Τρία "Visas d' or" για τους Παλαιστίνιους φωτογράφους Mahmud Hams, Loay Ayyoub, Samar Abou Elouf, που κάλυψαν τον πόλεμο στην Γάζα
Perpignan - Visa pour l'Image 2024
R.C.
La Nouvelle République Algérie - 09.09.2024
Το φεστιβάλ Visa pour l'Image, διάσημο για την κάλυψη της παγκόσμιας επικαιρότητας μέσω της φωτογραφίας, δεν θα μπορούσε να αγνοήσει τον συνεχιζόμενο πόλεμο στη Γάζα. Στην 36η διοργάνωσή του, η κριτική επιτροπή απένειμε τρία από τα πιο σημαντικά βραβεία του σε Παλαιστίνιους φωτορεπόρτερ, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα της σύγκρουσης και τη σημασία του έργου τους. Η απονομή των βραβείων προκάλεσε ζωηρές αντιδράσεις, αναδεικνύοντας την ευαισθησία του θέματος.
Ένα από τα καίρια ερωτήματα στο φεστιβάλ ήταν αν ο Loay Ayyoub, ένας φωτορεπόρτερ από τη Γάζα που έχει καταγράψει τον πόλεμο για την Washington Post, θα μπορούσε να παραλάβει ο ίδιος το βραβείο του στο Περπινιάν. Ο 29χρονος φωτορεπόρτερ, ο οποίος είναι σήμερα πρόσφυγας στην Αίγυπτο, κατάφερε να λάβει τη βίζα του για τη Γαλλία, αλλά καθώς δεν διέθετε ακόμη τα αιγυπτιακά έγγραφα παραμονής του, φοβόταν ότι δεν θα μπορούσε να επιστρέψει στο Κάιρο, ενώ μεγάλο μέρος της οικογένειάς του βρίσκεται ακόμη στη Γάζα. Ως εκ τούτου, αποφάσισε να μην παραβρεθεί στην εκδήλωση.
Στα εγκαίνια του φεστιβάλ Visa pour l'image στις 31 Αυγούστου, ο Louis Aliot, δήμαρχος του Perpignan [μέλος του ακροδεξιού κόμματος Εθνικός Συναγερμός -σ,σ,], ανακοίνωσε ότι ούτε ο ίδιος ούτε κάποιος άλλος από την πόλη θα παρέδιδε το βραβείο φέτος, εξηγώντας ότι αισθάνεται "άβολα με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται αυτός ο πόλεμος".
Εκφράζοντας τη λύπη του για την απόφαση του δημάρχου του Περπινιάν, ο Jean-François Leroy, πρόεδρος και ιδρυτής του φεστιβάλ, δήλωσε στην εφημερίδα Libération: "Είναι απλώς ένα ζήτημα πρωτοκόλλου, για το οποίο πραγματικά σκοτίστηκα, εφόσον η πόλη έχει αναλάβει να δώσει στον νικητή το ποσό των 8.000 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο βραβείο".
Τα βραβεία αναδεικνύουν το θάρρος και την αντοχή των φωτογράφων της Γάζας. Η Samar Abou Elouf έλαβε το βραβείο Daily Press Visa d'Or για τις φωτογραφίες της που δημοσιεύτηκαν στους New York Times, ενώ ο Mahmud Hams τιμήθηκε με το βραβείο Visa d'Or News για τη δουλειά του στο AFP. Τα βραβεία αυτά αντικατοπτρίζουν την αφοσίωση αυτών των δημοσιογράφων που αποτύπωσαν την πραγματικότητα της Γάζας σε ακραίες συνθήκες. Παρά τις εντάσεις, το φεστιβάλ συνέχισε να επικεντρώνεται στην αναγνώριση του έργου αυτών των δημοσιογράφων σε καιρό πολέμου. Ο Pierre Conte, πρόεδρος της ένωσης Visa pour l'Image, τόνισε ότι τα βραβεία αποτελούν φόρο τιμής σε όλους τους δημοσιογράφους που εργάζονται σε επικίνδυνες συνθήκες στη Γάζα. Ο Loay Ayyoub, αν και απών, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του κατά τη διάρκεια βιντεοκλήσης, αφιερώνοντας το βραβείο του σε όλους τους δημοσιογράφους που σκοτώθηκαν εν ώρα καθήκοντος. Τον Ιούνιο του 2024, η πλατφόρμα Forbidden Stories ανέφερε ότι περισσότεροι από 100 Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι είχαν χάσει τη ζωή τους στη Γάζα από την έναρξη της σύγκρουσης, υπογραμμίζοντας την καίρια σημασία του έργου αυτών των φωτορεπόρτερ που, με κίνδυνο της ζωής τους, συνεχίζουν να καταγράφουν την καθημερινή πραγματικότητα του πολέμου.
Θάνατος από ψηλά: Πώς ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη σκοτώνουν δημοσιογράφους στη Γάζα
Mariana Abreu
Forbidden Stories - 25.06.2024
Το Ισραήλ λέει ότι λαμβάνει αυστηρές προφυλάξεις για την αποφυγή απωλειών μεταξύ των αμάχων κατά τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Όμως έχει παρατηρηθεί επανειλημμένα δημοσιογράφοι στη Γάζα να πλήττονται από ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Από τις 7 Οκτωβρίου, τουλάχιστον 18 εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης φαίνεται να έχουν πέσει θύματα χτυπημάτων από μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Το απόγευμα της 22ας Ιανουαρίου, τέσσερις δημοσιογράφοι ανέβηκαν σε έναν μικρό λόφο στο Tal Al-Zaatar, στη βόρεια Γάζα. Οι Anas Al-Sharif, Mahmoud Shalha, Emad Ghaboun και Mahmoud Sabbah - μερικοί από τους λίγους εναπομείναντες δημοσιογράφους στην περιοχή - είχαν κάνει ρεπορτάζ για την πείνα που έχει καταλάβει τη Γάζα από τότε που ξεκίνησε η ισραηλινή επίθεση το περασμένο φθινόπωρο, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου στο ισραηλινό έδαφος. Έψαχναν να βρουν σήμα στο διαδίκτυο για να μεταδώσουν βίντεο στους συντάκτες τους, όταν μια έκρηξη έριξε την ομάδα στο έδαφος.
Μέσα σε ένα σύννεφο καπνού, ο Al-Sharif, ο οποίος φορούσε δημοσιογραφικό γιλέκο και είχε υποστεί ελαφρά τραύματα στην πλάτη του, όρμησε προς τους συναδέλφους του, που τώρα κείτονταν στα αιματοβαμμένα χαλάσματα. Ο Ghaboun χρειάστηκε να μεταφερθεί σε ένα κοντινό νοσοκομείο με τη σέσουλα μιας μπουλντόζας. (Ένας πολίτης έχασε τη ζωή του στην ίδια επίθεση).
Οι παρόντες δημοσιογράφοι είπαν ότι θυμούνται ένα "μη επανδρωμένο αεροσκάφος παρακολούθησης" να τους στοχεύει- αν και δεν μπορέσαμε να αποκτήσουμε πλάνα από το χτύπημα σε πραγματικό χρόνο, ένα βίντεο που τράβηξε ο Al-Sharif μετά την επίθεση, το οποίο αναλύθηκε από ειδικούς, επιβεβαιώνει την παρουσία ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους.
Επί τέσσερις μήνες, μια ομάδα 50 δημοσιογράφων που συντονίστηκε από το Forbidden Stories διερεύνησε τον τραυματισμό και τη δολοφονία από τις ισραηλινές δυνάμεις περισσότερων από 100 εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης στη Γάζα. Ενώ ο ισραηλινός στρατός ισχυρίζεται ότι δεν στοχοποιεί σκόπιμα δημοσιογράφους, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι τουλάχιστον 18 εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης φέρονται να σκοτώθηκαν ή να τραυματίστηκαν από πλήγματα ακριβείας που πιθανώς εκτοξεύτηκαν από μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV), κατά παράβαση των νόμων του πολέμου. Τέσσερις φορούσαν δημοσιογραφικά γιλέκα και ήταν αναγνωρίσιμοι ως δημοσιογράφοι. Η Tal Al-Zaatar είναι μόνο μία περίπτωση σε αυτό που φαίνεται να αποτελεί μέρος ενός παγιωμένου μοτίβου.
Σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, οι στρατοί πρέπει να κάνουν διάκριση μεταξύ μαχητών και μη μαχητών και να κατευθύνουν τις επιθέσεις μόνο σε στρατιωτικούς στόχους. Η σκόπιμη στοχοποίηση αμάχων, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιογράφων, αποτελεί έγκλημα πολέμου. Ακόμα και αν ένας στρατιωτικός στόχος είναι νόμιμος, η επίθεση δεν πρέπει να προκαλεί υπερβολικές απώλειες, τραυματισμούς ή καταστροφές μεταξύ των αμάχων, δυσανάλογες με το αναμενόμενο στρατιωτικό κέρδος.
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, συμφωνούν οι ειδικοί, έχουν τις τεχνολογικές δυνατότητες για την ελαχιστοποίηση των απωλειών. Κατά τη διάρκεια μιας 11ήμερης ισραηλινής στρατιωτικής εκστρατείας κατά της Χαμάς το 2021, για παράδειγμα, τα UAV επέτρεψαν την "ακύρωση σε πραγματικό χρόνο" των αεροπορικών επιδρομών που έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή των αμάχων, σύμφωνα με ανάλυση που δημοσίευσε ο ισραηλινός στρατιωτικός ερευνητής Dr. Liran Antebi το 2022. Το σημερινό μοτίβο, επομένως, εγείρει ένα κεντρικό ερώτημα: πώς είναι δυνατόν να σκοτώνονται τόσοι πολλοί δημοσιογράφοι από UAV;
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μεταφέρουν μικρότερα εκρηκτικά από τα μαχητικά αεροσκάφη και μπορούν να χτυπήσουν έναν στόχο χειρουργικά, "σε απόσταση ενός μέτρου από το σημείο όπου ρίχνουμε το λέιζερ μας", δήλωσε ο Brandon Bryant, πρώην επιλοχίας της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. "Μπορείς να ρίξεις μια ματιά τριγύρω, να ελέγξεις ότι δεν υπάρχουν άμαχοι κοντά ... και να αποφύγεις τις αντιδράσεις που έρχονται με την ανατίναξη πολλών αμάχων", δήλωσε στο Forbidden Stories ένας Γάλλος ειδικός στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ο οποίος ζήτησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Παρόλα αυτά, εκείνη την ημέρα στο Ταλ Αλ Ζατάρ, κάτι πυροδοτήθηκε "στη μέση της ομάδας μας", είπε ο Al-Sharif. Αναλύοντας το υλικό για το Forbidden Stories, ο Bryant κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο χαρακτηριστικός ήχος βουητού στο βίντεο του Al-Sharif είναι "σίγουρα ένα drone. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτόν τον ήχο".
Πιο συγκεκριμένα, είπε, πρόκειται για ένα όχημα "με κινητήρα προπέλας, που πετάει χαμηλά και κινείται αργά". Την εκτίμηση του Bryant υποστήριξε ένας Γερμανός ερευνητής στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και της άμυνας, ο οποίος μίλησε στην κοινοπραξία ανώνυμα. "Ο ήχος στο βάθος μοιάζει όντως με αυτόν που κάνουν τα UAV που χρησιμοποιούν εμβολοφόρους κινητήρες ή στροβιλοκινητήρες".
Το Forbidden Stories συνεργάστηκε με την εταιρεία ερευνών ήχου Earshot για να πραγματοποιήσει εγκληματολογικές αναλύσεις ήχου των βίντεο που συνέλεξε η κοινοπραξία - τα ευρήματά μας δείχνουν ότι ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποιεί σήμερα στη Γάζα τόσο αεροσκάφη με στροβιλοκινητήρες όσο και με εμβολοφόρους κινητήρες για αναγνώριση και χτυπήματα.
Τα επακόλουθα της έκρηξης, πρόσθεσε ο Bryant, υποδηλώνουν τη χρήση ενός πυραύλου χαμηλής πρόσκρουσης, τον οποίο συνήθως φέρουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. "Αν έριχναν βόμβες μέσω μαχητικών ή F-16, θα εξαφάνιζαν αυτούς τους ανθρώπους. Δεν θα υπήρχαν επιζώντες", δήλωσε στο Forbidden Stories. "Είμαι πολύ σίγουρος ότι πρόκειται για χτύπημα από μη επανδρωμένο αεροσκάφος". (Σύμφωνα με πληροφορίες ανοικτής πηγής που συνέλεξε το Forbidden Stories, όλες οι γύρω υποδομές είχαν καταστραφεί πριν από το χτύπημα, αποκλείοντας την πιθανότητα ο πύραυλος να είχε στόχο τα κοντινά κτίρια).
(Ο ισραηλινός στρατός, σύμφωνα με εκπρόσωπό του, δήλωσε ότι δεν γνωρίζει για κανένα χτύπημα που έγινε σε αυτές τις συντεταγμένες τον Ιανουάριο). [...]
