Οι Τσέχοι, ειδικά μετά το διαζύγιό τους από τη Σλοβακία, αποδεικνύονται ιδιαίτερα ευαίσθητοι προς την Ιστορία τους. Την πρώτη θέση του ρεκόρ εισπράξεων στις αίθουσες της χώρας αυτής, το Υπηρέτησα τον Βασιλιά της Αγγλίαςτου Μένζελ που απολαύσαμε πρόσφατα, κατέλαβε αυτή εδώ η ταινία του Γιαν Σβέρακ, μια γλυκόπικρη ωδή στην τρίτη ηλικία, με ήρωα έναν αντιπαθή δάσκαλο που δεν αντέχει πλέον την αναίδεια της νέας γενιάς μαθητών και αποσύρεται, πιάνοντας δουλειά σε ένα σούπερ μάρκετ. Εκεί παραλαμβάνει άδεια μπουκάλια που προορίζονται για ανακύκλωση και παρεμβαίνει διορθωτικά στις ζωές των συναδέλφων του. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να προξενέψει τη χωρισμένη κόρη του με έναν τύπο που γνωρίζει, ισορροπεί τη σχέση του με τη συγχυσμένη γυναίκα του και ενισχύει τις φαντασιώσεις του - κακόγουστες εικόνες με γκόμενες σε ένα τρένο, που γενικά ως όχημα παίζει συνεχώς στην ταινία, υποδηλώνοντας την παράδοση και το ταξίδι.

Μετά την παιδική ηλικία στο Δημοτικό Σχολείο, τη μέση ηλικία, αλλά με την προσθήκη ενός χαριτωμένου παιδιού στο Κόλια,που επίσης θριάμβευσε εισπρακτικά και πήρε Όσκαρ, τώρα η τρίτη ηλικία γίνεται οικογενειακή υπόθεση για τον Σβέρακ, ο οποίος μάλωσε με τον ηθοποιό και σεναριογράφο πατέρα του Σντένεκ για το στόρι και κατέληξαν μετά από μια δεκαετία διαφωνιών και ένα ντοκιμαντέρ που κατέγραψε τις αψιμαχίες, με τίτλο Daddy, σε μια λύση που ικανοποίησε και τους δυο.

Η δραματική αυτή κομεντί διαθέτει πολλές πινελιές ζωής, σαν φιλμ που παίρνει φως από το τούνελ του θανάτου που ο ηλικιωμένος ξορκίζει συνεχώς με το ταμπεραμέντο και τον απρόβλεπτο χαρακτήρα του, επιστρέφοντας σε ξεμωραμένα τικ. Τα άδεια μπουκάλια είναι μια ωραία αλληγορία «απόσυρσης» στα χέρια ενός ανθρώπου που απασχολείται ημι-επαγγελματικά μετά την κύρια εργασία του, άρα χωρίς ημερομηνία λήξης. Ο πρωταγωνιστής, ο Τζόζεφ, είναι ένα στραβόξυλο και δυστυχώς ο Σβέρακ καταφεύγει σε στημένες κινηματογραφικές ενέργειες, όπως η παρακινδυνευμένη διαδρομή με το αερόστατο, για να χρυσώσει το χάπι της κατά βάθος καλοσύνης του και να την αναδείξει σε happy end.

Η σκηνοθεσία του φαίνεται απλή, αλλά σε σύγκριση με παρόμοιες ταινίες που θίγουν ιδιότυπους πεισματάρηδες προχωρημένης ηλικίας, όπως η Χρυσή Λίμνη, κουράζει και προκαλεί ανία.