Η Ελαφρότητα και η 'Αγνοια καταστρέφουν τις τέχνες και τις επιστήμες
'Ενας πίνακας του Alessandro Magnasco (1667-1749) από την έκθεση των έργων του στο Παρίσι
Galerie Canesso (25.11.2015 εώς 31.01.2016)
"Μία νεαρή γυναίκα υποδέχεται μέσα σε μια πολυτελή εσοχή του δωματίου και γύρω από το κρεβάτι της ένα μαυροντυμένο κληρικό, ένα νομικό πίσω από μια πολυθρόνα, έναν ευγενή με γαλάζιο ένδυμα κι ένα στρατιωτικό με τρίκωχο. Πίσω τους, ένα αγριογούρουνο, σύμβολο λαγνείας λόγω της λαιμαργίας του, αυτοθαυμάζεται φιλάρεσκα σ' εναν καθρέπτη. Δεξιά, ένα όμοιό του κι ένας γάϊδαρος, προσωποποίηση της άγνοιας, κακομεταχειρίζονται την επιστήμη (βιβλία, παγκόσμια σφαίρα) και την τέχνη (παλέτα, διαβήτης), ενώ στο πίσω μέρος ένας άντρας λιβανίζει κυριολεκτικά έναν δεύτερο γάϊδαρο θρονιασμένο κάτω από ένα παραπέτασμα. Δομημένο όπως μία σκηνή θεάτρου με την αυλαία σηκωμένη, το αριστούργημα αυτό της ευρωπαϊκής ζωγραφικής στηλιτεύει με σαρκασμό την κοσμικότητα, τη λαγνεία και την άγνοια. Είτε δούμε σ' αυτό μια καταγγελία των ελεύθερων ηθών μιας εταίρας, είτε πως η 'Αγνοια ποδοπατεί τις Τέχνες και τις Επιστήμες, το έργο αποκαλύπτει, όπως λίγοι ζωγράφοι τολμούν να το αναπαραστήσουν, το μεγάλο θέατρο του κόσμου από το οποίο ο τραυματισμένος Χρόνος προσπαθεί να διαφύγει."
****
"Καλλιτέχνης με πρωτότυπο όσο και παράξενο έργο, ο Alessandro Magnasco ανακαλύφθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και θεωρείται, από μερικές άποψεις, ένας από τους προδρόμους του Goya (1746-1828) και των Εξπρεσιονιστών, και ένας από τους πατέρες του φανταστικού και του μακάβριου. Η έλξη του καλλιτέχνη για τη σκοτεινή ατμόσφαιρα, τη διάλυση των μορφών σε συνδυασμό με έναν αυστηρό ηθικό λόγο τον διαφοροποιεί από την συγχρονή του αναπαραστατική ζωγραφική. Ωστόσο, το πλούσιο και πολύμορφο έργο του δεν καθορίζεται μόνο απ' αυτές τις ιδιαιτερότητες. Τα έργα του καλλιτέχνη εντυπωσιάζουν τόσο από την άποψη της πολύ προσωπικής εικαστικής γλώσσας, όσο και των θεμάτων μιας και είναι ο μόνος που τα θίγει στην Ευρώπη μεταξύ του 17ου και του 18ου αιώνα. Οι συνθέσεις του, οι οποίες διατρέχονται από μικρές φιγούρες σε κίνηση, μας παραπέμπουν στην τέχνη του Guardi(1712-1793) και των Βενετσιάνων του Settecento."
Galerie Canesso
