Κορωνο-σοκολάτα
Corona, η αγαπημένη ελληνική σοκολάτα της Αιγύπτου
Ο, τι σκορπίζει χαμόγελα στο διαδίκτυο αντιμετωπίζεται με καχυποψία από τις αρχές. Κάποιοι θλίβονται με τις δημιουργίες μικρών ιδιοφυΐών του μοντάζ και του κολάζ που πειραματίζονται με ξαναδουλεμένες φωτογραφίες, όπως η σειρά των meme που κορόϊδευαν την επίσκεψη-αστραπή της υπουργού Υγείας στην Κίνα. "Ο κορωνοϊός άργησε να έρθει, γι' αυτό πήγαμε εμείς οι ίδιοι να το βρούμε!", έγραψαν ειρωνικά.
Κάποια άλλα χιουμοριστικά σκίτσα αναφέρονται στην περίφημη σοκολάτα Corona, την πιο παλιά μάρκα σοκολάτας στην Εγγύς Ανατολή, που παρασκεύαζε ο Tommy Christo, ένας 'Ελληνας της Αιγύπτου, το 1919. Επίσης, μια σειρά από βίντεο δείχνουν νεαρούς με ιατρικές στολές να προσποιούνται ότι χορεύον σε καραντίνα, στους ρυθμούς ενός διάσημου ηλεκτρο-ποπ τραγουδιού που απαγορεύτηκε πρόσφατα από την λογοκρισία.
Dalia Chams. Αίγυπτος. Ενάντια στον κορωνοϊό, σάτιρα και θρησκεία. Orient XXI, 16.03.2020
Μεσόγειος, η γειτονιά μας
Μία σύντομη, αλλά ενδιαφέρουσα ιστορία της σοκολατοποιίας Corona - όπως παρουσιάζεται στο FB (ελλείψει άλλων πληρέστερων πηγών):
Alexandria Habebti اسكندرية حبيبتى (Αγαπημένη Αλεξάνδρεια)
"Το 1919 η Royal Chocolate Company "Corona" ιδρύθηκε στην πόλη Ισμαηλία. Ο ιδιοκτήτης της ήταν ο Τόμμυ Χρήστου, γεννημένος το 1891, κάτοικος Αλεξάνδρειας.
Κατά τη δεκαετία του '30, η έδρα της "Corona" μεταφέρθηκε από την Ισμαηλία στη συνοικία Μουχαράμ Μπέη στην Αλεξάνδρεια. Καταλάμβανε στην αρχή μία μικρή επιφάνεια, αλλά επεκτάθηκε στην δεκαετία του '40 με την προσθήκη παραπλήσιων οικοπέδων.
Στη συνέχεια, ο Τόμμυ αγόρασε άλλη μία έκταση στο Μουχαράμ Μπέη αξίας 2000 αιγυπτιακών λίρων, όπου εγκατέστησε ένα εργοστάσιο που παρήγε αποκλειστικά toffees. Σε διπλανή έκταση, ένας ελληνοεβραίος επιχειρηματίας, ο Pauline Morris Nadler, άνοιξε ένα άλλο μικρό εργοστάσιο ζαχαρωτών, με το οποίο ο Χρήστου συνεργάστηκε. Ο ίδιος επέλεγε πολύ προσεκτικά τους εργαζομένους του, επειδή οι μηχανές που έφερνε από την Ευρώπη απαιτούσαν ορισμένες δεξιότητες. Προσέλαβε μερικούς 'Ελληνες και Αιγυπτίους. Ο Τόμμυ πίστευε ότι η ευημερία τους ήταν μία σημαντική προϋπόθεση για την παραγωγή της σοκολάτας, και έτσι ξεκίνηση η βιομηχανία της σοκολάτας στην Αίγυπτο.
Ο Χρήστου επεδίωκε να είναι αρεστός στους εργαζομενούς του, επειδή πίστευε πως η πάστα σοκολάτας ήταν πολύ ευαίσθητη και επηρεαζόταν από την διάθεση του παρασκευαστή της.
Ο Τόμμυ έδινε γενναιόδωρους μισθούς και πριμ στους εργάτες και τους υπαλλήλους της Corona, για να τους ενθαρρύνει στην εργασία τους. Για παράδειγμα, μοίραζε στους εργαζομένους και τις οικογένειές τους εισητήρια για τον κινηματογράφο, καθώς και μεγάλα κουτιά στην αρχή της κάθε νέας χρονιάς με όλα τα προϊόντα Corona.
Κοντά στη σοκολατοποιία, που ήταν η πρώτη του είδους της όχι μόνο στην Αίγυπτο, αλλά και στη Μέση Ανατολή, έφτιαξε και το γήπεδο ποδοσφαίρου "Royal Stadium". Υπήρχαν πολλά ελάφια στην περιοχή, και σε κάποιο αγώνα μία μπάλλα χτύπησε ένα ελάφι και το σκότωσε. Ο Τόμμυ Χρήστου, ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου, ήταν παρών στον αγώνα και στενοχωρήθηκε πολύ με τον θάνατο του ελαφιού.
Επειδή ο Χρήστου ήταν κατά κύριο λόγο επιχειρηματίας, επένδυσε και στον αιγυπτιακό κινηματογράφο, δημιουργώντας μάλιστα δύο αίθουσες, το Cinéma Royal και το Strand.
Το 1963, η εταιρεία εθνικοποιήθηκε και ο Χρήστου δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το σοκ της απώλειας της αυτοκρατορίας "Corona" που είχε δημιουργήσει μόνος του, και τότε αποφάσισε να φύγει και να εγκατασταθεί στην Ελβετία.
Σο πλαίσιο των οικονομικών μεταρρυθμίσεων και της ιδιωτικοποίησης αιγυπτιακών εργοαστασίων και επιχειρήσεων, η Corona πωλήθηκε στον όμιλο Sami Saad το 2000."
Alexandria Habebti
Μτφ. Σ.Σ.
