Ο απαίσιος γάτος Στέφανος
Χάθηκε ο Πεπίτο ! Μπα, ο γάτος κυκλοφορούσε και με δανεικό όνομα ; Περίλυπος, ο γείτονας του πρώτου ξεπροβάλλει μέσα απο τις πρασινάδες -κηπουρός στο δήμο, έχει μεταβάλλει κάθε κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας σε ζούγκλα του Ντουανιέ Ρουσσώ. Θέλει να μοιραστεί την ανησυχία του. Ο νταής, αυτή τη φορά, έχει πολύ καιρό να εμφανιστεί. Μπορεί και να βολεύτηκε αλλού, λέω, γνωρίζοντας ότι ο γείτονας είναι και πολύ ζωόφιλος, το θηρίο έχει τα προσόντα για να επιβληθεί όπου του αρέσει. 'Αλλωστε, μου φάνηκε πως τον είδα τις προάλλες να βολτάρει στην κάτω γειτονιά, κοντά στη Συγγρού, εκτός κι αν ήταν κάποιο μουλικό του, με το ίδιο μελάνι χυμένο στη γελοία μαύρη μύτη.
'Ηταν ένας γάτος των αγρών, βέβαια αλλιώς μαθημένος. Τον είχε βάλει σχεδόν με το ζόρι μια γνωστή στα χέρια του παιδιού, κι αναγκαστήκαμε να τον πάρουμε μαζί μας στην πόλη. Το χαριτωμένο ζωάκι εξελίχτηκε σε τέρας. Με την ευλυγισία ενός Μελισσανίδη ανέβαινε στα πιο απόκρημνα σημεία της ταράτσας υπολογίζοντας με άπειρη σοβαρότητα το ύψος, ενώ με την επιδεξιότητα ενός Χουντίνι τρύπωνε παντού, ακόμη και στα κλειστά, θεόκλειστα βαριά συρτάρια του φοριαμού, όπου ανακάλυπτα μετά από καιρό κάποια αρνητικά που έμοιαζαν κατουρημένα. Του παρείχαμε όλες τις ανέσεις, μέχρι και μαθήματα κουνγκ φου και οδήγησης. Και το κυριότερο, δεν τον στειρώσαμε. 'Αμαθοι από κατοικίδια, θέλαμε έτσι να του εξασφαλίσουμε γενναιόδωρα μια φυσιολογική ζωή. Πάνω στον ένα χρόνο άρχισε να τρελαίνεται. Να βγάζει νύχια, να δαγκώνει άσχημα. Και μια μέρα επιτέθηκε.
'Ακουσε τις φωνές ο γείτονας του πέμπτου, ο αλβανός μποντυμπίλντερ, όρμησε και κατάπιε τα τρία πατώματα. Το κακό όμως είχε γίνει και πήραμε γρήγορα το δρόμο για το νοσοκομείο Παίδων. Στη δεύτερη επίθεση που δεν άργησε να εξαπολύσει, το πράγμα αγρίεψε ακόμη περισσότερο. Ο αχάριστος τρελόγατος νίντζα έπαιρνε φόρα από τη μια άκρη του σπιτιού και χυμούσε πάνω μας, ξανά και ξανά. Δεύτερη φορά στο Παίδων, παρά τρίχα σώσαμε τα μάτια μας. Μετά απ' αυτό, άλλη λύση δεν υπήρχε. Τον κατεβάσαμε στην αυλή. Εκεί γνωρίστηκε με τους άλλους γάτους και τους έβαλε στη σειρά. Φιλόζωοι όλοι στη γειτονιά, δεν του έλειψε η φροντίδα. Κάποτε χανόταν, αλλά πάντα επέστρεφε για να ανακτήσει δυνάμεις και να επουλώσει πληγές. Παρ' ότι έδειχνε ενοχλημένος, μας άφηνε κάποιες σπάνιες φορές μέσα στη μεγαλοθυμία του να τον χαϊδέψουμε, σε ανάμνηση του παλιού καιρού. Τώρα όμως, να που μας απάλλαξε οριστικά από την παρουσία του. Στο καλό !
