Η Άρτεμις Χρυσοστομίδου εμπνεύστηκε ένα θεατρικό έργο κοιτάζοντας μια διαρροή του αποχετευτικού

Η Άρτεμις Χρυσοστομίδου εμπνεύστηκε ένα θεατρικό έργο κοιτάζοντας μια διαρροή του αποχετευτικού Facebook Twitter
Πώς θα αποφύγετε τα ατυχήματα της καθημερινής ζωής
0

— Πες μου δύο πράγματα που θα ήθελες να ξέρουμε για σένα.

Συχνά δεν ξέρω τι να απαντήσω, επίσης εντυπωσιάζομαι εύκολα.

— Ήθελες πάντα να ασχοληθείς με το θέατρο;

Όχι, ήθελα να γίνω κολυμβήτρια ή αρχαιολόγος με γκρι γιλέκο και κολιέ. Μου φάνηκε γοητευτική στο θέατρο η ταυτόχρονη πραγματική παρουσία ανθρώπων που παρατηρούν άλλους ανθρώπους.

— Πώς θα περιέγραφες την παράσταση; Τι να περιμένει κάποιος που θα έρθει να τη δει;

Ως μια παράσταση υπαινικτική, όπως η ποίηση, και παράλογη, όπως η πίστη. Να μην περιμένει, δεν χρειάζεται. Να εμπιστευτεί, να έρθει όπως είναι αλλά έτοιμος να μπει σε έναν άλλο κόσμο.

Νομίζω πως έχει κάτι από τη σιωπή των μουσείων. Μου αρέσουν τα εικαστικά κι ο κινηματογράφος και μάλλον φαίνεται. Δεν είναι βαριά, είναι κι αστεία.

Η ιστορία ξεκινά με μια μητέρα που χάνει τον άντρα της σε ατύχημα, αποκόβεται από τους ανθρώπους, ενώ η κόρη της προσπαθεί, μαζί με μια φίλη της μητέρα της να τη βοηθήσουν, μέχρι που τελικά ερωτεύονται.

— Ποια ήταν η έμπνευση για το έργο; Γιατί επέλεξες αυτό τον τίτλο;

Ξεκίνησα κοιτάζοντας μια διαρροή ενός αποχετευτικού. Η ιστορία ήρθε μετά. Η αφετηρία ήταν η ευκολία με την οποία αποπροσανατολίζεται το βλέμμα.

Η λογοτεχνία για μένα είναι μια καθαρά ερωτική σύνθεση, οι σχέσεις που είχα ενώ έφτιαχνα το έργο, είναι μέσα. Ο τίτλος μου αρέσει διότι πρόκειται για μιας πρακτικής φύσεως απάτη, εφόσον ατυχήματα θα συμβαίνουν πάντα. Το ζήτημα είναι πώς τα διαχειριζόμαστε, η τόλμη μπροστά στο τυχαίο, το απρόοπτο, τον θάνατο.

— Ποια είναι τα χειρότερα ατυχήματα της καθημερινής ζωής;

Να τυφλωθούμε με τρόπο που να μην μας επιτρέπει να βλέπουμε το εσωτερικό των ανθρώπων, να περνάμε δίπλα από μεγάλα έργα τέχνης και να μας είναι αδιάφορα, να μην ερωτευτούμε από φόβο μην χάσουμε κανένα χέρι, ενώ είναι φανερό ότι πρέπει να τα χάσουμε όλα, και να μας βρει το τέλος αρτιμελείς.

— Εσύ πως τα αποφεύγεις;

Δεν τα αποφεύγω. Πληγώνομαι και πληγώνω συνέχεια.

Info

Πώς θα αποφύγετε τα ατυχήματα της καθημερινής ζωής

11/1-10/2, 21:00

Bios (Πειραιώς 84)

Εισ.: 10 ευρώ

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ