«ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ μετά από πολύ καιρό», πανηγύριζαν χθες εναπομείναντες υποστηρικτές του Αλέξη Τσίπρα και ο βαριά ταλαιπωρημένος τον τελευταίο χρόνο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση για το βιβλίο με τα απομνημονεύματα της Άνγκελα Μέρκελ, όπου επιβεβαιώνεται αυτό που γνώριζαν όλοι: ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο αγαπημένος της Έλληνας πολιτικός.
Μόνο με εκείνον, από ό,τι λέει για άλλη μια φορά στο βιβλίο της, είχαν αλληλοκατανόηση, ενώ τον Γιώργο Παπανδρέου τον παρουσιάζει σαν να μην ήξερε τι ήθελε και τον Αντώνη Σαμαρά ως απρόθυμο να εφαρμόσει τις μνημονιακές μεταρρυθμίσεις. Για τους άλλους δύο πρωθυπουργούς κάνει κάποια σύντομα και αρνητικά σχόλια, αυστηρά πολιτικά. Για τον Αλέξη Τσίπρα όμως λέει μόνο θετικά λόγια και βγαίνει από το αυστηρό πολιτικό πλαίσιο, μιλώντας και για την πιο φιλική και προσωπική σχέση που ανέπτυξαν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από χθες αισθάνεται δικαίωση: «Προτείνουμε οι σημερινοί κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι του χτες, όσοι δηλαδή επιδίδονται εδώ και χρόνια στην απαξίωση του έργου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, να διαβάσουν με προσοχή όσα γράφει η Γερμανίδα πρώην καγκελάριος» αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, υποστηρίζοντας πως «… η δημοκρατική κοινή γνώμη, που επί χρόνια βομβαρδίζεται από την προπαγάνδα τους, θα πειστεί οριστικά για το ποιος ήταν ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στη σωτηρία της χώρας…».
«Ήμουν περίεργη και ενθουσιασμένη, τι είδους προσωπικότητα είχε; Θα τον γνώριζα καλύτερα. Ήταν είκοσι χρόνια νεότερός μου. Μέχρι τότε είχαμε μιλήσει δύο φορές στο τηλέφωνο με διερμηνείς και είχαμε πάει στις Βρυξέλλες. Είχαμε βρεθεί μόνο για λίγο σε δύο συνόδους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Εκεί τον συμπάθησα, περισσότερα δεν μπορούσα όμως να πω».
Στα απομνημονεύματα της πρώην καγκελάριου που κυκλοφόρησαν χθες, η Ανγκελα Μέρκελ ασχολείται βασικά με την υστεροφημία της και «απολογείται» κυρίως για τις σχέσεις με την Ρωσία και την Κίνα, απαντώντας εμμέσως στη σφοδρή κριτική που της ασκείται για την έλλειψη προετοιμασίας της χώρας της για ό,τι ερχόταν. Ανάμεσα στα άλλα όμως, αφιερώνει και μερικές παραγράφους για τους τρεις Έλληνες πρωθυπουργούς που διαχειρίστηκαν την κρίση.
Στον Αλέξη Τσίπρα δεν την ενθουσίαζε μόνο η πολιτική στάση του, αλλά έβρισκε ακόμα και το χαμόγελο του «αφοπλιστικό» και τα αγγλικά του καλά, υπερασπίζοντάς τον έτσι εκ των υστέρων και απέναντι σε όσους τον λοιδορούσαν, επειδή, μερικούς μήνες μετά τη συνάντηση με τη Μέρκελ, δεν είχε κατανοήσει κάποιες ερωτήσεις που του είχε κάνει ο Μπιλ Κλίντον σε μία δημόσια συζήτησή τους στις ΗΠΑ.
«Συμπαθητική η προσέγγιση» του Τσίπρα, «αδιανόητη η αντίδραση» του ΓΑΠ, σύμφωνα με τη Μέρκελ
Αναφερόμενη στην πρώτη συνάντηση με τον Αλέξη Τσίπρα στο Βερολίνο, τον Μάρτιο του 2015, η Μέρκελ γράφει:
«Ήμουν περίεργη και ενθουσιασμένη, τι είδους προσωπικότητα είχε; Θα τον γνώριζα καλύτερα. Ήταν είκοσι χρόνια νεότερός μου». Και σημειώνει: «Μέχρι τότε είχαμε μιλήσει δύο φορές στο τηλέφωνο με διερμηνείς και είχαμε πάει στις Βρυξέλλες. Είχαμε βρεθεί μόνο για λίγο σε δύο συνόδους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Εκεί τον συμπάθησα, περισσότερα δεν μπορούσα όμως να πω».
Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Η εντύπωση που αποκόμισα ήταν πως ο Αλέξης Τσίπρας ήταν πέρα για πέρα ανοιχτός στη συνεργασία και ήθελε να ψηλαφίσει σιγά-σιγά τον δρόμο του σε ένα άγνωστο για κείνον έδαφος. Η προσέγγιση αυτή μου φάνηκε πολύ οικεία και συμπαθητική».
Για τον Γιώργο Παπανδρέου γράφει τα χειρότερα και δεν έχει ούτε μια καλή κουβέντα να πει γι’ αυτόν. Ούτε καν τα πραγματικά πολύ καλά αγγλικά του δεν φαίνεται να της έκαναν εντύπωση, όπως της έκαναν τα αγγλικά του Τσίπρα. «Μιλούσαμε μεταξύ μας έντονα, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά. Οι διερμηνείς μετά βίας μας μετέφεραν ψιθυριστά αυτό που άκουγαν». Φτάνει μάλιστα να είναι σχεδόν προσβλητική όταν γράφει για αυτόν: «Ο Παπανδρέου μας είπε ότι χρειάζεται χρόνο. Βρήκα αδιανόητη την αντίδρασή του».
Για τον Αντώνη Σαμαρά αφιερώνει πολύ λίγα λόγια, κυρίως για να στηλιτεύσει την απροθυμία του να εφαρμόσει τα μνημονιακά μέτρα. Είναι γνωστό ότι ο Αντώνης Σαμαράς αρνούνταν να συναινέσει για το υπερταμείο που απαιτούσαν οι Γερμανοί (ούτε ο ΓΑΠ το είχε δεχθεί), κάτι που είχε ενοχλήσει τη Μέρκελ, και ήταν μόνο ο Αλέξης Τσίπρας αυτός που το αποδέχθηκε, γεγονός που συντέλεσε στο να ανέβει στην εκτίμησή της ως «ρεαλιστής πολιτικός».
Ο Αντώνης Σαμαράς, αντιθέτως, επέμενε σε δραματικούς τόνους, εκνευρίζοντας τους Γερμανούς, ότι αυτός «δεν θα υποθήκευε την περιουσία της χώρας του» και ότι αν συνέχιζαν να πιέζουν την κυβέρνησή του, αυτή δεν θα άντεχε και θα ερχόταν στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό τους το έλεγε για να τους τρομάξει, αλλά εκείνους διόλου τους φόβιζε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ισως επειδή είχαν καλύτερη ενημέρωση για τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα από τον ίδιο τον Σαμαρά.
Angela Merkel, Ελευθερία, Μτφρ: Έμη Βαϊκούση, εκδόσεις Μεταίχμιο
Σύμφωνα με παλαιότερο ρεπορτάζ της Deutsche Welle: «Η καγκελάριος ήταν πολύ καλύτερα ενημερωμένη για την κατάσταση των πραγμάτων στην Ελλάδα και τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ απ’ ό,τι πιθανώς να υπέθετε ο κ. Σαμαράς. Μετά τις εκλογές του 2012 το Βερολίνο διατηρούσε, μέσω της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα και του τότε πρέσβη Βόλφγκανγκ Ντόλντ, ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αποτέλεσμα αυτών των σχέσεων ήταν η συνάντηση Τσίπρα-Σόιμπλε για τα οικονομικά της Ελλάδας τον Ιανουάριο του 2013 στο Βερολίνο».
Αλλά και λίγες εβδομάδες πριν από την επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά τον Σεπτέμβριο του 2014, είχε πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο μια άλλη συνάντηση που θεωρούσαν σημαντικότερη. «… Στελέχη των γερμανικών υπουργείων Οικονομικών και Οικονομίας συζητούσαν για ώρες στο υπουργείο Εργασίας με τους Γιάννη Δραγασάκη, Γιώργο Σταθάκη και Γιώργο Χουλιαράκη. Οι Γερμανοί τεχνοκράτες κυριολεκτικά "ανέκριναν" τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ για τις προθέσεις τους εφόσον αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας. Για μια ακόμη φορά το Βερολίνο διαπίστωνε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ανατρεπτική δύναμη συνιστούσε και ούτε στόχευε στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη».
Άλλωστε, ο Γιάννης Δραγασάκης, πριν έρθουν στην εξουσία, είχε ξαναδιαβεβαιώσει Γερμανούς βουλευτές ότι δεν έχουν να φοβούνται τίποτα από μία μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως αναφέρει το ίδιο άρθρο της DW, από την πρώτη συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα, τον Μάρτιο του 2015, είχαν τεθεί τα θεμέλια μιας σταθερής συνεργασίας. «Σε αυτό συνέβαλε η συνέπεια που επιδείκνυε ο κ. Τσίπρας στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων αλλά και η ταχύτητα με την οποία προσαρμοζόταν στο ευρωπαϊκό juste milieu. «Ο μικρός μαθαίνει γρήγορα» έλεγε σε συνεργάτες της η καγκελάριος. Βέβαια, και η ίδια φρόντιζε να του δίνει συμβουλές του είδους ότι τα πιο σκληρά μέτρα θα πρέπει να τα πάρει στην αρχή. Η σύμπλευση στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος μετά την έξαρση των προσφυγικών ροών και πολύ περισσότερο η Συμφωνία των Πρεσπών ανέδειξαν τον Αλέξη Τσίπρα οριστικά σε αξιόπιστο εταίρο, όχι μόνο της γερμανικής κυβέρνησης».
Η Μέρκελ αναφέρει επίσης στο βιβλίο της την εκτίμηση πως οι κινήσεις του Τσίπρα ήταν «αποτέλεσμα μιας καλά προσχεδιασμένης στρατηγικής» και αργότερα, μιλώντας μαζί του για τον Ιούλιο του 2015, ο Τσίπρας της εξήγησε πως ήταν σημαντικό να δείξει στους πολίτες με έναν πειστικό τρόπο ότι η νέα κυβέρνηση είχε εξαντλήσει κάθε περιθώριο να απαλλαγεί από την τρόικα.
Πριν από 6 χρόνια ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε χαρακτηρίσει τον Αλέξη Τσίπρα ως delivery boy που ήταν έτοιμος να είναι «ο πρώτος μνημονιακός, ο πρώτος φιλοαμερικανός και ο πρώτος φιλογερμανός οποιουδήποτε καγκελαρίου, διότι ήθελε να διατηρήσει αυτή τη γοητεία της σχέσης με την καγκελάριο Μέρκελ ακόμη και μετά την αποχώρησή της».
