Ne Da(vi)mo Beograd
Δεν θα τους αφήσουμε το Βελιγράδι
Μία ενωτική λίστα στις δημοτικές εκλογές της 4ης Μαρτίου.
'Ενα κίνημα των πολιτών στη μάχη για το Βελιγράδι.
Στη Σερβία, αγανακτισμένοι πολίτες που δεν ανέχονται άλλο τη διαφθορά θέλουν να ξαναπάρουν τον έλεγχο της πρωτεύουσας.
Marion Dautry
Βελιγράδι (01.03.2018), Tribune de Genève
"Περιμένετε να σας δώσω ένα φυλλάδιο", λέει με πολύ σοβαρό ύφος η Ksenija Radovanovic σε έναν από τους αστυνομικούς που ζητούν να μάθουν το λόγο της φασαρίας που γίνεται κάτω από τους πύργους μιας συνοικίας του Novi Beograd. 'Οση ώρα εκείνος παίρνει σημειώσεις, οι κάτοικοι συνεχίζουν να συζητούν για τον καλύτερο τρόπο να σώσουν το Ikarus, ένα από τα παλαιότερα κτήρια της σερβικής πρωτεύουσας που προορίζεται για πάρκινγκ.
Η Ksenija Radovanovic, αρχιτεκτόνισσα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ζητήματα πολιτικού σχεδιασμού και ένταξης του πληθυσμού, είναι σήμερα το νούμερο δύο στη λίστα της πρωτοβουλίας πολιτών Ne Davimo Beograd (Δεν θα τους αφήσουμε το Βελιγράδι), η οποία κατεβαίνει την Κυριακή στις τοπικές εκλογές.
Η κίνηση Ne Davimo Beograd εμφανίστηκε το 2014 για να οργανώσει την αντίσταση των κατοίκων του Βελιγραδίου απέναντι σε ένα αδιαφανές και υπερμεγέθες κατασκευαστικό έργο. Η Ksenija Radovanovic αισθάνθηκε τότε "την ανάγκη να δράσει". Μετά και τη νυχτερινή επέλαση μασκοφώρων οι οποίοι κατέστρεψαν μια κτισμένη έκταση 100 τ.μ. στην καρδιά του Βελιγραδίου με την ανοχή της αστυνομίας, οργανώνονται "οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έγιναν μετά από εκείνες που έριξαν τον Milosevic το 2000", υπογραμμίζει η νεαρή γυναίκα.
Αλλά τα αποτελέσματα είναι περιορισμένα, και το κίνημα χρειάστηκε "να οργανωθεί για να γίνει πιο δυνατό", εξηγεί o Dobrica Veselinovic, που ηγείται της λίστας. Η συγκέντρωση μπροστά στο Ikarus ολοκληρώνεται και ο τριαντάρης βετεράνος της σερβικής κοινωνίας των πολιτών παίρνει το τιμόνι του παλιού του Renault 4 GTL που έχει μετατραπεί σε κίτρινο παπί. Η πάπια είναι το σύμβολο του Ne Davimo Beograd. "Το χιούμορ είναι ο καλύτερος τρόπος για να μας γνωρίσουν", υπογραμμίζει ο οδηγός του.
Η πρωτοβουλία πολιτών, η οποία χρηματοδοτείται αποκλειστικά μέσω προσωπικών δωρεών, δεν είναι σε θέση να πληρώνει μεγάλες καμπάνιες αφισών σαν αυτές των πιο ισχυρών υποψηφίων, και ο μιντιακός χώρος σπανίζει στη Σερβία όπου η έλλειψη ελευθερίας των μέσων συχνά καταγγέλεται.
Το κίνημα αριθμεί 200 ακτιβιστές που απασχολούνται σε καθημερινή βάση, και χιλιάδες υποστηρικτές, ακόμη και εκτός συνόρων, όπως για παράδειγμα το κίνημα πολιτών στην Βαρκελώνη που αναπτύχθηκε μετά την οικονομική κρίση στην Ισπανία για να βοηθήσει τα θύματα των εξώσεων, και το οποίο ελέγχει τον δήμο της Βαρκελώνης από το 2015.
Το κίνημα όμως ασχολείται με ζητήματα τοπικής πολιτικής. Το προγραμμά του πρεσβεύει μία πόλη "δίκαιη, ισότιμη και αλληλέγγυα" όπου οι πολίτες αναλαμβάνουν ένα πραγματικό ενεργό ρόλο. "Θέλουμε να δείξουμε πως η πολιτική μπορεί να μην είναι βρώμικη", υποστηρίζει η Ksenija Radovanic.
Οι εμπειρίες στο εξωτερικό μας ενθαρρύνουν και μας αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε στην σωστή πλευρά", εκτιμάει ο Dobrica Veselinovic, χαλαρός και αισόδοξος μέσα στις γαλάζιες του κάλτσες με τα κίτρινα παπάκια.
Το παλιό Renault έχει σταθμεύσει μπροστά στο γενικό στρατηγείο. Μία γιορτή οργανώνεται για να γεμίσουν πάλι οι μπαταρίες πριν την τελική ευθεία. Την Κυριακή, το κίνημα πρέπει να φτάσει τουλάχιστον ένα 5% των ψήφων για να μπορεί να συμμετάσχει στη δημοτική συνέλευση. Πολλοί εκλογείς, που τρέφουν συμπάθεια για το κίνημα αλλά παραμένουν ακόμη διστακτικοί, θα πρέπει να πειστούν για ν' απαγκιστρωθούν από το πανίσχυρο κόμμα του προέδρου Aleksandar Vucic που ελέγχει σήμερα τον δήμο.
Μτφ. Σ.Σ.
Απόσπασμα από την επιστολή υποστήριξης που κυκλοφόρησε το κίνημα Ne Da(vi)mo Beograd:
Την Κυριακή 4 Μαρτίου θα διεξαχθούν στο Βελιγράδι τοπικές εκλογές. Οι εκλογές αυτές αποκτούν μια σημασία πρωτόγνωρη από τότε που έπεσε το καθεστώς του Milosevic στις 5 Οκτωβρίου 2000. Για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της Σερβίας, παρουσιάζεται μία λίστα των πολιτών που την συγκροτούν κοινωνικά κινήματα και κινήματα των πολιτών που αγωνίζονται εδώ και χρόνια ενάντια στις φλόγες που άναψε η νεοφιλελεύθερη καταστροφή: αγώνες κατά τον σφετερισμό των κοινών χώρων και αγαθών, των βίαιων εξώσεων, των διακρίσεων, της ιδιωτικοποίησης και της καταστροφής της οικονομίας, της παιδείας, της υγείας, των πολιτιστικών θεσμών, της αγοραστικής δύναμης και των προοπτικών της τεράστιας πλειοψηφίας των κατοίκων που αναγκάζονται να εκλέξουν πολιτικούς που δεν εκπροσωπούν τα συμφεροντά τους. Αγώνες επίσης τόσο ιδιαίτεροι και τόσο όμοιοι με τα κινήματα που υποστηρίζουν τις ίδιες αξίες στην Ευρώπη και τον κόσμο. Για έναν κόσμο που να ικανοποιεί τις προσδοκίες των λαών, και όχι τις ανάγκες του κέρδους.
