Ο πρώτος κανόνας του Fight Club…

Ο πρώτος κανόνας του Fight Club… Facebook Twitter
Η ταινία είναι μια παραληρηματική ciné-selfie (με το είδωλο προσωποποιημένο στο γραμμωμένο κορμί και το σμιλεμένο πρόσωπο του Μπραντ Πιτ) που μιλάει για την αδυναμία ουσιαστικής επαφής.
3

Δεν έμεινα αποσβολωμένος από το Seven. Η ύποπτη απουσία της Γκουίνεθ Πάλτροου με ψύλλιασε, άσε που, μαζί με τους καθ' όλα άψογους Συνήθεις Υπόπτους, τελικά προϋπάντησε το είδος των εξυπνακίστικων θρίλερ. Το Game ήταν ένα εντυπωσιακό λούνα παρκ, αλλά κι αυτό μου φάνηκε πολύ καλό για το περίπου τίποτα. Αλλά το Fight Club έστειλε την τεχνική δεξιότητα του Ντέιβιντ Φίντσερ σε άλλο επίπεδο. Ήταν σίγουρα η πιο «καυτή» ταινία πριν σκάσει το 1999 και παραμένει σφηνωμένη στη γενιά που την είδε στην κρίσιμη προεφηβεία – αν, βέβαια, δεν είχε παραδοθεί αμαχητί στην παραδίπλα γειτονιά του Matrix των δύο χαπιών. Ωστόσο, η υποδοχή της ταινίας στην παγκόσμια πρεμιέρα της στη Βενετία δεν ήταν καθόλου ρόδινη.


Πρώτα συνάντησα τους ηθοποιούς στις συνεντεύξεις στο Εξέλσιορ, το αποκαλόκαιρο του '99. Ο Μπραντ Πιτ άρχισε να με ρωτάει αν είμαστε όλοι καλά στην Ελλάδα, πώς τα πάει η οικογένεια και οι συγγενείς, με πραγματικό νοιάξιμο. Δεν κατάλαβα στην αρχή – «τι ευγένεια» είπα. Μετά θυμήθηκα πως με την Τζένιφερ Άνιστον –πάνε τόσα χρόνια, ε!– στο πλευρό του τα τηλέφωνα πήραν φωτιά εκείνον τον Σεπτέμβριο του μεγάλου σεισμού της Αθήνας. «Δύσκολα γενικώς, αλλά καλά ειδικώς» του απάντησα. Ο Έντουαρντ Νόρτον χαμογελούσε αμήχανα δίπλα του και δεν συγκράτησα τίποτε άλλο από την κουβέντα μας, γιατί σημασία είχε τι έλεγε ή, μάλλον, πώς ένιωθε ο Ντέιβιντ Φίντσερ – χάλια. Σερνόταν! Είχα μπροστά μου έναν cocky σκηνοθέτη που εξέπεμπε κούραση και ήττα.

Γύρισε τα τυπικά του έργα και τις ωραίες ταινίες του. Χρήματα έβγαλε, το δίχως άλλο. Και διατήρησε την υγεία του, έχοντας κληροδοτήσει τον σπόρο του Fight Club, για την υστεροφημία του.

Βρισκόταν στην αρχή μιας λαμπρής καριέρας και διαισθανόταν πως κατέρρεε ο κόσμος του σαν τους ουρανοξύστες στην τελευταία σκηνή του Fight Club, πως ακόμα και το μυημένο κοινό στην Ευρώπη δεν πήρε πρέφα τι ήθελε να κάνει, αναλαμβάνοντας να μεταφέρει στην οθόνη το βιβλίο του Τσακ Πάλανιουκ. Η Fox πολέμησε το όραμά του. Σκέφτηκαν σοβαρά να το καταχωνιάσουν, πετώντας 70 εκατομμύρια. Προφανώς και ενοχλήθηκαν.

Βία, αίμα και, κυρίως, κάτι άβολο σε όλα τα καρέ, τα φανερά και τα subliminal, τα κρυμμένα που ψάχναμε στο DVD και τώρα εύκολα στον υπολογιστή. Κάποιοι κριτικοί τον αποκάλεσαν «φασίστα», σε μερικούς άρεσε πολύ, αλλά σίγησαν, ώσπου χρόνια αργότερα πλήθυναν στη φάση της επανεκτίμησης. Μάλιστα, κάποιος στην Ελλάδα, αδυνατώντας να βρει κάτι καλύτερο, έγραψε το ιστορικό «Ωραίοι ήχοι», αναφερόμενος ευπειθώς, ως συνήθως, στα Όσκαρ που του έδωσαν μόνο μία υποψηφιότητα, στην ηχητική κατηγορία!

Ο πρώτος κανόνας του Fight Club… Facebook Twitter
O Μπραντ Πιτ, ο Έντουαρντ Νόρτον και ο Ντέιβιντ Φίντσερ στα γυρίσματα του Fight Club. Φωτο: Merrick Morton © Fox 2000 Pictures, Regency Enterprises, Linson Films


«Με λυπεί πραγματικά που οι αντιδράσεις γύρω από την ταινία επικεντρώνονται στη βία. Το θεωρώ μάταιο να δικαιολογηθώ, το Fight Club πραγματεύεται ακριβώς το αντίθετο. Είναι τόσο κρίμα» έλεγε ο Φίντσερ, χυμένος σε έναν καναπέ. Ήταν η ταινία καμπής για εκείνον, ένα κυνικό «εύρηκα» για τη συνέχεια της καριέρας του. Ανεξάρτητα από πρότζεκτ και θέμα, έκτοτε ο Φίντσερ πήρε μια ασφαλή απόσταση, για να μη χολοσκάσει ή, όπως λένε οι μαρτυρίες, για να μη χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο όταν έβγαινε από τα meetings με τους διευθυντές των στούντιο στα παζάρια για την τελική μορφή του Fight Club. Δεν του βγήκε σε κακό η τακτική. Γύρισε τα τυπικά του έργα και τις ωραίες ταινίες του. Χρήματα έβγαλε, το δίχως άλλο. Και διατήρησε την υγεία του, έχοντας κληροδοτήσει τον σπόρο του Fight Club, για την υστεροφημία του.


Εν προκειμένω, το Fight Club, που πόλωσε τους κριτικούς και ξένισε το κοινό που πήγε να δει κάτι συνηθισμένο, στάθηκε γερά στα χρόνια. Με τον Νόρτον και την υπέροχη Έλενα Μπόναμ Κάρτερ πιασμένους από το χέρι στο φινάλε, η ταινία είναι μια παραληρηματική ciné-selfie (με το είδωλο προσωποποιημένο στο γραμμωμένο κορμί και το σμιλεμένο πρόσωπο του Μπραντ Πιτ) που μιλάει για την αδυναμία ουσιαστικής επαφής, με ήρωα έναν άνδρα με μπερδεμένους ρόλους, αγοραστή, αλλά όχι εραστή, τυπικό και φοβισμένο, συναισθηματικά ευνουχισμένο και αστικά τακτοποιημένο.

Στο μεταξύ, η ταινία ξεσκίζει κανονικά και εμφατικά τον υλισμό, και μάλιστα ο αυτουργός είναι ο ίδιος ο Φίντσερ στην πιο σατιρική του ταινία, με δεδομένο πως ξεκίνησε από τη διαφήμιση και τη χρησιμοποίησε, όπως πολύ αργότερα ο Λάνθιμος, για να στρώσει την οπτική του αφήγηση και να την πιλοτάρει κατά το δοκούν, ανάλογα με το θέμα που τον ενδιέφερε κάθε φορά.

Ο πρώτος κανόνας του Fight Club… Facebook Twitter
Ο Έντουαρντ Νόρτον και η υπέροχη Έλενα Μπόναμ Κάρτερ.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Οθόνες
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

20 χρόνια Fight Club: Η εμβληματική ταινία που στην εποχή της είχε θεωρηθεί ακατανόητη και αποτυχημένη

Οθόνες / 20 χρόνια Fight Club: Η εμβληματική ταινία που στην εποχή της είχε θεωρηθεί ακατανόητη και αποτυχημένη

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Ντέιβιντ Φίντσερ θυμάται σήμερα πώς η ταινία που θεωρείται σύγχρονο πολιτιστικό ορόσημο, στην εποχή της υπήρξε μεγάλη εμπορική αποτυχία μετά το «θάψιμό» της από τα στελέχη της 20th Century Fox
10 κινηματογραφικές βιογραφίες που εξόργισαν συγγενείς, φίλους και οπαδούς

Οθόνες / 10 κινηματογραφικές βιογραφίες που εξόργισαν συγγενείς, φίλους και οπαδούς

Η οικογένεια του διάσημου συγγραφέα του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, έχει ήδη αποκηρύξει την επικείμενη μεταφορά της ζωής του στην οθόνη, μπαίνοντας στη μακρά λίστα συγγενών, φίλων και οπαδών που αποδοκίμασαν έντονα τις ταινίες για τους αγαπημένους τους

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ