ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΚΛΙΣΕ, και ίσως αρκετοί θα δυσανασχετούσαν στο άκουσμα της φράσης «εμένα η δουλειά μου είναι το σπίτι μου» ή «στη δουλειά μου είμαι σαν στο σπίτι μου». Όπως κι αν ακούγεται, αν το καλοσκεφτούμε, η δουλειά είναι όντως, κατά περιόδους έστω, σαν το σπίτι μας, θέλοντας και μη.
Είναι ο χώρος και η συνθήκη όπου περνάμε περίπου οκτώ με δέκα ώρες την ημέρα. Με αυτό ως δεδομένο, ακόμη και αν πολλοί δεν το αισθάνονται έτσι, είναι ένα δεύτερο σπίτι και υπό τις κατάλληλες συνθήκες είναι στο χέρι του εργοδότη να το φτιάξει έτσι ώστε ολοένα περισσότεροι να περνάνε καλύτερα.
Μιλώντας για τις ιδανικές συνθήκες εργασίας, δηλαδή για το ποιο θα ήταν το ideal workspace τους, έξι νέοι ηλικίας 23-30 ετών που εργάζονται σε πολυεθνικές, start-ups, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και διαφημιστικές περιγράφουν το ιδανικό για εκείνους περιβάλλον εργασίας εν έτει 2025.
Από αυτούς, ορισμένοι απολαμβάνουν πλέον αρκετές παροχές, που ίσως γι’ άλλους θεωρούνται πολυτέλεια – ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες από αυτές τις εταιρείες έχουν έδρα στο εξωτερικό, όπου το περιβάλλον εργασίας σε μεγάλο ποσοστό είναι εντελώς διαφορετικό και πιο εκσυγχρονισμένο από της Ελλάδας. Παρ’ όλα αυτά, θεωρούν ότι υπάρχουν αρκετά περιθώρια βελτίωσης.
Αν το καλοσκεφτούμε, η δουλειά είναι όντως, κατά περιόδους έστω, σαν το σπίτι μας, θέλοντας και μη. Είναι ο χώρος και η συνθήκη όπου περνάμε περίπου οκτώ με δέκα ώρες την ημέρα. Με αυτό ως δεδομένο, ακόμη και αν πολλοί δεν το αισθάνονται έτσι, είναι ένα δεύτερο σπίτι και υπό τις κατάλληλες συνθήκες είναι στο χέρι του εργοδότη να το φτιάξει έτσι ώστε ολοένα περισσότεροι να περνάνε καλύτερα.
Άλλοι, πάλι, θεωρούν ότι εργάζονται σε ένα ιδανικό για τα δεδομένα τους περιβάλλον, επισημαίνοντας όμως πως θα επιθυμούσαν αυτό να είχε γίνει νωρίτερα.
Η Νίκη είναι 28 χρονών και δουλεύει σε ναυτιλιακή εταιρεία. Για εκείνη, όπως εξηγεί, «το ιδανικό workplace χαρακτηρίζεται από έναν συνδυασμό ευελιξίας και παραγωγικότητας. Θα ήταν σημαντικό να υπάρχουν ευκαιρίες για χαλάρωση κατά τη διάρκεια του ωραρίου, π.χ. με τη δημιουργία χώρων άσκησης και μικρά διαλείμματα που βοηθούν στην αποφόρτιση. Επίσης, θα ήταν σημαντική η δυνατότητα εναλλαγής των χώρων εργασίας, π.χ. με την αλλαγή γραφείου ή με το να δουλεύεις remote», συνεχίζει.
«Σημαίνοντα ρόλο παίζει ακόμα και η συναναστροφή με τους συναδέλφους, καθώς ένα κλίμα υποστήριξης και ενθάρρυνσης με καλές επικοινωνιακές σχέσεις και σεβασμό αυξάνει την αποδοτικότητα και σε κάνει να αισθάνεσαι σαν στο σπίτι σου. Η αναγνώριση, επίσης, και οικονομική αλλά και με τη μορφή ενός επαίνου, συντελεί στην προσωπική εξέλιξη και ενισχύει την ιδέα ενός ideal workspace. Η διαρκής ανατροφοδότηση με νέα tasks είναι κι αυτή ουσιαστική ως κίνητρο.
Πέραν όλων αυτών, η αισθητική του χώρου, η διακόσμηση, είναι κάτι που κάνει το εργασιακό περιβάλλον πιο φιλικό. Τέλος, για την αύξηση της παραγωγικότητας είναι σημαντική η 6ωρη εργασία, όπως και η 4ημερη, γιατί κατά τη γνώμη μου προσφέρει μεγαλύτερη συγκέντρωση, αποδοτικότητα και καθαρό μυαλό για να μπορείς να έχεις νέες ιδέες», καταλήγει.
Η Ιωάννα, από την άλλη πλευρά, η οποία στα 30 της εργάζεται ως manager σε εταιρεία τεχνολογίας, θα ήθελε να μη χρειαζόταν να περάσουν δέκα χρόνια μέχρι να μπορέσει να εργαστεί σε ένα νορμάλ περιβάλλον. «Η αλήθεια είναι ότι τώρα δουλεύω στο ιδανικό εργασιακό περιβάλλον», τονίζει για την τωρινή της δουλειά.
«Σε μια εταιρεία που καθημερινά προσφέρει πρωινό και καλύπτει ιδιωτική ασφάλεια, γυμναστήριο, σούπερ-μάρκετ, μετακινήσεις, εκπαιδεύσεις και μεταπτυχιακά, ταξίδια. Επιπλέον, έχω τη δυνατότητα να παρακολουθήσω σεμινάρια ενδυνάμωσης, coaching και ομάδες εργασιακής ψυχοθεραπείας. Απλώς είναι κρίμα που έφτασα 30 χρονών για να βρεθώ σε μια ιδανική κατάσταση μετά από χρόνια ταλαιπωρίας σε εταιρείες που δεν σέβονται ούτε στοιχειωδώς τους υπαλλήλους τους. Η τωρινή μου εταιρεία είναι μια ιδανική περίπτωση, που όμως θα έπρεπε να είναι η νόρμα», συμπληρώνει.
Ο Νίκος, 23 ετών, ξεκίνησε πριν από λίγους μήνες την πρώτη του δουλειά σε ένα σχετικά μεγάλο λογιστικό γραφείο και ήδη αισθάνεται πως έρχεται αντιμέτωπος με κάποιες αναχρονιστικές εργασιακές συνθήκες. «Θα ήθελα περισσότερη ευελιξία στο πώς συνεργάζομαι με μεγαλύτερους συναδέλφους, περισσότερη χρήση τεχνολογίας, οργάνωση και επικοινωνία. Είναι μια επιχείρηση με πορεία αρκετών ετών που όμως μοιάζει να μην έχει προχωρήσει, να μην έχει εκσυγχρονιστεί αρκετά. Οι περισσότεροι δεν χρησιμοποιούν καν το email για συντονιστικούς λόγους. Πιστεύω πως τα εργαλεία που σου παρέχει ένας εργοδότης για να κάνεις πιο αποτελεσματικά και γρήγορα τη δουλειά σου είναι ένας παράγοντας που μπορεί να βελτιώσει κατά πολύ την ατμόσφαιρα σε έναν εργασιακό χώρο».
Η Βάνα, 29 χρονών, εργάζεται σε γνωστή πολυεθνική και ασχολείται με δημόσια έργα. Εξηγεί πως μολονότι η δουλειά της τής προσφέρει αρκετά προνόμια, όπως ιδιωτική ασφάλεια ζωής και υγείας ή και συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, θα ήθελε να έχει τη δυνατότητα να δουλεύει κάποιες ημέρες εξ αποστάσεως, χωρίς να χρειάζεται να της τύχει κάτι απρόοπτο για να δουλέψει με την ησυχία της από τον δικό της χώρο.
«Δουλεύω σε ένα corporate περιβάλλον, χωρίς αυτό να πληροί την έννοια του corporate όπως την έχουν πολλοί στο μυαλό τους. Είμαι πολύ ικανοποιημένη από τις παροχές που μου προσφέρει η συγκεκριμένη εταιρεία: ιδιωτική ασφάλεια ζωής και υγείας, κάρτα για τα έξοδα που αφορούν βασικές ανάγκες όπως το φαγητό, αρκετά υψηλός μισθός σε σχέση με τα δεδομένα της αγοράς, ακόμα και συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Σε γενικές γραμμές, είμαι πολύ ικανοποιημένη από την κουλτούρα και τη φιλοσοφία της εταιρείας όσον αφορά το εργασιακό περιβάλλον. Το μόνο που θα ήθελα να αλλάξει είναι να έχουμε την ευελιξία να εργαζόμαστε δύο φορές την εβδομάδα τουλάχιστον από το σπίτι. Είναι κάτι που δεν είχα ποτέ και θεωρώ ότι χρειάζεται», ξεκαθαρίζει.
Η 27χρονη Σοφία, που εργάζεται ως social media manager σε εταιρεία μάρκετινγκ, όπως επισημαίνει δουλεύει μόνο με τηλεργασία κι αυτό είναι ιδανικό για εκείνη, αλλά της λείπει η ανθρώπινη αλληλεπίδραση, το κομμάτι του bonding με συναδέλφους. «Μου αρέσει φουλ το γεγονός ότι δουλεύω από το σπίτι και μπορώ γενικότερα να δουλεύω απ’ όπου θέλω, να πηγαίνω ταξίδια και να μη με αγχώνει, για παράδειγμα, το πότε θα ζητήσω άδεια», εξηγεί αρχικά.
«Ωστόσο, δεν έχουμε μια σταθερή μέρα που βρισκόμαστε από κοντά με τους συναδέλφους και το υπόλοιπο team, αυτό, εντάξει, μου λείπει σίγουρα. Θα ήθελα μία-δύο φορές στις δύο εβδομάδες, για παράδειγμα, να βρισκόμαστε από κοντά, να αλλάζουμε παραστάσεις, να υπάρχει λίγο η ανθρώπινη επικοινωνία και να μη μιλάμε μόνο από τον υπολογιστή» συνεχίζει, εξηγώντας παράλληλα πως όταν δουλεύεις remote παίζει ρόλο στην ψυχολογία σου να βγεις λίγο από το σπίτι – είναι μια αφορμή να περιποιηθείς τον εαυτό σου.
Τέλος, η 26χρονη Ναταλία, που εργάζεται τα τελευταία τρία χρόνια σε start-up εταιρεία διαχείρισης ακινήτων, θεωρεί πως το ιδανικό, μεταξύ άλλων, είναι να έχεις τη δυνατότητα να δουλεύεις και από το γραφείο και από το σπίτι σου. «Κάποιες φορές το remote το χρειάζεται φουλ ο εργαζόμενος και πλέον σε αρκετές δουλειές έχει αποδειχθεί πως είναι αρκετά βασικό ως συνθήκη εργασίας, γιατί αρχικά γλιτώνεις χρόνο», εξηγεί.
«Αν η δουλειά σου είναι στη Γλυφάδα και μένεις στο Χαλάνδρι, αυτόματα γλιτώνεις δύο ώρες από τη ζωή σου, δύο ώρες τις οποίες θα μπορούσες να έχεις δουλέψει αντί να τις φας στο πηγαινέλα. Παράλληλα, είναι κάτι που σου δίνει τη δυνατότητα να οργανώσεις καλύτερα την καθημερινότητά σου. Σε ό,τι αφορά το περιβάλλον ενός γραφείου, θεωρώ πως το βασικότερο είναι ένας ωραίος χώρος. Από το προσωπικό γραφείο μέχρι το χρώμα και τον φωτισμό των χώρων μιας εταιρείας, αυτά είναι στοιχεία που παίζουν τεράστιο ρόλο στην ψυχολογία και στην έμπνευση ενός εργαζόμενου», καταλήγει.
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
