Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι

Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι Facebook Twitter
1

Aποστολή Φεστιβάλ Βενετίας | Ο Ai Weiwei παρασύρεται από το ανθρώπινο ποτάμι Facebook Twitter
Σκηνή από το Human Flow


Γνωστός για την ένταση της εικαστικής του εργογραφίας και τις προστριβές του με τις κινεζικές Αρχές, ο Άι Γουέγουεϊ βάζει στην άκρη την προβοκατόρικη μαχητικότητά του και σκύβει μπροστά στο μεγάλο ανθρώπινο ρεύμα της προσφυγιάς, εξού και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ του «Human Flow», που διαγωνίζεται για τον Χρυσό Λέοντα. Με αποσπάσματα ποιητικών τσιτάτων και χωρισμένη διάσπαρτα σε γεωγραφικές περιοχές, η ταινία λειτουργεί περισσότερο ως παγκόσμιος χάρτης και ο Γουέγουεϊ ως βιβλιοθηκάριος, καταγράφοντας ενδελεχώς τους μετακινούμενους πληθυσμούς και κάθε είδους αριθμούς, κάνοντας έτσι μια λογιστική αποτίμηση και μια κάποια προβολή του προβλήματος στο άμεσο μέλλον. Με ρευστή κίνηση της κάμερας και μια απαλή προσέγγιση στους ανθρώπους, ο Κινέζος υιοθετεί μια οικουμενική ματιά, που μερικές φορές προκαλεί αμηχανία σε αυτούς, και σίγουρα σε μένα, όταν για παράδειγμα λέει σε έναν μετανάστη, χαρούμενο που τον γνώρισε και πρόθυμο για ένα αστείο, «σέβομαι το διαβατήριό σου, σέβομαι εσένα». Ως flip side του Μάικλ Μουρ, ο Γουέγουεϊ παραμένει λιγομίλητος και ταπεινός, αν και εμφανίζεται συχνά και παρεμβαίνει με κάποιες συνεντεύξεις, όπως με την πριγκίπισσα Ντάνα της Ιορδανίας, όχι επιβλητικά, αλλά περισσότερο ως guest που κάτι σοφό σκέφτεται, αλλά δεν μας το λέει. Το «Human Flow» υπενθυμίζει τι γίνεται αυτήν τη στιγμή στον κόσμο χωρίς να κραδαίνει μια επείγουσα πολιτική σημαία. Αντιμετωπίζει τη Λέσβο και την Ειδομένη όπως και το Μπαγκλαντές, βλέποντας από ψηλά έναν σταδιακό ξεριζωμό. Δεν ποντάρει στο πορνό του πόνου αλλά στην ανθρωπιά. Περισσότερο από καλή ταινία, είναι μια χρήσιμη καταγραφή, κατάλληλη για διδασκαλία.

 
Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αi Weiwei: "Kαθένας δικαιούται να πάρει στον τάφο του όση δόξα και φήμη επιθυμεί"

Εικαστικά / Αi Weiwei: "Kαθένας δικαιούται να πάρει στον τάφο του όση δόξα και φήμη επιθυμεί"

Μεγάλος καλλιτέχνης, μαχητικός ακτιβιστής, μορφή σπουδαία κι αξιοσέβαστη ή υπερεκτιμημένος οπορτουνιστής; Παραμονές της πρώτης του αθηναϊκής έκθεσης στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ο 58χρονος Κινέζος δημιουργός «αποκαλύπτεται» στη LIFΟ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ

σχόλια

1 σχόλια
α ) Άι Γουέι Γουέι , β ) Φαλουν Γκον, γ ) Pussy Riots, δ ) Free Tibet, ε ) Reification του Bansky στο Calais της Γαλλιας για το γκραφιτι του Steve Jobs ως προσφυγας και στ ) το πολυ πιθανο reification του ηλεκτρονικου οργανισμου του Ασανζ απο ψευτικα feeds. Ποιος κρυβεται πισω απο την απευθειας χρηματοδοτηση 'η εμμεση εκμεταλλευση ολων των πιο πανω ; Ποιος χρηματοδοτουσε τον αφηρημενο εξπρεσιονισμο ; Τι ειχε πει ακομη και ο καραγκιοζης ο Ζιζεκ για το Θιβετ ;;; Ποιοι μεσα σε ενα μολις χρονο μας καλουσαν ρατσιστες και ξαφνικα θελουν να μας δωσουν Νομπελ για την Λεσβο ;!Εδω και εκατο χρονια η Αμερικη εμπλεκεται με την Ευρωπη, αρχικα για να δικαιολογησει την συμμετοχη της στον πρωτο παγκοσμιο πολεμο ( με την Creel Committee on Public Information - Απρ 1917 ) χρησιμοποιοντας αστερες του Χολιγουντ καλη ωρα οπως κανει σημερα με την Ατζι την Ζολι και το Council on Foreign Relations το περιβοητο Πρατ Χαουζ στη ΝΥ ), με την κυριαρχια των ταινιων της δεκα χρονια αργοτερα ( το 1925, 95% των ταινιων που παιζονταν στη Βρετανια , 85% στην Ολλανδια, 70% στη Γαλλια, 65% στην Ιταλια και 60% στη Γερμανια ηταν αμερικανικες ), λιγο αργοτερα με το μονοπωλιο σε κινηματογραφικο hardware ( 75% του φιλμ που χρησιμοποιουσε ολη η γη εκεινη την εποχη ηταν απο την Kodak - τουλαχιστον οι μισοι - και στη Γαλλια 75% ! - των κινηματογραφων εξω απο την Αμερικη ηταν αμερικανικης ιδιοκτησιας ) τους χαρισε κυριαρχια στη διανομη ταινιων, αρα και στα μηνυματα που ηθελε να διαδωσει.Το τελος του δευτερου παγκοσμιου πολεμου την βρισκει κυριαρχη σε ολα τα επιπεδα. Εμπλεκεται πολυμετωπικα με την Ευρωπη με : 1 ) Σχεδιο Μαρσαλ ( στα μεσα του 1951 πανω απο $1 τρις δολαρια -σημερινα λεφτα - ειχαν διανειμει ΜΟΝΑΧΑ στην Δυτικη Ευρωπη ), 2 ) Δεχεται επιχορηγησεις απο Φορντ, Φουλμπρα’ι’τ, Ροκεφελερ, κλπ.3 ) Συμβιωνει με τον αμερικανικο κορπορατισμο για να “επεκτεινει¨ το ραδιοφωνο εξω απο τα συνορα της ( “Φωνη της Αμερικης” ). 4 ) Δημιουργει την τηλεοραση λιγο αργοτερα για να διδαξει τζαζ και ροκ εντ ρολ στη Γηραια Ηπειρο, ταυτοχρονα με τους διαφορους “αμερικανους” τους εκατονταδες σταθμους των καινουργιων αμερικανικων βασεων ( σε μας απο Γλυφαδα ).5 ) Φερνει 11.000 ατομα της κοινωνικο-πολιτικης δυτικογερμανικης ελιτ απο το 1948 εως το 53 για τουρισμο στην Αμερικη, με τον λογαριασμο πληρωμενο εξ ολοκληρου απο το Στε’ι’τ Ντεπαρτμεντ και ιδιωτικους οργανισμους, ενω,6 ) Ειχε ηδη 7000 διανοουμενους και επιστημονες κυριως εβραιους που χε διωξει ο Χιτλερ απο τον πολεμο. $1 τρις λοιπον, πριν 60 χρονια !7 ) Δημιουργει πανεπιστημια, ενωσεις και βιβλιοθηκες στην Ευρωπη.8 ) Φτιαχνει περιοδικα ως αντιτυπα των δικων της εβδομαδιαιων ( δες ομοιοτητα Σπιγκελ -ΤΙΜΕ ).9 ) Κυριαρχει με τα ειδησεογραφικα πρακτορεια της στην παγκοσμια δημοσιογραφια.( Ακομη δεν εχω καταλαβει πως γινεται και το ΑΠ εχει τοσους και τοσους ελευθερο-επαγγελματιες ); Ενα μικρο παραδειγμα : στους Ολυμπιακους μας το 2004 ειχαμε 1+3 βασικους και αρκετους “περιφερειακους”. Ο νουμερο 1 λεγοταν Τιμ Νταλμπεργκ που ζουσε στην Αθηνα τουλαχιστον απο το 2002 - οπως η περιβοητη Ελενα η Σμιθ της Γκαρντιαν. Στις αρχες του Ιαν 2004 μπηκαν αλλοι τρεις, αλλα πολλα απο τα δυσκολα αρθρα γραφονταν απο one-timers περιφερειακους που δυσκολα μπορουσε καποιος να τους μελετησει τα patterns και να απαντησει αφου ερχοντουσαν απο το πουθενα για ενα και μονο “χτυπημα”. Το ΑΠ ειναι ενας κλασσικος οργανισμος για “φυτευτους”/ περιφερειακους. Γνωριζουμε λοιπον οτι εχουν γραφτει αρθρα γεγονοτων που δημιουργηθηκαν πχ στην Ευρωπη απλα για να “καλυφθουν δημοσιογραφικα” με “γκελα” στην Αμερικη απο ανθρωπους που μονο δημοσιογραφοι δεν ειναι κοκ ). Το ΑΠ φυσικα εχει συμφωνο με τις συνδρομητριες. Και η προπαγανδα, οταν χρειαζεται, πανευκολα εξαπλωνεται μεσα απο συγκεκριμενα ατομα πολλες φορες σε αλλες ηπειρους κοκ. Σε προσωπικη μου συνομιλια με μια Ιρλανδεζα εντιτορ του ΑΠ στα κεντρικα γραφεια της ΝΥ για εναν απ αυτους ( ονομαζοταν Γουιλστα’ι’ν ο δημοσιογραφος ) μου ειπε οτι το ΑΠ δυσκολα μπορει να ελεγξει ποιος περνει τι και ποσο μας κανουν plagiarize…Η Αμερικη υστερουσε στην Τεχνη ομως οπως αναφερουν πολλα βιβλια ( Guilbaut 83, Pells 97 κα ) προμοταρε τον αφηρημενο εξπρεσιονισμο ως απαντηση ( και προπαγανδα για την “ατομικη εποχη” ) στην Ευρωπη την δεκαετια του 50. Κι οχι μονο. “Υποτροφιες” και “επιχορηγησεις” ηταν παντα στη γραμμη ειτε ευθεως ειτε πλαγιως για να προμοταρουν καινουργιους καλλιτεχνες αλλων ροων που συμφωνουσαν με την κυβερνητικη γραμμη σε διαφορες μπιεναλε πχ της Ιταλιας στα “καναλια” κα.Με το τελος του ψυχρου πολεμου ο επικοινωνιακος μανιχε’ι’σμος καταρρεει ενω στο προσκηνιο πρωτοστατουν κυριως δυο πραγματα : Α ) ιματζ ( η επικοινωνιακη υποσταση χωρων μακρια απο ψυχροπολεμικες διπολικοτητες ) και Β ) ανθρωπινα δικαιωματα. Τα τελευταια χωριζονται σε Βα ) ντοπια ( ID-politics ) και Ββ ) κρατικα ( οταν αφορουν ιστορικους ‘η περιστασιακους αντιπαλους των ΗΠΑ ). Οταν κατα τη διαρκεια των 90ς συμφερε ακομη την Αμερικη να χτυπα την Κινα, ειχαμε το Θιβετ και την δυτικη προωθηση των δημοκρατικων μας θεσμων ( μεσα απο συναυλιες ανυποψιαστων συνταξιδιωτων καλλιτεχνων ειτε αυτα ειναι μουσικα συγκροτηματα οπως οι REM, Γιουριθμικς ειτε ηθοποιοι οπως ο Ντικ ο Γκιρ, ειτε PR εκστρατειες για τον Δαλα’ι’ Λαμα με ταξιδια στην Αμερικη, διαφημιση μεσω της Apple κι ας ειναι το Θιβετ ενα βασιλειο που διοικειται απο ενα -αρσενικο παντα- παιδακι το οποιο μεγαλωνει αντι σε κουνια σε ενα θρονο κοκ. Οταν οι εμπορικες και οικονομικες σχεσεις ΗΠΑ-Κινας γιναν σημαντικες, το Θιβετ εχασε τις συναυλιες ο Γκιρ εμεινε με το βιβλιο και η Ανι Λενοξ με τον βουδιστη συζυγο..Για εναν κολοσσο οπως ειναι επικοινωνιακα η Αμερικη, το να εξασκησει reification χρησιμοποιοντας τα ανθρωπινα δικαιωματα για αλλους σκοπους ειναι πα-νευ-κο-λο. Αρκει να βρει νεολαια που εχει ενθουσιασμο για ολα εκτος απο το διαβασμα, εχει προσωπικα προβληματα που θελει να τα κανει channel σε κατι ευρυτερο με ολους τους λαθος τροπους, “ειμαστε παντα διαθεσιμοι να την “βοηθησουμε” - να μας βοηθησει σε κατι παντελως διαφορετικο απ αυτο που διαφημιζουμε ( αλλα γι αυτο ας μη μιλησουμε καλυτερα και μας ακουσει κανεις που χρησιμοποιει το μυαλο του/της ).Γνωριζω για τους Φαλουν Γκον απο μεσα αφου αποτελουν γειτονες μου τωρα δεκαπεντε χρονια ( ζω στην Τσα’ι’ναταουν του Σαν Φρανσισκο τριγυρισμενος απο τρια ταο’ι’στικα τεμπλα σε ενα τετραγωνο - καθε πρωι ξυπνω με ταο’ι’στικους υμνους απ το ενα ) συνομιλω και με μεγαλο αριθμο κινεζων της κοινοτητας που τους θεωρουν τρελους και τους σνομπαρουν. Ολοι ρωτανε “μα που βρισκουν τα λεφτα τα τελευταια χρονια” ενω σηκωνουν τους ωμους διχως βεβαια να ειναι υπερ της Κινας. Ειναι εντελως γραφικοι. Μοιραζουν μπροσουρες και τις Κυριακες πανε να κανουν ται-τσι στην πλατεια Πορτσμουθ, την πλατεια απ οπου η πολη του Σφ ξεκινησε να κτιζεται. Η Κινα τους εχει δημιουργησει προβληματα στο να εξασκουν την θρησκεια τους αλλα και η Ευρωπη ειχε μεγαλυτερα προβληματα με την Σα’ι’εντολογια πριν καποια χρονια αλλα η Αμερικη δε το εκανε θεμα…Pussy Riots ειναι το ιδιο. Υπο ορισμενες προ’υ’ποθεσεις τα λεφτα για να τις “κρατησεις στα νεα” ειναι λιγοτερο απο ψιχουλα. Ηδη εχουν επαφες με αμερικανιδες σελεμπριτι τυπου Μαντονα κα. Τετοιου βεληνεκους καλλιτεχνιδες ζητουν την εκθεση σε παρομοιου ειδους “ακτιβισμους” γιατι αυτο-προμοταρονται στο αμερικανικο με’ι’νστριμ ως “do-gooders” ( συναυλιες για τον στρατο κοκ ). Εν τω μεταξυ χτυπαμε το ιματζ του Πουτιν και του εκθετουμε τα ανθρωπινα δικαιωματα στη χωρα του αφου δε καναμε τιποτα στην Κριμαια κοκ.Ο Αι Γουει Γουει ειναι ενας κλασσικος reified καλλιτεχνης. Γιατι ; Γιατι ειναι 100% εστιασμενος στο προσφυγικο σε επιπεδο ανθρωπινων δικαιωματων και προθυμοποιειται να το προμοταρει μεσα απο την τεχνη του. Να διευκρινισω απλα οτι ΦΥΣΙΚΑ και ειμαι υπερ των ανθρωπινων δικαιωματων. Αυτο που ειμαι ΕΝΑΝΤΙΑ ειναι το reification των δικαιωματων αυτων για αλλους σκοπους. Δεν εχει κανει ποτε μια σοβαρη προσπαθεια να κτυπησει το προβλημα στη ριζα του, δεν εχει κανει ποτε μια σοβαρη προσπαθεια να δει το προβλημα στις αλλες του διαστασεις ( πολιτικη, γεωπολιτικη, δημογραφικη, τα νουμερα σε αναλογια με τις χωρες που προξενησαν τον πολεμο κοκ ). Για μια χωρα σαν την Αμερικη, αυτο ειναι μαννα εξ ουρανου. Το που βρισκει τα λεφτα ειναι πραγματικα ασημαντο στην προκειμενη περιπτωση. Ποσο μυαλο χρειαζεται κανεις για να απομυθοποιησει την επαγγελματικη τροχια ενος τετοιου ανθρωπου απο τοτε που ηρθε απ την Κινα ; Δεν ειναι δα και κανας Σολτζενιτσιν ! Η Αμερικη και η δυτικη Ευρωπη φυσικα κερδιζουν αφου με αυτο το reification τους κραταμε ολους τους προσφυγες στον “προθαλαμο” της παντα “ουμανιστικης” Ελλαδας ( κι ας τους εχει στα χοτ-σποτς με χαρτζιλικι, αυτο που θα κυτταξουμε δεν ειναι οτι η Ελλαδα δεν εχει λεφτα να εξασκησει ουμανισμο ( Καρελιας ), αλλα το οτι δεχεται χαρτζιλικι απο εμας που παροτι μακρια απο τα συνορα τους βοηθαμε ). Ειναι ειλικρινης ο κινεζος ; Δεν ειναι ; Δεν εχει καμια σημασια ! Αλλο ειναι το θεμα μας. Ειναι το reification του για να εξυπηρετουνται οι μεγαλες δυτικες δυναμεις.Το open door policy του Γουικι δινει το δικαιωμα οχι μονο στον αμερικανικο αλλα και αλλους στρατους και παρεμφερη πηγες διαφορων κρατων να “τα’ι’ζουν” τον Ασανζ τεραστιες ποσοτητες απο πληροφοριες. Εκτος του οτι χρειαζεται πολυς χρονος για να μελετηθουν τα feeds, χρειαζεται και εξειδικευση που ο Ασανζ δεν εχει. Για υπηρεσιες που στοχοποιουνται, μια λογικη και ιδιαιτερα ευκολη λυση ειναι να δινεται ενα παραλλαγμενο feed με απωτερο σκοπο να μπερδεψει τον οργανισμο και τον δεκτη του. Επιχειρηματολογω οτι, οτι κι αν βγαινει απο το Γουικι μπορει να ειναι ηδη “μολυσμενο” με αντι-προπαγανδα αρα να εχει γινει reified. Χρειαζεται να πω τιποτα για τον Banksy ;;;Προσοχη στους ταχυδρομους συμβολων. Το ζητημα δεν ειναι οι ταχυδρομοι αλλα τα συμβολα, ποσο αυθεντικη ειναι η υποσταση και λειτουργια τους και παν απ ολα : ποιος ειναι ο ιδιοκτητης του ταχυδρομειου...