Ο θάνατος των εραστών
Θα έχουμε κρεβάτια με κάθε αιθέρια ευωδιά
Ντιβάνια βαθιά σαν τάφοι
Και στα ράφια επάνω παράξενα λουλούδια,
Που άνθισαν για μας σε μέρη ωραιότερα.
Ξοδεύοντας αλόγιστα την ύστατή τους θέρμη,
Οι δυό καρδιές μας σαν δυό μεγάλοι πυρσοί
Θ' αντανακλούν τη λάμψη τη διπλή
Στις δύο μας τις ψυχές, τους δίδυμους αυτούς καθρέφτες.
Και μια βραδιά με χρώματα μυστικιστικά, ρόδινα και γαλανά,
Θα ανταλλάξουμε μια ύστατη αναλαμπή,
Με όλο το βάρος του αποχαιρετισμού στο μακρύ λυγμό της·
Κι αργότερα ένας 'Αγγελος, τις πόρτες μισανοίγοντας,
Θα έρθει ν' αναστήσει, πιστός και όλος χαρά,
Τους καθρέφτες τους θαμπούς και τις σβησμένες φλόγες.
Σαρλ Μπωντλαίρ
Πρόχειρη μετάφραση: Σ.Σ.
