Βασιλική Κακαβιά
Ο έρωτας ανθίζει στις ποτίστρες
Στο δάσος των Κορυσχάδων
...
Ξέφυγαν οι λάσπες φέτος, αφού χειμώνα δεν είχαμε. Μιλώ για τον χειμώνα που φωλιάζει στον τόπο μου, όχι για εκείνον της μεγάλης πόλης. Το πράσινο ολόγυρα θάλασσα και πριν και τώρα.
Θάλασσα να ταξιδεύεις.
Για περπάτημα ξεκίνησα στο δάσος των Κορυσχάδων και έφτασα στις ποτίστρες που ο παππούς μου πήγαινε τα διψασμένα ζώα του για νερό. Άλλες εποχές εκείνες, ήσυχες με καρτερία, με ελπίδα, με...
Τα χρόνια πέρασαν μα ακόμα νερό γάργαρο τρέχει, περνάνε οι σταγόνες η μια την άλλη, αυλακιάζουν και περιστρέφονται σαν ερωτευμένες. Τούτο το νερό, το διάφανο που γεμίζει τις ποτίστρες και στήνεται με τούτα και με τ' άλλα ένα παραμυθένιο βασίλειο.
Το βασίλειο των αλπικών τριτώνων και μια και είμαστε στην άνοιξη, είναι άνοιξη των ερωτευμένων τριτώνων.
Ένα θέαμα πραγματικά μοναδικό αν και πρόκειται για μικρόσωμα ουρόδηλα αμφίβια που το μήκος τους δεν ξεπερνά τα 12 εκατοστά, το χρώμα της ράχης τους είναι από γκρίζο έως καστανό και το χρώμα της κοιλιάς είναι πορτοκαλί ή κίτρινο χωρίς κηλίδες. Το δέρμα τους λείο όταν είναι στο νερό και αδρό όταν βρίσκονται στην ξηρά. Τα αρσενικά εμφανίζουν χαμηλό ραχιαίο λοφίο (ακρολοφία) και την αναπαραγωγική περίοδο αποκτούν μπλε-μαύρο χρωματισμό στη ράχη. Τα θηλυκά αποθέτουν μέχρι και 250 αυγά ένα προς ένα στην υδρόβια βλάστηση.
Τρέφονται με αρθρόποδα, σαλιγκάρια και σκουλήκια, με προνύμφες βατράχων ή φρύνων, αλλά και άλλων τριτώνων.
Το είδος προστατεύεται από την ελληνική νομοθεσία και χαρακτηρίζεται ως είδος μειωμένου ενδιαφέροντος (LC) από την IUCN (2020) και ως Τρωτό (VU) στο Κόκκινο βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009)...
