Το εξωφρενικό ημιμιούζικαλ εκδίκησης του Ζακ Οντιάρ για μια Μεξικανή τρανς γκάνγκστερ που βρίσκει λόγο ύπαρξης κέρδισε το βραβείο επιτροπής και γυναικείων ερμηνειών στο 77ο Φεστιβάλ Καννών.

 

Στον Ζακ Οντιάρ παραδεχόμαστε και πιστώνουμε τη φιλοδοξία και την αφοβία του να δοκιμαστεί σε είδη και γλώσσες πέρα από τη γαλλική, που άλλωστε χάρισε σε αυτόν τον Χρυσό Φοίνικα με το Ντιπάν, και σε εμάς την καλύτερή του ταινία, τον Προφήτη. Η Εμίλια Περέζ είναι το κυριολεκτικά απίστευτο χρονικό ενός βαρόνου των μεξικανικών καρτέλ που προσλαμβάνει μια απογοητευμένη, αν και ιδεαλίστρια δικηγόρο Ρίτα (Ζόι Σαλντάνα, τρισευτυχισμένη στον ρόλο της) για να τον βοηθήσει με την εχεμύθεια και τις ικανότητές της όχι μόνο να «αλλάξει ζωή, αλλά και φύλο» – «το ίδιο δεν είναι;» την αποστομώνει στην εύλογη απορία της, καταλήγοντας με τη λέξη σήμα-κατατεθέν του, το «bingo»! Στη λαχτάρα της να τους γράψει όλους και να πλουτίσει, η Ρίτα δέχεται και του βρίσκει έναν πλαστικό χειρουργό από το Τελ Αβίβ, ο οποίος, μετά από μια ανταλλαγή επιχειρημάτων περί σώματος και ψυχής, τη συναντά για να πειστεί πως όντως το εννοεί, και η μετάβαση γίνεται με επιτυχία. Ο Μανίτες είναι επίσημα νεκρός και η Εμίλια Περέζ γεννιέται σε μια κλινική, ενώ η πρώην σύζυγός της Τζέσι (Σελίνα Γκόμεζ, πολύ φιλότιμη), με τα δυο μικρά παιδιά τους έχουν μεταφερθεί στην Ελβετία, σώοι και ασφαλείς, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι έχει συμβεί. Η Εμίλια, που μυστηριωδώς έχει βρει ανθρώπους να βάλουν σε τάξη τη νέα της συνθήκη, καταφεύγει ξανά στην έμπιστη Ρίτα για να μεσολαβήσει ώστε να επιστρέψουν σε αυτήν τα παιδιά, που της λείπουν πολύ, αλλά και η Τζέσι στο καινούργιο της σπίτι, και όταν τους καλοδέχεται, συστήνεται ως η θεία που δεν γνώρισαν ποτέ. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όταν μια χαροκαμένη μάνα της δίνει τη φωτογραφία του χαμένου γιου της, η Εμίλια αποφασίζει να ξεκινήσει μια σταυροφορία για τον εντοπισμό χιλιάδων εξαφανισμένων πτωμάτων στη χώρα, στήνοντας μια μη κερδοσκοπική οργάνωση για τη σωτηρία της αξιοπρέπειας των οικογενειών που πενθούν εξαιτίας του αέναου πολέμου των συμμοριών και των καρτέλ, καθώς και για το ξέπλυμα της δικής της ευθύνης. Και αν νομίζετε πως πολλά spoilers έχουν αναφερθεί, γίνονται ακόμη μεγαλύτερα πράγματα και ανοίγονται περισσότερα τραύματα στη συνέχεια του δίωρου ημιμιούζικαλ, αφού αναμιγνύει πρόζα και τραγούδια, σαν το In the heights του Λιν-Μανουέλ Μιράντα να έχει σκηνοθετηθεί από τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, με κοστούμια του Άντονι Βακαρέλο (για τον Yves Saint Laurent), σε ένα ύφος τελείως άσχετο από οτιδήποτε άλλο έχει υπογράψει ο Γάλλος σκηνοθέτης μέχρι τώρα.

 

Ιστορία λύτρωσης και ενδυνάμωσης μέσα από την κατακτημένη γυναικεία ταυτότητα, το σκληρό ισπανόφωνο παραμύθι του Οντιάρ στοιβάζει σε μια πλοκή εφάμιλλη με αυτήν μιας τελενοβέλας έναν τόνο στοιχεία, από διασκεδαστικά ως αδιανόητα, και καταφέρνει να κρατά συνεχώς το ενδιαφέρον με ένα τέμπο διαολεμένο, διάθεση μελοδραματική και ματιά εικαστική – το παθιασμένο love project ενός κινηματογραφιστή που έχει βάλει στοίχημα να εκπλήσσει σε κάθε καρέ και σε αυτό, σε έναν μεγάλο βαθμό, τα καταφέρνει. Με την προσθήκη του αλά Broadway μιούζικαλ δικαιολογεί την ελάχιστη επαφή της ιστορίας με την αληθοφάνεια, αλλά το σύνολο δείχνει να κλοτσάει άσχημα όποτε προσπαθεί να τονίσει τα πολιτικά κίνητρα μεταμέλειας και ευαισθησίας προς τον καημένο λαό που βασανίζεται. Από την άλλη, ανακτά το momentum όταν ο σπόρος της βίας και της παλιάς αυτοπροστασίας επιστρέφει εκδικητικά στο θολωμένο μυαλό της Εμίλια Περέζ και συγκρούεται με την πολυπόθητη αγάπη, για την οποία έχει μοχθήσει τόσο και που στο φινάλε είναι και η ουσία του έργου. Η βετεράνος σε ισπανικές καθημερινές σειρές Κάρλα Σοφία Γκασκόν, ατρόμητη ως Εμίλια και αδιαμφισβήτητη βασίλισσα της ταινίας, μοιράστηκε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών με τις συμπρωταγωνίστριές της Ζόι Σαλντάνα και Σελίνα Γκόμεζ, χωρίς να έχει και τόση σημασία το ότι δεν διαθέτει δυνατά όπλα υποκριτικής, δεδομένου του τόσο δυνατού ρόλου που είχε να διαχειριστεί. Ωστόσο, η Σαλντάνα είναι η αληθινή ηθοποιός της ταινίας: η Ακαδημία αυτή οφείλει να ξεχωρίσει στον πρώτο ρόλο, αν υποτίθεται πως πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στις δύο, με την Γκόμεζ στον δεύτερο ρόλο, σε μια ταινία που οπωσδήποτε θα αποτελέσει σοβαρό παράγοντα στα βραβεία Όσκαρ του 2025.