Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ

Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ Facebook Twitter
Μέχρι τώρα είναι πολύ θετική η ανταπόκριση του κόσμου και τους ανθρώπους του χώρου. Ο κόσμος θέλει και χαίρεται και ανοίγει ένα σινεμά αλλά στην πραγματικότητα είναι κάτι που θα δείξει... Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά
1

Ο κινηματογράφος Άστορ επαναλειτουργεί στην στοά Κοραή και στο νούμερο 28 της οδού Σταδίου. Ανοίγει σε μια κρίσιμη εποχή που οι περισσότερες αίθουσες κλείνουν και η θέα των κατεστραμμένων Αττικόν και  Απόλλωνα σου δίνει ένα απαισιόδοξο μήνυμα κάθε φορά που περνάς απέξω. Ειδικά αν αγαπάς τον κινηματογράφο.

Είναι επομένως πολύ ελπιδοφόρο να βλέπεις ένα νέο σινεμά να ανοίγει τις πόρτες του στο κέντρο της Αθήνας ή στην προκειμένη περίπτωση ένα παλιό. Το Άστορ έχει μεγάλη ιστορία πίσω του. Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται υπάρχει από το 1908. Αρχικά στην θέση του ήταν οι κινηματογράφοι Παλλάς ενώ αργότερα μετονομάστηκε σε "Σινε Νιους" και για 7 χρόνια έπαιζε τα επίκαιρα της εποχής. Ήταν πολύ μεγάλος κινηματογράφος. Είχε περίπου 800 θέσεις. Το 1921 έγινε σταθμός αυτοκινήτων. Αργότερα κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου λειτούργησε σαν ιταλικός στρατιωτικός κινηματογράφος και στρατιωτική αποθήκη των Γερμανών το 1942-43. Δίπλα ακριβώς ήταν τα κρατητήρια της Γκεστάπο.

Θα θέλαμε να γίνει στέκι. Να μην μπαίνει μόνο ο άλλος, να βλέπει μια ταινία και να φεύγει, να γίνει ένας τόπος συνάντησης. Λίγο πιο ανθρώπινος. Είναι σαν να έχουμε ξεχαστεί και τρέχουμε. Όλα μας τρέχουνε.

Όταν το 1947 επαναλειτούργησε, πήρε το όνομα Άστορ. Μίκρυνε η αίθουσα και έπαιζε ταινίες Α’ Προβολής για 60 χρόνια. Η πρώτη ταινία που είχε παιχτεί ήταν το  Μεγάλες Προσδοκίες του Ντείβιντ Λιν, την διασκευή του στο βιβλίο του Ντίκενς. Την πρεμιέρα την είχε παρακολουθήσει μέχρι και η Βασίλισσα Φρειδερίκη.

Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ Facebook Twitter
Το σινεμά άνοιξε τις πόρτες του στις 24 Οκτωβρίου του 1947, με τη σπουδαία κινηματογραφική διασκευή του Ντέιβιντ Λιν στις «Μεγάλες Προσδοκίες» του Ντίκενς, προβολή υπό την αιγίδα της βρετανικής πρεσβείας, η οποία τότε στεγαζόταν στους πάνω ορόφους του ίδιου κτιρίου.

«Είχε γίνει πολύ μεγάλος ντόρος τότε. Η ταινία είχε προβληθεί υπό την αιγίδα της Βρετανικής Πρεσβείας επειδή τότε λειτουργούσε πάνω ή κάπου κοντά, η Πρεσβεία ή κάποιο παράρτημα της.  Ήταν πολύ μεγάλος κινηματογράφος. Δεν ήταν ένα απλό σινεμά. Αντιπροσώπευε την χλιδή με πολυτελείς εξώστες. Πήρε το όνομα του από τον Αμερικανό Τζον Τζέικομπ Άστορ που ήταν ο πρώτος πολυεκατομμυριούχος στις ΗΠΑ και  το όνομα του είχε γίνει συνώνυμο της πολυτέλειας», μου λέει ο Θανάσης Πατσαβός που είναι ο υπεύθυνος τύπου του σημερινού Άστορ και έχει ερευνήσει το παρελθόν του. Όλα αυτά φαίνονται πολύ μακρινά σήμερα. Ο κινηματογράφος έκλεισε το 2005 και ξανάνοιξε το 2010 με 3D σύστημα τότε αλλά κράτησε 1 ή 2 σεζόν.

«Έχει περάσει από διάφορα στάδια με ανακαινίσεις και αλλαγές στην διαρρύθμιση. Είχε λειτουργήσει και ως θέατρο για κάποιο διάστημα υπό την διεύθυνση του Διονύση Πιατά ή του Καρακατσάνη αν θυμάμαι καλά ή και των δύο από το 1986 έως το 1990. Έφυγε π.χ. ο μεγάλος εξώστης του. και η αίθουσα έγινε 220 θέσεων. Και φυσικά κάποτε η είσοδος του ήταν από την Σταδίου -  τώρα πλέον στεγάζεται κατάστημα στο παλιό φουαγιέ. και έχει μείνει μόνο μια μικρή πόρτα και η έξοδος κινδύνου. Η είσοδος του έχει μεταφερθεί εσωτερικά της στοάς όπου λειτουργεί και ένα καφέ», μου αναφέρει ο Θανάσης. Όλα τα στοιχεία σχετικά με την ιστορία του έχουν βρεθεί στο βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα, «Τα Σινεμά της Αθήνας 1896-2013 – Ιστορίες του Αστικού Τοπίου».

Την σημερινή διεύθυνση την έχει αναλάβει μια νεοσύστατη και ανεξάρτητη εταιρεία διανομής η Weird Wave που ξεκίνησε το 2014,  με πρώτη ταινία που έφερε στην Ελλάδα τον  Σωσία του Ρίτσαρντ Αγιοάντε.  Ο υπεύθυνος της εταιρείας, Μπάμπης Κονταράκης αποφάσισε να αναστήσει από την αρχή την αίθουσα για να βρει ένα χώρο για να παίζονται κάποια πιο διαφορετικά φιλμ «που έχουν πρόβλημα να βρουν διανομή», όπως μου λέει.

Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ Facebook Twitter
Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά

«Θέλουμε να διαμορφώσουμε μια ταυτότητα από ταινίες που πιστεύουμε ότι έχουν κάτι να πουν και υπάρχει κάποια ουσία από πίσω τους, κάποιο νόημα. Θέλουμε να αποφύγουμε τις εικόνες των εκρήξεων λίγο. Θα παίζουμε οπότε ανεξάρτητες ταινίες κυρίως από όλο τον κόσμο με μια έμφαση στο ευρωπαϊκό σινεμά. Αυτές οι ταινίες είναι δύσκολο πια να βρουν διανομή σε ένα πλαίσιο που την μερίδα του λέοντος παίρνουν οι πιο εμπορικές ταινίες και φυσικά οι αμερικάνικες. Επίσης βγαίνουν πολλές ταινίες για λίγες αίθουσες με μια απίστευτη ταχύτητα που δεν προλαβαίνεις να τις δεις. Το word of mouth δεν υφίσταται πια επειδή κατεβαίνουν αμέσως. Είναι φιλμ που δεν έχουν την ευκαιρία να ανοίξουν σε δέκα αίθουσες και να τις δει ο κόσμος. Χρειάζονται να λειτουργήσουν σε βάθος χρόνο. Πρέπει να δώσεις την ευκαιρία σε μια ταινία να παιχτεί για κάποιες βδομάδες. Αυτό με το συγκεκριμένο σύστημα που υπάρχει είναι πολύ δύσκολο να το κερδίσει μια ταινία. Θέλαμε να υπάρχει μια τέτοια αίθουσα που να υποστηρίζει όλο αυτό το είδος ταινιών. Ο στόχος μας είναι να παίζει μια ταινία δύο βδομάδες για να μαθευτεί».

Ανάμεσα στις ταινίες που έχουν παιχτεί μέχρι στιγμής βλέπει κανείς το πολυσυζητημένο “Mommy” του Ξαβιέρ Ντολάν – που προβάλλεται ακόμη – και τολμηρές επιλογές όπως το «Χορό της Πραγματικότητας» του Jodorowsky. Πάει όμως ο κόσμος σινεμά;

Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ Facebook Twitter
Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά

«Μέχρι τώρα είναι πολύ θετική η ανταπόκριση του κόσμου και τους ανθρώπους του χώρου. Ο κόσμος θέλει και χαίρεται και ανοίγει ένα σινεμά αλλά στην πραγματικότητα είναι κάτι που θα δείξει. Χρειάζεται χρόνος για να διαμορφωθεί στην συνείδηση του κόσμου ότι λειτουργεί με αυτή τη λογική και με αυτό το πρόγραμμα. Επίσης και στο κέντρο πλέον είναι συγκεκριμένες οι αίθουσες που λειτουργούν και έχουν απομείνει και σίγουρα είναι και η απώλεια των δύο κινηματογράφων που δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Το Άστορ πιστεύω συμπληρώνει ένα κενό που χρειαζόταν», μου λέει ο Θανάσης και ο Μπάμπης συμπληρώνει:

«Νομίζω ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά αλλά στις μέρες των προσφορών ο κόσμος πάει σινεμά. Αυτή την αίσθηση έχω. Το εισιτήριο θα είναι 7 ευρώ αλλά κάθε Τετάρτη θα είναι 5 ευρώ. Ελπίζουμε ότι θα ανταποκριθεί ο κόσμος. Θέλουμε να δουλέψει η αίθουσα, να έρθει ο κόσμος, να το χαρούμε όλοι και να δούνε τις ταινίες μας. Λείπει μια κατάσταση από τον κινηματογράφο που ο κόσμος κάθεται και συζητάει για ταινίες. Θα θέλαμε να γίνει στέκι. Να μην μπαίνει μόνο ο άλλος, να βλέπει μια ταινία και να φεύγει, να γίνει ένας τόπος συνάντησης. Λίγο πιο ανθρώπινος. Είναι σαν να έχουμε ξεχαστεί και τρέχουμε. Όλα μας τρέχουνε».

Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ Facebook Twitter
Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά
Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ Facebook Twitter
Φωτο: Κατερίνα Φαρφαρά
Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ Facebook Twitter
Ο κινηματογράφος το 1965.
Η επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου Άστορ Facebook Twitter
Φωτό αρχείου: Ελένη Κοκώνη

Κινηματογράφος Άστορ, Σταδίου 28 (είσοδος από στοά Κοραή)

1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ

σχόλια

1 σχόλια