Αποστολή στις Κάννες: Ο Τοντ Χέινς κόλλησε, ο Αντρέι Σβιάγκιντσεφ απογειώθηκε

Αποστολή στις Κάννες: Ο Τοντ Χέινς κόλλησε, ο Αντρέι Σβιάγκιντσεφ απογειώθηκε Facebook Twitter
H Τζούλιαν Μουρ στο Wonderstruck
1

Με το Wonderstruck, ο Τοντ Χέινς επιστρέφει στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Καννών δύο χρόνια μετά το Κάρολ, έναν θρίαμβο εικαστικής διαύγειας και απέριττου περιεχομένου, με ένα παράξενο γι’ αυτόν project, που μου θύμισε, ως ένα βαθμό, την συγκινητική αφέλεια του Κικουτζίρο του Τακέσι Κιτάνο- που είχαμε δει επίσης εδώ. Διασκευάζοντας το παιδικό μυθιστόρημα του Μπράιαν Σέλζνικ, γνωστού από τις περιπέτειες του Hugo Cabret, δεν φτάνει στο όλον του Σκορσέζε, τη συνδυασμένη μαγεία του ταξιδιού στο χρόνο, την τεχνολογική τελειότητα και την ενδιαφέρουσα υπόθεση εκείνου. Μοιράζοντας δύο ιστορίες στο 1927 και το 1977, ανάμεσα σε ένα κωφό κορίτσι κι ένα αγόρι που χάνει από το χτύπημα ενός κεραυνού την ακοή του, τυλίγει όσο πιο σφιχτά μπορεί τις δύο διαδρομές των δυο μικρών φυγάδων στην αναζήτηση της γονικής αγάπης, δείχνοντας βιρτουόζικα δύο τελείως διαφορετικές όψεις της Νέας Υόρκης, την παλιά σε ασπρόμαυρο χωρίς ήχο αλλά με την πλούσια μουσική του Κάρτερ Μπεργουέλ, και την νεότερη, με ένα κιτρινωπό, σαρκικό φίλτρο ελευθεριότητας (κοντά στο ιδρωμένο Καλοκαίρι του Σαμ, του Σπάικ Λι), χάρη στην ακόμη μια φορά θεϊκή δουλειά του Εντ Λάκμαν στη φωτογραφία. Κι ενώ τεχνικά, το Wonderstruck φαίνεται ευλογημένο από το ταλέντο και τις ειδικές γνώσεις, όπως για παράδειγμα την χρήση puppets και χαρτοκοπτικής από τον Τοντ Χέινς, παραπέμποντας στο πρωτόλειο αριστούργημα του, Superstar, the Karen Carpenter Story, το στόρι φαντάζει φτωχό και προφανές. Ευγενές μεν, αξιοπρόσεχτο στις λεπτομέρειες της εποχής και τα σημάδια που βάζουν τα τραγούδια της περιόδου, από τον Ντέιβιντ Μπόουι μέχρι τον Εουμίρ Ντεοντάτο, αλλά ελλιπές στην διεύθυνση των ηθοποιών και μελιστάλαχτο στις στροφές της πλοκής, με ένα φινάλε που επεξηγεί παρά “σκηνοθετεί”, μια εύκολη λύση που σίγουρα δεν ταιριάζει στο δημιουργό του I am not There και του Safe

 

Αντίθετα, ο Αντρέι Σβιάγκιντσεφ φορτσάρει με την ολύμπια υπομονή του στην ανέλιξη της ιστορίας ενός ζευγαριού που βρίσκεται στα χωρίσματα, ώσπου το μοναχοπαίδι τους χάνεται μυστηριωδώς. Ο Ρώσος σκηνοθέτης μιλάει πάντα για τη χώρα του, βαθιά και κριτικά, χωρίς να αγορεύει, έχοντας εμπιστοσύνη στους ρυθμούς και τις ιστορίες που επιλέγει να αφηγηθεί, Τολμώ να πω πως η προηγούμενη ταινία του, το διακεκριμένο Λεβιάθαν, μου είχε φανεί βαρύ στο συμβολισμό του, ενώ το Loveless ξετινάζει τα πάντα, από το χριστιανισμό και το νεοπλουτισμό, ως τον άρρητο καπιταλισμό και τη σκιά του κομμουνισμού για να φτάσει σε ένα συμπέρασμα που όλοι υποψιαζόμαστε: πως στη σύγχρονη Ρωσία τίποτε δεν έχει τελεσίδικα ανακηρυχθεί απαγορευμένο ή τελειωμένο, νεκρό ώστε να το θρηνήσουν όσοι το έζησαν, αλλά η ψυχή έχει εξαφανιστεί, χωρίς επίσημη ταφή, άρα και κανονική παραδοχή του τέλους, και αιωρείται σαν φάντασμα σε πολίτες σαστισμένους σε συστήματα καθόλου αφομοιωμένα. Κυρίως, ο Σβιάγκιντσεφ κάνει τρομερή δουλειά με τους χώρους: το Loveless δεν είναι μόνο για ένα παιδί που δεν βρήκε ανταπόκριση και πάει άκλαυτο, από εγκληματική ανευθυνότητα, αλλά για τη διάκριση ανάμεσα στο σπίτι και το σπιτικό, σε μια σκηνογραφική βεντάλια που κυμαίνεται από το διαμέρισμα που στέγασε ένα λάθος ταίριασμα, και το παράπηγμα της μάνας, της παλιάς, θεοφοβούμενης και σκοταδιστικής Ρωσίας, στη μέση του πουθενά, μέχρι τα στιλιζαρισμένα, δυτικοπρεπή αλλά μετά από ζορισμένη μίμηση, σπίτια των νυν συντρόφων του ανδρόγυνου.

 

Αποστολή στις Κάννες: Ο Τοντ Χέινς κόλλησε, ο Αντρέι Σβιάγκιντσεφ απογειώθηκε Facebook Twitter
Loveless

 

Στο Jupiter’s Moon του Ούγγρου Κορνέλ Μουντρουκσό (στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα είχαμε δει πρόπερσι το αξιοσημείωτο White God), όχι μια ιδέα, ένα αλληγορικό σχήμα ή η εθνική καρδιά όπως στο προαναφερθέν Loveless, αλλά ένας άγγελος/πρόσφυγας είναι αυτός που αιωρείται πάνω από μια χώρα αμετάκλητα λαβωμένη. Μπορεί ο νέος Σύριος που έψαχνε, όπως τόσοι, μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη, να πυροβολήθηκε τρεις φορές, αλλά αναστήθηκε και άρχισε να ίπταται, προκαλώντας, εκτός από το δέος όσων γίνονται μάρτυρες στο ένθεο φαινόμενο, το έμπρακτο ενδιαφέρον ενός κυνικού γιατρού, ο οποίος στοιχειώνεται από τις τύψεις για τον θάνατο ενός παιδιού, από δικό του κακό ιατρικό υπολογισμό. Ο Άριαν (όχι τυχαίο το όνομα του, αραβικό μεν αλλά και τόσο…άρειο, ηχητικά) έχει χάσει τον πατέρα του, συνοδοιπόρο του στην απόδραση, και ο γιατρός επιτέλους βρήκε, ή έτσι νομίζει, μια καθαρή ψυχή, για να “κάνει την Ουγγαρία και πάλι μεγάλη”, όπως είπε με περισσή ειρωνεία, σε δύο πλασιέ της Βίβλου που τόλμησαν να του πουλήσουν ελπίδα. Η ματιά του Μουντρουσκό στην κατάσταση που επικρατεί (ας μην ξεχνάμε την απάνθρωπη στάση της Ουγγαρίας στο θέμα των μεταναστών) είναι πεσιμιστική, εκτός από μια και μοναδική αναλαμπή, κρίσιμη μέσα στο ζόφο μιας κοινωνίας χαφιέδων και κυνηγών κεφαλών. Ωστόσο δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια, σκηνοθετικά μιλώντας: η κάμερα του δαιμονίζεται σε πολλά σημεία, με ιλλιγγιώδεις καταδιώξεις αυτοκινήτων, και τις πολλές εναέριες λήψεις του σαστισμένου Άριαν, που συμπαρασύρουν στο πέρασμα τους όποιον άπιστο αμφισβητεί την πιθανότητα ενός θαύματος στον 21ο αιώνα. Η Σελήνη του Ερμή, όπως είναι ο τίτλος του φιλμ, δεν είναι άλλη από την Ευρώπη, και ο Μουντρουκσό είχε ένα παράξενο όραμα για το μέλλον της. Κρίμα που περιπλέκει τα στοιχεία του προσφυγικού νουάρ του με ένα μείγμα διαφημιστικού μπαρόκ…

 

Αποστολή στις Κάννες: Ο Τοντ Χέινς κόλλησε, ο Αντρέι Σβιάγκιντσεφ απογειώθηκε Facebook Twitter
Jupiter’s Moon

 

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αποστολή στις Κάννες: Το κάστρο του παγκόσμιου σινεμά κλείνει το μάτι στην τηλεόραση

Οθόνες / Αποστολή στις Κάννες: Το κάστρο του παγκόσμιου σινεμά κλείνει το μάτι στην τηλεόραση

Όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο πιο ενδιαφέρον σημείο της Νότιας Γαλλίας: καινοτομίες, αντιπάθειες και παραλειπόμενα από το Φεστιβάλ που φέτος επαναπροσδιορίζει τη σχέση του με το Χόλιγουντ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ