«Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες»: Είναι καλή η πολυαναμενόμενη ταινία;

Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες Facebook Twitter
Η φυσιογνωμία της Ντέιζι Έντγκαρ - Τζόουνς έχει μεν ευγενή κι αθώα χαρακτηριστικά αλλά το παίξιμό της συχνά φανερώνει μια εσωτερική διεργασία, μιας υποδόρια ένταση. Courtesy of Sony Pictures
0

Αν ο κινηματογραφικός ιστορικός του μέλλοντος έβγαζε πόρισμα από τα social media, θα πίστευε ότι η Ντέιζι Έντγκαρ-Τζόουνς είναι η μεγαλύτερη σταρ των καιρών μας τόσο συχνά που εμφανίζονται στο newsfeed καρέ από το «Normal People». Κι όμως, αν ρωτήσεις εκατό ανθρώπους, ζήτημα να ξέρουν οι πέντε πώς τη λένε, οι υπόλοιποι θα σου απαντήσουν «το κορίτσι του "Normal People"».

Αυτό ενδέχεται να αλλάξει τώρα που πρωταγωνιστεί στην κινηματογραφική μεταφορά του best seller Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες. Η φυσιογνωμία της έχει μεν ευγενή και αθώα χαρακτηριστικά, δίνοντας την εντύπωση ενός ανιδιοτελούς χαρακτήρα, αλλά το παίξιμό της συχνά φανερώνει μια εσωτερική διεργασία, μιας υποδόρια ένταση, μια καλή σχέση με πιο ενστικτώδεις μορφές έκφρασης που τη βοήθησε στις σαρκικές σκηνές της σειράς και την καθιστά ιδανική για να ενσαρκώσει χαρακτήρες που απαιτούν κάτι πιο σύνθετο από μια απλή έκφραση της αθωότητας.

Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο και γνωρίζουν περισσότερα για την πλοκή της ταινίας, φανταζόμαστε ότι αντιλαμβάνονται γιατί πρόκειται για εμπνευσμένο casting.

Η «ενορατική» αυτή κινηματογράφηση με τα νωχελικά travelings και τα γκρο πλαν της πανίδας συμπληρώνεται από το score του Μάικλ Ντάνα, οι oriental παρορμήσεις του οποίου συνήθως δίνουν μια πνευματικότητα, μια θρησκευτική νότα στα δρώμενα, όποτε χρειάζεται.

Αντίστοιχα, ο καρατερίστας Ντέιβιντ Στράδερν έχει την κοψιά σταρ παλιότερης εποχής, αποπνέει ακεραιότητα, καλοσύνη, όχι όμως και αδυναμία. Αν δούλευε στα '40s και στα '50s, θα έκανε τα ρεπό του Τζέιμς Στιούαρτ και του Χένρι Φόντα. Το φιλμ τού δίνει τη δυνατότητα να υποδυθεί έναν τέτοιο χαρακτήρα, έναν δικηγόρο που, όχι τυχαία, φορά λευκό κουστούμι, έναν ευγενικό πλην προσηλωμένο στα ιδανικά του υπερασπιστή της δικαιοσύνης.

Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες Facebook Twitter
Πρόκειται για ένα ανά στιγμές ευπρόσδεκτα παλιομοδίτικο θέαμα, με τις βαλτώδεις τοποθεσίες της Βόρειας Καρολίνας να μετατρέπονται σε έναν πανέμορφο, σχεδόν μυστικιστικό χώρο. Courtesy of Sony Pictures

Αν οι Καραβίδες ήταν ένα τέτοιο δικαστικό δράμα παλιάς κοπής, ο Στράδερν θα είχε βρει τον ρόλο και την ταινία που πάντα περίμενε. Αλλού όμως στοχεύουν το έργο και η κατάληξή του, η οποία, αν και δοσμένη με τέτοια αρμονία που προσυπογράφει σκηνοθετικά όσα δηλώνει περί φύσης, τον αφήνει έκθετο.

Είτε η Ντέλια Όουενς, που έγραψε το βιβλίο, και η Λούσι Μπάλιβαρ, που το διασκεύασε, δεν καταλαβαίνουν τον αντιδραστισμό αυτού που λένε και είναι προσανατολισμένες στην έκπληξη είτε, ακόμα χειρότερα, καταλαβαίνουν πλήρως και το ασπάζονται. Όπως και να ’χει, παραμένει προβληματικό φύσει και θέσει, με έμφαση στο «φύσει». Στο πλαίσιο μιας κριτικής που δεν θέλει να αποκαλύψει τα μυστικά της ταινίας, δεν θα επεκταθούμε περισσότερο.

Κατά τα λοιπά, πρόκειται για ένα ανά στιγμές ευπρόσδεκτα παλιομοδίτικο θέαμα, με τις βαλτώδεις τοποθεσίες της Βόρειας Καρολίνας να μετατρέπονται σε έναν πανέμορφο, σχεδόν μυστικιστικό χώρο.

Η «ενορατική» αυτή κινηματογράφηση με τα νωχελικά travelings και τα γκρο πλαν της πανίδας συμπληρώνεται από το score του Μάικλ Ντάνα, οι oriental παρορμήσεις του οποίου συνήθως δίνουν μια πνευματικότητα, μια θρησκευτική νότα στα δρώμενα, όποτε χρειάζεται.

Πρόκειται για ένα καλογυαλισμένο περιβάλλον, ίσως λιγότερο βρόμικο σε σχέση με τις σελίδες του βιβλίου, όπως μας το επιβεβαίωσαν –ο υπογράφων το παράτησε στις πρώτες σελίδες–, αλλά θεμιτά καλογυαλισμένο, αφού το ζητούμενο είναι η κινηματογραφική τεχνητότητα.

Εκεί που Τραγουδάνε οι Καραβίδες Facebook Twitter
Η Ντέιζι Έντγκαρ - Τζόουνς. Courtesy of Sony Pictures

Η Κάια, η ηρωίδα, εγκαταλείπεται σε πολύ νεαρή ηλικία από μητέρα και αδελφούς, μένει μόνη της με τον πατέρα της και μαθαίνει από νωρίς τον τρόπο της (αρσενικής) βίας. Μια μέρα ο πατέρας της εξαφανίζεται χωρίς εξήγηση και αναγκάζεται να μεγαλώσει μόνη της.

Οι κάτοικοι της πόλης την απορρίπτουν, με την καλοσύνη ενός μαύρου ζεύγους που διατηρεί παντοπωλείο κι ενός αγοριού που εκδηλώνει ενδιαφέρον να είναι οι μοναδικοί της σύνδεσμοι με την ανθρωπότητα. Ο βάλτος, με τη χλωρίδα του και τα πλάσματα που σουλατσάρουν, γίνεται η οικογένειά της.

Με τον συνδυασμό όσων αναφέραμε, η Ολίβια Νιούμαν καταφέρνει να μετατρέψει το περιβάλλον όπου ζει η Κάια σε ακόμα έναν χαρακτήρα κι αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να της πιστώσουμε, ακόμα κι αν βρίσκουμε την αφήγηση περιστασιακά σπασμωδική ή τη διαχείριση του ρομάντζου αναιμική – δεν είναι ρομάντζο η ταινία άλλωστε.

Η καλή εισπρακτική πορεία της, πάντως, μαρτυρά ότι υπάρχει ακόμα ένα κοινό για μεταφορές best seller λαϊκής κατανάλωσης, πρόθυμο να επισκεφτεί μια αίθουσα για να τις παρακολουθήσει, εκεί που η τηλεόραση και το format της σειράς μοιάζουν να έχουν την πρωτοκαθεδρία. Αν γεννήσει και πάλι σχετικό κινηματογραφικό trend αντίστοιχων μεταφορών, μπορεί να κάνει καλό στο σινεμά, γιατί καμιά φορά τέτοια βιβλία πέφτουν στα χέρια του Φίντσερ και προκύπτουν ταινιάρες.

00:00
-02:27

Η ταινία «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» που βασίζεται στο ομώνυμο best seller της Ντέλια Όουενς (εκδ. Δώμα) κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

10 επιλογές για τα θερινά (και όχι μόνο) σινεμά

Οθόνες / 10 ταινίες, 10 λόγοι να βρεθείς σε ένα θερινό σινεμά αυτό το καλοκαίρι

Η ενισχυμένη δεκάδα των ταινιών που περιμένουμε στα μέσα του καλοκαιριού μέχρι και τις ζεστές πρώτες εβδομάδες του Σεπτεμβρίου περιλαμβάνει τα πάντα: παγκόσμιες πρεμιέρες, Μarvel και σταρ, οσκαρικά φιλμ που ποντάρουν στην επιθυμία του κοινού να τα απολαύσει κανονικά, στην αίθουσα δηλαδή, κωμωδίες και επανεκδόσεις, και μια πολυαναμενόμενη μεταφορά μαζικού μπεστ σέλερ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ανατολικά της Εδέμ»: Το μαγνητικό ντεμπούτο του Τζέιμς Ντιν επιστρέφει στα θερινά σινεμά

Οθόνες / «Ανατολικά της Εδέμ»: Το μαγνητικό ντεμπούτο του Τζέιμς Ντιν επιστρέφει στα θερινά σινεμά

Η συναρπαστική ταινία του 1955 σε σκηνοθεσία Έλια Καζάν είναι μία από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές επανεκδόσεις του φετινού καλοκαιριού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

10 όχι και τόσο προβλέψιμες ερωτικές ιστορίες για streaming

Οθόνες / 10 όχι και τόσο προβλέψιμες ερωτικές ιστορίες για streaming

Ξεψαχνίσαμε τον κατάλογο που προσφέρουν οι πλατφόρμες streaming και σας παρουσιάζουμε δέκα ταινίες κατάλληλες για την πιο αγαπησιάρικη μέρα του χρόνου, ώστε να μη χρειαστεί να καταφύγετε ξανά στις συνηθισμένες επιλογές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Oscar Stories: Οσκαρικό σκάνδαλο, χωρίς ελαφρυντικά

Pulp Fiction / Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Οσκαρικό σκάνδαλο, χωρίς ελαφρυντικά

Οι οσκαρικές φιλοδοξίες του Netflix για το Emilia Pérez έπεσαν στο κενό, καθώς η πρώτη τρανς υποψήφια στην ιστορία του θεσμού κατηγορείται για πολιτική ανορθογραφία και εξοστρακίζεται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Πώς μια ιστορική πρωτιά μετατράπηκε σε ιστορικό εφιάλτη

Οθόνες / Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Πώς μια ιστορική πρωτιά μετατράπηκε σε ιστορικό εφιάλτη

Το να είσαι τρανς είναι ζήτημα προσωπικής ταυτότητας, όχι πολιτικών πεποιθήσεων. Και το να προϋποθέτουμε ότι τα τρανς άτομα είναι μονολιθικά στις απόψεις τους ή ανίκανα να έχουν συντηρητικές ή αντιδραστικές απόψεις, είναι απλά παράλογο.
THE LIFO TEAM
Μαύροι Πίνακες: Σίριαλ κίλερ κουλτουριάρης, αστυνομικοί ευφυέστατοι

Νέα στήλη/ Κριτική τηλεόρασης / Μαύροι Πίνακες: Σίριαλ κίλερ κουλτουριάρης, αστυνομικοί ευφυέστατοι

Κριτική της Πόπης Διαμαντάκου για το αστυνομικό θρίλερ του Star, για μια ελληνική παραγωγή που προσπαθεί να ανεβάσει τον πήχη και να συγκριθεί με ξένες παρόμοιες.
ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ
«Θολός βυθός», μια ταινία για τις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης

Οθόνες / Οι παιδουπόλεις της Φρειδερίκης γίνονται ταινία

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Ατζακά, η νέα ταινία της Ελένης Αλεξανδράκη «Θολός Βυθός» είναι μια βουτιά στις ζωές των παιδιών που έγιναν έρμαια της προπαγάνδας και πιόνια σε έναν πόλεμο που δεν καταλάβαιναν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Στη Νέα Υόρκη με τον Γκόντφρεϊ Ρέτζιο

Εικαστικά / Το θρυλικό «Koyaanisqatsi» αναβιώνει στη Νέα Υόρκη μέσω της τεχνητής νοημοσύνης

Το ψηφιακό έργο του Τζον Φιτζέραλντ «The Vivid Unknown», μια από τις φετινές συμμετοχές του Ιδρύματος Ωνάση στο φεστιβάλ «Under the Radar», συνομιλεί εκ νέου με την εμβληματική ταινία του Γκόντφρεϊ Ρέτζιο.
ΒΑΡΒΑΡΑ ΔΟΥΚΑ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Δέκα ξεχωριστές οικιακές προβολές, από το διαχρονικό μυστήριο του «Ονόματος του Ρόδου» ως τον ξεσηκωτικό χορό του «Αnother Round» κι από τις weird κωμικές αναζητήσεις του «Chevalier» ως το τρυφερό ντοκιμαντέρ για τον Γιάννη Σπανό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Μουσική / 67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Η Beyoncé έδειξε να εκπλήσσεται όταν άκουσε το όνομά της από τα χείλη τής πάλαι ποτέ country artist και νυν βασίλισσας της pop, Τέιλορ Σουίφτ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έμειναν έκπληκτοι από μια γυμνή εμφάνιση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Leon of Athens

Μυθολογίες / Ένα Dogville με Vanilla sky: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Leon of Athens

Εκτός από το «Dogville» του Τρίερ, ο τραγουδοποιός θυμάται πού, πότε και με ποιους έχει δει τις αγαπημένες του ταινίες. Θυμάται επίσης ότι, αν και στην αρχή βαρέθηκε τη «Συνεκδοχή» του Κάουφμαν, εκ των υστέρων συνειδητοποίησε πως η ταινία μιλάει για τους αξεδιάλυτους εφιάλτες μας.
Inland Empire, Κάψε το μετάξι

Pulp Fiction / Inland Empire: Μυστηριώδες και σκοτεινό, όσο αξίζει σε έναν Λιντς

Μία ακόμη παραβολή για τον απόηχο του Χόλιγουντ -πιο υποκειμενική και σουρεαλιστική από εκείνη του Mulholland Drive-, το γλυκόπικρο κλείσιμο του ματιού ενός δημιουργού που τα έκανε όλα μόνος του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ