Το τέλος της μικρής μας πόλης
Του Δημήτρη Χατζή
Βασισμένο στο διήγημα «Ο Τάφος» σε σκηνοθεσία Ορέστη Τάτση ανεβαίνει στο θέατρο Rabbithole για είκοσι παραστάσεις το «Τέλος της μικρής μας πόλης», μία από τις σπουδαιότερες συλλογές διηγημάτων της νέας ελληνικής πεζογραφίας. Ο Δημήτρης Χατζής σ’ αυτήν αποτυπώνει τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και τον Εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε.
Η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται για ακόμη μια φορά και να ζούμε ξανά «το τέλος της μικρής μας πόλης». Πόσο διαφορετικό και πόσο ίδιο; Στο διήγημα «Ο τάφος» αποτυπώνεται μια νέα κατάσταση πραγμάτων που καλώς ή κακώς αφήνει πίσω αυτούς που την οραματίστηκαν. Το χιούμορ, η σάτιρα και η πρωτότυπη ζωντανή μουσική γίνονται όπλο του θιάσου για να μας αφηγηθεί την ιστορία του τέλους μιας πόλης όπως τη γνώρισαν οι ήρωες του διηγήματος.
Πληροφορίες:
Διασκευή/στίχοι: Έλσα Ανδριανού σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη
Σκηνοθεσία/Σκηνογραφία: Ορέστης Τάτσης
Μουσική σύνθεση/στίχοι: Θέμος Σκανδάμης
Επιμέλεια Κοστουμιών: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Σχεδιασμός φωτισμών: Μελίνα Μάσχα
Επιμέλεια κίνησης: Πωλίνα Κρεμαστά
Παίζουν: Άρης Τρουπάκης, Νίκος Γιαλελής, Στάθης Κόκκορης, Κώστας Κουτρουμπής, Δημήτρης Μηλιώτης, Θέμος Σκανδάμης
Θέατρο Rabbithole
Γερμανικού 20, Μεταξουργείο, 210 524 9903
4 Μαΐου - 29 Μαΐου
Τετάρτη με Κυριακή στις 21:00
Μικρό Αναρχικό Καλοκαίρι / Βαρκελώνη ‘36
Ο Τζορτζ Όργουελ τρώει μια σφαίρα στο λαιμό. Ο Αντρές Νιν δολοφονείται. Ο Λόρκα εκτελείται. Επτά διαφορετικοί θάνατοι για τον Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι, τον θρυλικό ηγέτη των αναρχικών. Ο Τρότσκι καταδικάζει το POUM. Ο Στάλιν αρπάζει τον ισπανικό χρυσό. Ο Χίτλερ ακούει Βάγκνερ στο Μπάιροϊτ. Ο Φράνκο και ο Πρίμο ντε Ριβέρα θαμμένοι δίπλα δίπλα. Ένα παιδί θυμάται τις μέρες στον αναρχικό παιδικό σταθμό. Βαρκελώνη. Το φως που καίει.
Η νέα παράσταση των RMS MATAROA σε σκηνοθεσία Ακύλα Καραζήση καταπιάνεται με τα γεγονότα του Ισπανικού Εμφυλίου, τα τρία εκείνα χρόνια πριν από την απόλυτη επικράτηση του Φράνκο, τότε που ένα μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης βασισμένο στον αναρχισμό μετέτρεψε για λίγο την Ουτοπία σε πραγματικότητα. Με καθαρή κριτική ματιά πάνω στην ιστορία και τις ιδεολογίες, η παράσταση δοκιμάζει τα θεατρικά όρια, περνώντας από το θέατρο ντοκουμέντο στη θεατρική αφήγηση, και ακόμα σε πιο λυρικές μουσικές φόρμες.
Πληροφορίες:
Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Εικαστική εγκατάσταση: Μάρω Μιχαλακάκου
Σχεδιασμός φωτισμών, φωτογραφίες: Μαριέττα Παυλάκη
Επιμέλεια κοστουμιών: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Με τους Μάνο Βαβαδάκη, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ακύλλα Καραζήση, Κατερίνα Παπανδρέου, Κωνσταντίνο Πλεμμένο
Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν
Φρυνίχου 14, Πλάκα, 2103222464-2103236732
13 -29 Μαΐου
Παρασκευή-Σάββατο 20:30-23:00 (short version), Κυριακή 18:00-23:00 (long version)
Οι Λουόμενες
Της Κατερίνας Μαυρογεώργη
Το Υδροθεραπευτήριο «Ο Ασκληπιός» συναντά ξανά τον φυσικό βράχο του θεάτρου, ο οποίος αναλαμβάνει τον «ρόλο» της ιαματικής πηγής, δημιουργώντας ένα ξεχωριστό σκηνικό για την παράσταση. Είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς, και σε μία μικρή επαρχιακή λουτρόπολη με ιαματικές πηγές οι δρόμοι έχουν ερημώσει, καθώς όλοι ετοιμάζονται για την αλλαγή του χρόνου. Κι όμως, το Υδροθεραπευτήριο «Ο Ασκληπιός» είναι ανοιχτό...
Εκεί μέσα βρίσκονται τρεις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες. Η Λύντια είναι η ιδιοκτήτρια του «Ασκληπιού», η Κάτια και η Μαρία λουόμενες που καταφθάνουν απρόσμενα. Καμία από τις τρεις δεν έχει θέμα υγείας, όμως κάθε μία κουβαλά κι από ένα μυστικό που τη βαραίνει και την αγριεύει. Και οι τρεις έχουν κάτι να ξεπλύνουν, και οι τρεις ψάχνουν από κάτι να ξεφύγουν. Όσο κυλάει η ώρα στο υδροθεραπευτήριο, οι τρεις γυναίκες συνδέονται μεταξύ τους, το ιαματικό νερό αρχίζει να καίει την επιφάνεια των πραγμάτων και τα μυστικά είναι έτοιμα να ξεχειλίσουν από μέσα τους σαν πηγές που αναβλύζουν.
Πληροφορίες:
Κείμενο/Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαυρογεώργη
Μουσική: Δημήτρης Τάσαινας
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Επιμέλεια Κίνησης: Σοφία Πάσχου
Παίζουν: Κατερίνα Λάττα, Νικολίτσα Ντρίζη, Μαρία Πετεβή
skrow theater
Αρχελάου 5, Παγκράτι, 210 7235 842
6-29 Μαΐου, κάθε Παρασκευή-Σάββατο στις 21:15 και Κυριακή στις 20:00
Επαρχία
Του Μιχάλη Βιρβιδάκη
Το νέο έργο του Μιχάλη Βιρβιδάκη σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα, επιστρέφει για 6 μόνο παραστάσεις στο Θεάτρο της Οδού Κυκλάδων. Αυτή η παράξενη μαύρη κωμωδία περιγράφει την ιστορία μιας παρέας νέων στην ελληνική επαρχία μια παραμονή Πρωτοχρονιάς που σχεδιάζουν το κόλπο της ζωής τους. Να ληστέψουν μια τράπεζα. Με έναν τρόπο που δεν το επιχείρησε ποτέ κανείς μέχρι σήμερα. Με έναν τρόπο που φανερώνει τα σημεία των καιρών.
Δολοπλοκίες, αρρωστημένοι έρωτες, ναρκωτικά, χρήμα, παιχνίδια εξουσίας… Με φόντο τις λάσπες και τις λακκούβες των επαρχιακών δρόμων, ο Μιχάλης Βιρβιδάκης (Στην Εθνική με τα μεγάλα, Περί Φύσεως) στήνει τον καμβά μιας παράξενης μαύρης κωμωδίας που διερευνά τις σχέσεις περιθωρίου και κράτους στην ταραγμένη εποχή μας.
Πληροφορίες:
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σκεύας
Σκηνικά - Κοστούμια: Γιώργος Σκεύας
Μουσική: Σήμη Τσιλαλή
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Παίζουν: Δημήτρης Αποστολόπουλος, Νίκος Αρβανίτης, Δήμητρα Βήττα, Απόστολος Καμιτσάκης, Τάσος Λέκκας, Γρηγορία Μεθενίτη, Ορέστης Τζιόβας
Θέατρο Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής
Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας, Κυψέλη 210 821787
Από 11/5
Λα Πουπέ
Του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Το έργο «Λα Πουπέ» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, η μεγάλη επιτυχία της Άννας Κοκκίνου, επιστρέφει σ΄ ένα εντελώς νέο ανέβασμα στο Θέατρο Σφενδόνη. Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά το 2008 σε σκηνοθεσία-ερμηνεία Άννας Κοκκίνου γνωρίζοντας πολύ μεγάλη επιτυχία και παίχτηκε για τρεις θεατρικές σαιζόν. Η περσόνα της Ρίκας, της χοντρούλας ράφτρας, ανήκει στη θεατρική πινακοθήκη του σύγχρονου ελληνικού κόσμου. Η Ρίκα δεν μεγάλωσε ποτέ, όπως οι κούκλες που μένουν για πάντα ρόδινες, μικρές και ανυποψίαστες. Ζει και κινείται ανάμεσά μας.
Η Ρίκα είναι η πιο επιδέξια ράφτρα φορεμάτων κούκλας στην Αθήνα. Διαθέτει σπάνια κουμπιά και υφάσματα κι ένα ακόμα πιο σπάνιο ταλέντο. Ωστόσο, η ενασχόλησή της αυτή μοιάζει να την έχει καθηλώσει σε μια αφύσικη παιδικότητα. Κλεισμένη στον κοριτσίστικο κόσμο της, δυσκολεύεται να καταλάβει τους άλλους, πληγώνεται και τότε γίνεται τρομαχτική. Με πολλά τραύματα και με ακόμα περισσότερη ορμή και πείσμα, η χοντρούλα δεν είναι από τα πρόσωπα που το βάζουν κάτω! Δαγκώνει τα χείλη και τα βάζει με όλους: πραγματικούς ανθρώπους και φαντάσματα.
Πληροφορίες:
Συγγραφέας: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης
Σκηνοθεσία- μουσική επιμέλεια: Άννα Κοκκίνου
Σκηνικό: Lοra Lotfy
Κοστούμι: Ιωάννα Γρίβα - Γιακουμάκη
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Ερμηνεύει η Άννα Κοκκίνου
Θέατρο Σφενδόνη
Μακρή 4, Αθήνα
16-31/5, κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Χιροσίμα, αγάπη μου
Της Μαργκερίτ Ντιράς
Το Θέατρο Σημείο κλείνοντας 37 χρόνια συνεχούς παρουσίας, παρουσιάζει την πρωτότυπη θεατρική μεταφορά της κορυφαίας γαλλο-ιαπωνικής ταινίας «Χιροσίμα, αγάπη μου» (Hiroshima mon amour, 1959) σε σκηνοθεσία του ιδρυτή του θέατρου Νίκου Διαμαντή.
Το «Χιροσίμα Αγάπη Μου» ξεκινά και τελειώνει ουσιαστικά με μια περιπλάνηση. Η Χιροσίμα είναι η ιστορία μιας καταστροφής, η ιστορία μιας τραγωδίας, η απόλυτη συντριβή και ο απόλυτος έρωτας. Η ποιήτρια Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν, στο ποίημα της «Κάθε μέρα» επαναλαμβάνει τον στίχο: «Πόλεμος που δεν κηρύχθηκε, απλώς συνεχίζεται...». Εκείνη είναι μια ηθοποιός που γυρίζει στη Χιροσίμα μία ταινία για την ειρήνη. Εκείνος είναι ένας αρχιτέκτονας που, ενώ πολεμούσε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έζησε την τραγωδία στην ίδια πόλη μέσα από τα μάτια της οικογένειάς του. Αυτή είναι η σύντομη ερωτική τους συνάντηση.
Πληροφορίες:
Σκηνοθεσία - Δραματουργία: Νίκος Διαμαντής
Μετάφραση: Χρήστος Χρυσόπουλος
Σκηνικά - κοστούμια: Αση Δημητρολοπούλου
Παίζουν: Ιωάννα Μακρή, Λητώ Μεσσήνη, Όμηρος Πουλάκης, Βαγγέλης Ρόκκος
Θέατρο Σημείο
Χαριλάου Τρικούπη 4, 210 9229579.
(Η ημερομηνία της πρεμιέρας θα ανακοινωθεί)
Τα Ματωμένα Χώματα
Της Διδώς Σωτηρίου
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, τιμώντας τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και τα 113 χρόνια από τη γέννηση της Διδώς Σωτηρίου, παρουσιάζει το εμβληματικό έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας, που αγαπήθηκε από γενιές και γενιές Ελλήνων, σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη.
Με έντονο το στοιχείο της μνήμης, και μέσα από μία έντονη αλληλουχία αφηγήσεων και σκηνών, ο θεατής παρακολουθεί τη ζωή του ήρωα από την ήρεμη αγροτική ζωή στο χωριό Κιρκιντζέ, στα απάνθρωπα τάγματα εργασίας Αμελέ Ταμπουρού, το σκληρό μέτωπο του Αφιόν Καραχισάρ και το προσφυγικό ταξίδι στην Ελλάδα. «Θηρίο είν’ ο άνθρωπος», μονολογεί ο ήρωας, για να περιγράψει όχι μόνο το πόσα μπορεί να αντέξει, αλλά και το πόσα φριχτά μπορεί να πράξει. Μέσα από τον κεντρικό αφηγητή του βιβλίου, τον Μανώλη Αξιώτη, ερχόμαστε κοντά στους ανθρώπους εκείνων των ημερών, στα απίστευτα συμβάντα που βίωσαν και στην εσωτερική τους μάχη για τις αξίες της ζωής.
Πληροφορίες:
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Θεατρική προσαρμογή: Γιώργος Παλούμπης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Σκηνικά: Νατάσσα Παπαστεργίου
Κοστούμια: Έλενα Γιαννίτσα, Νατάσσα Παπαστεργίου
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Μουσική σύνθεση: Κώστας Νικολόπουλος
Επιμέλεια κίνησης: Βρισηίδα Σολωμού
Παίζουν: Νικήτας Τσακίρογλου, Μιχάλης Σαράντης, Αντίνοος Αλμπάνης, Θάνος Αλεξίου, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Νεφέλη Δούκα, Τζένη Κόλλια, Φώτης Λαζάρου, Δάφνη Λιανάκη, Ευθύμης Ξυπολιτάς, Παναγιώτα Παπαδημητρίου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Κώστας Φυτίλης, Aντώνης Χρήστου
Μουσικοί επί σκηνής: Αθηνόδωρος Καρκαφίρης & Βαγγέλης Παρασκευαΐδης
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Ηρώων Πολυτεχνείου 32, 210 4143310
Έως 5/6
Φράνκενσταϊν – Ο χαμένος παράδεισος
Της Λένας Κιτσοπούλου
Ο βικτοριανός μύθος του Φράνκενσταϊν, του δημιουργού που έπλασε το ανθρωπόμορφο κτήνος, οδηγεί τη Λένα Κιτσοπούλου πίσω στη σκηνή της Στέγης. Ρομαντισμός, μηδενισμός, ευγονική και ανελέητη σάτιρα με πηγή έμπνευσης το μυθιστόρημα που έγραψε το 1820 και σε ηλικία 19 ετών η Μαίρη Σέλεϊ, «Φράνκενσταϊν ή ο σύγχρονος Προμηθέας», στοιχειώνοντας για πάντα την παγκόσμια λογοτεχνία με την περιπέτεια ενός γιατρού και ανατόμου που συλλέγει ανθρώπινα μέλη, κατασκευάζει ένα ανθρωπόμορφο πλάσμα και του δίνει ζωή με τη δύναμη του ηλεκτρισμού.
«Τι θα είναι, τι να είναι, τι είναι, τι είναι ο Χαμένος Παράδεισος, ο τίτλος του δικού μου Φράνκενσταϊν; Νομίζετε πως το ξέρω; Αν το ήξερα, θα έκανα παράσταση; Αφού η παράσταση είναι η ερώτηση. Τι είναι τελικά ο Φράνκενσταϊν: ο δημιουργός, το τέρας, ο φόνος, η ζωή η ίδια, ο θάνατος; Εγώ, μέσα σε όλα αυτά, τι είμαι; Το μυαλό μου, το παρουσιαστικό μου, τι πουλάω, τι σκέφτομαι, τι βλέπω, τι μου αποτυπώνεται από όλα αυτά που βλέπω μέσα μου και έξω μου;» γραφει η Λένα Κιτσοπούλου. «Αφήνομαι να εισβάλει μέσα μου το νέτφλιξ, να εισβάλει η τηλεόραση, να εισβάλει η Ελλάδα, η χώρα μου, ο Βέρθερος, ο Μπρουνέτι, ο Μπρουνέτι, διαβάστε όλοι το schizo του Μπρουνέτι, να εισβάλει το οτιδήποτε, να εισβάλει ο λογαριασμός της ΔΕΗ, η ποίηση, ο Λαρς φον Τρίερ, το αεράκι, το ελληνικό αεράκι, το βρομοαεράκι το συναισθηματικό, αυτό κάνω, έτσι θα μάθω ίσως, μπορεί, κάποτε, μπορεί και ποτέ».
Πληροφορίες:
Σύλληψη, κείμενο και σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου
Σκηνικά και σχεδιασμός βίντεο: Τεό Τριανταφυλλίδης
Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική Νίκος Κυπουργός
Παίζουν: Χριστίνα Αντωναράκη, Γιώργος Βουρδαμής, Χρήστος Καραβέβας, Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Φώντας Μίχος, Ηλίας Μουλάς, Πάνος Παπαδόπουλος
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Συγγρού 107
Από 18/5
Νίκη, απόψε στο πάρτι
Της Ρούλας Πατεράκη
Βασισμένη στο θεατρικό κείμενο της Νίκης Τριανταφυλλίδη «Πάρτι στο σπίτι της Ελισάβετ Π» η Ρούλα Πατεράκη παρουσιάζει μια μεγάλη θεατρική έκπληξη αφιερωμένη σε μια σπουδαία γυναίκα του ελληνικού θεάτρου και της σκηνής, τη Νίκη Τριανταφυλλίδη. Υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη δραματουργική μεταγραφή του θεατρικού κειμένου που έγραψε η ίδια η Τριανταφυλλίδη.
Το αρχικό κείμενο αποτελεί μια πολυπρόσωπη αντανάκλαση του ασυνειδήτου της. Η δραματουργική μεταγραφή της Ρούλας Πατεράκη αναλαμβάνει το δύσκολο έργο της προσαρμογής του για ένα μόνο πρόσωπο επί σκηνής. Πρόκειται για μια επίπονη ανασκαφή σε έναν καλλιτεχνικό ψυχισμό, ο οποίος, με συνοδοιπόρο το σύμπαν του οπτικοακουστικού περιβάλλοντος που ζωντανεύει ο σκηνοθέτης και εικαστικός Αβραάμ Παπαβραμόπουλος, ταξιδεύει μες στο συλλογικό ασυνείδητο, τις μεταμορφώσεις της φύσης και καθρεφτίζει τη διαχρονική περιπέτεια του ανθρώπινου πνεύματος. Πρόκειται για το πρώτο ανέβασμα του θεατρικού έργου της Τριανταφυλλίδη (το οποίο έχει βραβευτεί απ’ την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων) ύστερα φυσικά απ’ το 1994, όπου έπαιξε η ίδια, στο θέατρο που διατηρούσε εκείνη την εποχή, το νυν «Προσκήνιο».
Πληροφορίες:
Κείμενο: Νίκη Τριανταφυλλίδη
Δραματουργική μεταγραφή – Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη
Οπτικοακουστικό περιβάλλον – Ψηφιακή επεξεργασία: Αβραάμ Παπαβραμόπουλος
Φωτισμοί: Ρούλα Πατεράκη
Θέατρο Φούρνος
Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα, 21 0646 0748
Από 14/5
We are in the army now
Του Ηλία Αδάμ
Μια παράσταση που μας διακτινίζει στη στρατόσφαιρα της Generation Z και μας θυμίζει πως «είμαστε στον καιρό των τεράτων, ανάμεσα σε έναν κόσμο που πεθαίνει και σε έναν άλλον που παλεύει να γεννηθεί». Η Μικρή Σκηνή της Στέγης μεταμορφώνεται σε ένα υβριδικό social medium: κάτι μεταξύ dance video στο Tiktok και αρχικής οθόνης στο Twitter. Τα πάντα εδώ στραφταλίζουν από την ultrapop αύρα του του ίντερνετ. Τέσσερις θλιμμένοι millennials, internet, video games, smartphones, νέες πραγματικότητες. Ένας campy, προσωπικός στρατός.Ήρθε η ώρα της «στρατολόγησης».
Οι τέσσερις ηθοποιοί θυμίζουν τους Power Rangers, τα Pokemon και την Cardi B. Η ατμόσφαιρα είναι camp, γεμάτη snapshots από τις ζωές οριακών millennials, με χορογραφίες-reels και βιντεοκλίπ της Britney Spears, με βαθιά εξομολογητικές selfies και memes για την αμφιλεγόμενη σχέση κοινωνικής-περιβαλλοντικής δικαιοσύνης και κοινωνικών μέσων. Μόνο που εκείνο που ποστάρεται είναι η συλλογική οργή και ορμή μιας ολόκληρης γενιάς, μαζί με το άγριο χιούμορ που την διακατέχει.
Πληροφορίες:
Κείμενο & Σκηνοθεσία: Ηλίας Αδάμ
Σκηνικά, Κοστούμια & Ψηφιακός Χώρος: Sita Messer
Πρωτότυπη Μουσική: Gary Salomon
Χορογραφίες: Πάνος Μαλακτός
Σχεδιασμός Φωτισμών: Παναγιώτης Λάμπης
Δημιουργία Video και Animation: Ίρια Βρεττού
Παίζουν: Στυλιάνα Ιωάννου, Τζέο Πακίτσας, Σοφία Πριόβολου, Gary Salomon
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Συγγρού 107
6-15/5
Χορευτική πανούκλα
Του Κωνσταντίνου Μάρκελλου
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Μάρκελλος παρουσιάζει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά-Σκηνή Ωμέγα το θεατρικό του έργο «Χορευτική Πανούκλα/Dancing Plague», εμπνεόμενος από ένα πραγματικό γεγονός που έλαβε χώρα στο μεσαιωνικό Στρασβούργο και μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα μεγάλα, άλυτα μυστήρια της Ιστορίας. Στις 14 Ιουλίου του 1518 και για διάστημα μερικών εβδομάδων, χιλιάδες πολίτες-μέλη της Τρίτης Τάξης, υπό το καθεστώς ανέχειας και επισφάλειας για την υγεία και τη ζωή τους, οδηγημένοι από μια ακατανίκητη και μυστηριώδη παρόρμηση, βρέθηκαν να χορεύουν ασταμάτητα, μέχρις εξαντλήσεως στους δρόμους της πόλης όπου σήμερα χτυπά η καρδιά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Οι θρησκευτικές και πολιτικές αρχές, θορυβημένες, θέλησαν να εντοπίσουν την προέλευση της ακατανόητης Χορεομανίας επιχειρώντας να την αποδώσουν κατά σειρά σε αστρολογικά, υπερφυσικά, βιολογικά, ιατρικά και άλλα αίτια. Μα πάνω απ’ όλα έσπευσαν να περιορίσουν την εξάπλωσή της προκειμένου να διατηρήσουν έναν επιθυμητό βαθμό ευταξίας στους δρόμους. Παρά τις προσπάθειές τους, η μανία πήρε γρήγορα τις διαστάσεις ανεξέλεγκτης επιδημίας, η οποία έγινε γνωστή με το όνομα «Χορευτική Πανούκλα». Μέχρι το τέλος Αυγούστου, το φαινόμενο είχε εκτονωθεί κάτω από ανεξακρίβωτες μέχρι και σήμερα, για τους ιστορικούς, συνθήκες. Στο μεταξύ εκατοντάδες άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους από εξάντληση, αφυδάτωση, εγκεφαλικά επεισόδια ή εμφράγματα.
Πληροφορίες:
Συγγραφή-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μάρκελλος
Πρωτότυπες Συνθέσεις-Ενορχηστρώσεις: Λευτέρης Βενιάδης
Χορογραφίες-Επιμέλεια Κίνησης: Ηρώ Κοντη
Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Παίζουν Ελένη Στεργίου, Γιάννης Μαστρογιάννης, Χρήστος Παπαδόπουλος, Ilya Algaer, Μυρτώ Παπά, Σταύρος Ζαφείρης, Λευτέρης Βενιάδης, Κωνσταντίνος Μάρκελλος.
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Σκηνή Ωμέγα
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα, Τετάρτη στις 21.00 & Σάββατο στις 18.00
Το Σφαγείο του Έρωτα
Του Παντελή Μπουκάλα
Βασισμένο στο βιβλίο «Το αίμα της αγάπης», σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη, έρχεται στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων «Το Σφαγείο του Έρωτα». «Άφθονο και ακατάσχετο ρέει το αίμα στην επικράτεια του έρωτα, όπως το γεωγραφεί η δημοτική ποίηση, απ' τις παραλογές έως το καθαυτό ερωτικό τραγούδι», σημειώνει στη μελέτη του για τη δημοτική ποίηση ο Παντελής Μπουκάλας.
Μέσα σε αυτή την πινακοθήκη των φονικών, που θα τα βρίσκαμε μέχρι πρόσφατα να περιγράφονται σε τίτλους ειδήσεων ως «εγκλήματα πάθους», τα περισσότερα έχουν για θύματα γυναίκες. Κάποιες αμφισβήτησαν την κυριαρχία του άντρα - αφέντη, άλλες διεκδίκησαν δικαιώματα και αυτονομία, κι άλλες ούτε που διανοήθηκαν όλα αυτά, παρά βρέθηκαν στο δρόμο μιας «κακιάς στιγμής». Ξεκινώντας από τις αφηγήσεις αυτές της παράδοσης, ξεφυλλίζουμε δοκίμια του προηγούμενου αιώνα πάνω στις σχέσεις των φύλων και φτιάχνουμε ένα soundtrack από ερωτικά τραγούδια σύγχρονα, γραμμένα από σημερινούς άντρες. Και εκεί όπου ο Μενούσης συναντά τον John Lennon και σιγοτραγουδούν μαζί «I didn't mean to hurt you, I'm just a jealous guy», επιχειρούμε να πιάσουμε το νήμα μιας ενιαίας αφήγησης, ενός τρόπου σκέψης που είναι ζωντανός στο εδώ και το τώρα.
Πληροφορίες:
Κείμενο παράστασης – Δραματουργική επεξεργασία: Θοδωρής Γκόνης, Ελένη Στρούλια, Ανδρέας Ανδρέου
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης
Μουσική: Φώτης Σιώτας
Σκηνικά: Ελένη Στρούλια
Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Άννα Καλαϊτζίδου, Μιχάλης Τιτόπουλος, Μαρία Χάνου
Μουσικοί επί σκηνής: Αθηνά Λαμπίρη, Τάσος Μισυρλής, Δημήτρης Χατζηζήσης
Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής
Από 6/5
Μάκιναλ
Της Σόφι Τρέντγουελ
Η νέα δουλειά της ομάδας ΠΥΡ αφηγείται μια ιστορία για το τέλος του πολιτισμού. Το εμπνευσμένο από πραγματική δικαστική υπόθεση στις ΗΠΑ έργο της Σόφι Τρέντγουελ «Μάκιναλ», αν και πολυπρόσωπο στη σύλληψη, είναι ουσιαστικά ένα έργο με δύο πρόσωπα: μια Πόλη και μια Γυναίκα.
Η Πόλη αποκτά υπόσταση μέσα από δεκάδες χαρακτήρες, που θα μπορούσαν να λέγονται έτσι ή αλλιώς, θα μπορούσαν να είναι αυτοί που είναι ή άλλοι, δεν έχει σημασία, συνιστούν τελικά μία οντότητα, μια κοινωνική μηχανή που ορίζει και ομογενοποιεί τις ζωές και τον ψυχισμό όλων. Η Γυναίκα, παρά την αδιάκοπη λειτουργία της μηχανής, τολμά να ονειρευτεί την ελευθερία. Η μηχανή όμως εξαφανίζει τις παρεκκλίσεις, καταπίνει τις παρορμήσεις, σβήνει τις εξάρσεις. Η μηχανή είναι ικανή να μετατρέψει ένα ανθρώπινο όνειρο σε μια τερατώδη πράξη.
Πληροφορίες:
Μετάφραση: Αργύρης Ξάφης
Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικό-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Επιμέλεια κίνησης: Σοφία Πάσχου
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Παίζουν: Δέσποινα Κούρτη, Δημήτρης Γεωργιάδης, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Εμμανουήλ Κοντός, Κατερίνα Νταλιάνη, Αργύρης Ξάφης, Μαρία Σαββίδου
Κεντρική Σκηνή - Θέατρο του Νέου Κόσμου
Έως 31/5
Μια Γυναίκα χωρίς σημασία
Του Όσκαρ Ουάιλντ
Ο θίασος ΣΥΝ-ΘΉΚΗ επιχειρεί μια πρωτότυπη θεατρική προσέγγιση τού έργου τού ανατρεπτικού Ιρλανδού συγγραφέα Όσκαρ Ουάιλντ «Μια Γυναίκα χωρίς σημασία», σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, δίνοντας έμφαση στην πολιτική διάστασή του και στα παράλογα μελοδραματικά θεατρικά μοτίβα. Στο έργο παρουσιάζονται οι συναναστροφές εκπροσώπων της άρχουσας αριστοκρατικής τάξης της Αγγλίας, που φλυαρούν, συνδιαλέγονται, ανταλλάσσουν ευφυολογήματα, ερωτοτροπούν, αλλά ουδέν συναισθάνονται.
Εδώ και 130 χρόνια ο Όσκαρ Ουάιλντ αποκάλυψε την κενότητα και την επικινδυνότητα των προσώπων που έγραψαν την ιστορία του 20ού αιώνα και έβαλαν τα θεμέλια για τον αιώνα που ζούμε και κανείς δεν θα πρέπει να είναι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα. Το συγγραφικό έργο του Ουάιλντ είναι έντονα πολιτικό και ανατρεπτικό, εξού και οι διώξεις εναντίον του.
Πληροφορίες:
Μετάφραση: Σουζάνα Χούλια
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Σκηνογραφία: Ανδρέας Σαραντόπουλος
Κοστούμια: Άννα Βήχου
Σχεδιασμός φωτισμών: Κωστής Καπελώνης
Παίζουν: Δέσποινα Πόγκα, Μαρία Μακρή, Γιώργος Κροντήρης, Χρήστος Συριώτης, Πέτρος Πέτρου, Φίλια Δενδρινού, Χρυσάνθη Γεωργαντίδου, Δημήτρης Ζουμπούλης, Σάκης Σιούτης, Μάνος Κωστής
Θέατρο ΕΛΕΡ
Φρυνίχου 10, 211 73 53 928, 69 57 253 415
Από 7/5
Αριζόνα
Του Juan Carlos Rubio
Το βραβευμένο έργο του Juan Carlos Rubio ανεβαίνει στο θέατρο Σταθμός, σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη. Το «Αριζόνα» γράφεται το 2005 με αφορμή ένα δημοσίευμα που διαβάζει ο συγγραφέας στην εφημερίδα: «Αμερικανοί πολίτες έχουν οργανώσει περιπολίες εποπτεύοντας τα σύνορα ανάμεσα στο Μεξικό και τις ΗΠΑ, για να συγκρατήσουν το κύμα των λαθρομεταναστών... Η οργάνωση με το όνομα Minute man, είναι σύμφωνα με τους ιδρυτές της, μια οργάνωση που έχει σκοπό να συζητήσει με τους νότιους γείτονες το θέμα των συνόρων... Το ενδιαφέρον τους είναι ανθρωπιστικό και οι προθέσεις τους αγαθές».
Η συγκεκριμένη οργάνωση συνεχίζει να δρα ελεύθερα στην περιοχή της Αριζόνα, ακόμα και σήμερα. Στο κείμενο του Χουάν Κάρλος Ρούμπιο, ο Τζορτζ παίρνει το όπλο για να προστατέψει τη χώρα του από τους Μεξικανούς που επιχειρούν να περάσουν παράνομα τα σύνορα. Προσπαθεί να προστατέψει το σπίτι του από τα φίδια που σέρνονται με θανάσιμο δηλητήριο και χωρίς να το καταλάβεις φτάνουν κάτω απ’ το κρεβάτι σου, όπως λέει. Οι γείτονες είναι κακόβουλοι, φθονεροί και θέλουν να μπουν στις ΗΠΑ για να κλέψουν, να λεηλατήσουν, να σκοτώσουν τα παιδιά τους. Ο Τζορτζ είναι έτοιμος να εξοντώσει οποιαδήποτε απειλή, που την βλέπει ακόμα και στο πρόσωπο ενός μικρού παιδιού.
Πληροφορίες:
Συγγραφέας: Juan Carlos
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Σκηνικό: Νίκος Δεντάκης
Κοστούμια: Χρήστος Παρασκευόπουλος, Τόνια Πλατσά
Μουσική: Γιώργος Μυζήθρας
Φώτα: Αποστόλης Κουτσιανικούλης
Παίζουν: Σταύρος Καραγιάννης, Νικολέτα Παπαδοπούλου
Θέατρο Σταθμός
Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα (Μετρό Μεταξουργείο), 210 5230267
Έως 24/5
Λούλου
Του Φρανκ Βέντεκιντ
Η καλλιτεχνική εταιρία Μυθωδία παρουσιάζει στο θέατρο Μικρό Άνεσις τη «Λούλου» του Φρανκ Βέντεκιντ σε σκηνοθεσία της Σοφίας Αντωνίου. Όταν ο Βέντεκιντ έγραψε δύο επαναστατικά για την εποχή τους κείμενα, Το πνεύμα της γης και Το κουτί της Πανδώρας, που αργότερα καθιερώθηκε να παίζονται μαζί και θα γίνουν γνωστά με τον ενιαίο τίτλο Λούλου, απελευθέρωσε τα σκοτεινά ένστικτα της αστικής τάξης, έφερε στο φως το σκότος του ανθρώπινου υποσυνείδητου, με έργα που χαρακτηρίζονταν ως άσεμνα και πορνογραφικά, ανέβαιναν στη σκηνή μόνο λογοκριμένα.
Η Λούλου είναι ένα εξπρεσιονιστικό νούμερο του τσίρκου σε λούπα, ένα κορίτσι που αναβιώνει τον θάνατό της κάθε μέρα. Άνδρες που την αντιμετωπίζουν σαν παιχνίδι, σαν αντικείμενο, σαν τρόπαιο εγκλωβίζονται στη μηχανή Λούλου. Μια μηχανή που οι ίδιοι έχουν κατασκευάσει. Άνθρωποι που δεν έχουν μάθει τι θα πει αγάπη. Η Λούλου ποτέ δεν θέλησε να δείξει στον κόσμο κάτι άλλο από αυτό που έβλεπε σε εκείνη. Η Λούλου είναι αυτή που εσείς θέλετε να είναι.
Πληροφορίες:
Σκηνοθεσία-Διασκευή: Σοφία Αντωνίου
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Κινησιολογία: Ανδρονίκη Μαραθάκη
Πρωτότυπη μουσική: Ecati
Σκηνικός χώρος- Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη
Παίζουν: Δημήτρης Καπουράνης, Οδυσσέας Ιωάννου Κωνσταντίνου, Ευδοκία Μιμιλίδη, Λεωνίδας Παπαδόδημας, Φώτης Στρατηγός
Μικρό Άνεσις
Από 4/5
Νυχιάγκ
Της Ευαγγελίας Γατσωτή
Η απόπειρα του θεάτρου Πορεία να συνεισφέρει ενεργά στην ανάδειξη των νέων Ελληνίδων και Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, φέρει τον τίτλο «Νέο Αίμα». Τη «σκοτεινή» κωμωδία «Νυχιάνγκ» της μόλις δεκαοχτάχρονης σπουδάστριας Ευαγγελίας Γατσωτή, σκηνοθετεί ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Πορεία, Δημήτρης Τάρλοου, με τις Αλεξία Καλτσίκη και Θάλεια Σταματέλου στους δύο ρόλους του έργου.
Η Αργυρώ είναι αισθητικός και προσφέρει τις υπηρεσίες της κατ’ οίκον. Η Κάλλια χρειάζεται μανικιούρ και της κλείνει ραντεβού στο διαμέρισμά της. Η Αργυρώ καταφτάνει με τα σύνεργά της και η διαδικασία ξεκινάει. Την ιεροτελεστία του μανικιούρ διαρρηγνύει ο επίμονος ήχος κλήσης του κινητού της Κάλλιας. Η Αργυρώ θέλει επίμονα να μάθει ποιος είναι στην άλλη άκρη της γραμμής και γιατί προκαλεί τέτοια αναστάτωση στην Κάλλια. Ένα ιδιόχειρο γράμμα που θα βρεθεί στην εξώπορτα θα ανατρέψει τις εξηγήσεις, πυροδοτώντας εξομολογήσεις και συνταρακτικές αποκαλύψεις.
Πληροφορίες:
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Μουσική: Κατερίνα Πολέμη
Κίνηση: Κορίνα Κόκκαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Παίζουν: Αργυρώ: Αλεξία Καλτσίκη
Κάλλια: Θάλεια Σταματέλου
Θέατρο Πορεία
6/5-5/6
Ίχνη της Αντιγόνης
Της Χριστίνας Ουζουνίδου
Η διεθνής Ελληνίδα σκηνοθέτις Έλλη Παπακωνσταντίνου επιστρέφει στην Ελλάδα για να παρουσιάσει μόνο για 9 παραστάσεις το φεμινιστικό υβριδικό show Ίχνη της Αντιγόνης (Traces of Antigone) που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς σε ολόκληρη την Ευρώπη, στο θέατρο του Νέου Κόσμου. Πρόκειται για ένα έργο της σύγχρονης Σουηδής Χριστίνας Ουζουνίδου, το οποίο αντλεί από τον αρχαιοελληνικό μύθο της Αντιγόνης και καταπιάνεται με τη διαχρονική έμφυλη βία, υπό το φως του κινήματος #metoo.
Τα Ίχνη της Αντιγόνης δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown. Εκεί η Έλλη Παπακωνσταντίνου επανεφηύρε τη σκηνοθετική της ματιά προτείνοντας το «Θέατρο του εγκλεισμού». Πρόκειται για μια περφόρμανς που μαγνήτισε σύγχρονους queer theorists και κριτικούς, όπως την Αμερικανίδα φιλόσοφο Judith Butler.
Πληροφορίες:
Σύλληψη/Art Direction: Έλλη Παπακωνσταντίνου
Συγγραφέας: Christina Ouzounidis
Μουσική σύνθεση: Nalyssa Green, Κατερίνα Παπαχρήστου
Σκηνογραφία: Μυρτώ Λάμπρου
Κινησιολογία: Βάλια Παπαχρήστου
Ερμηνεύουν: Nalyssa Green (φωνή/keyboards), Σεραφίτα Γρηγοριάδου, Βάλια Παπαχρήστου, Gemma Hansson Carbone, Κατερίνα Παπαχρήστου (φωνή/keyboards/μπάσο), Σοφία Μανώλη, Χαρίκλεια Πετράκη, Έλλη Παπακωνσταντίνου.
Θέατρο του Νέου Κόσμου - Κεντρική Σκηνή
19-29/5
Labor
Της Ανθής Τσιρούκη
Στο πλαίσιό της πρωτοβουλίας «Νέο Αίμα» του θεάτρου Πορεία, ανεβαίνει το έργο «Labor» της Ανθής Τσιρούκη. Ένα δυνατό έργο-σχόλιο πάνω στην αλλοίωση της ταυτότητάς μας, στην κατασκευή των αναμνήσεών μας, στα υπαρξιακά απωθημένα, στη μανιώδη ανάγκη διαιώνισης του είδους μας, στις αυτοεξαπατήσεις των γονιών που μας καταστρέφουν. Την παράσταση σκηνοθετεί η νεαρή Έμιλυ Λουίζου, Ελληνίδα σκηνοθέτις που ζει στο Λονδίνο, η δουλειά της οποίας προσέλκυσε το έντονο ενδιαφέρον του κοινού και του θεατρικού κόσμου της βρετανικής πρωτεύουσας. Τρεις εξαιρετικοί ηθοποιοί, ο Στέλιος Μάινας, η Ιωάννα Παππά και ο Ορέστης Χαλκιάς, σχηματίζουν τη διανομή.
Ένα ζευγάρι πλαστικών χειρουργών έχει καταφέρει να νικάει το χρόνο και να ζει σε μια ατέλειωτη απομόνωση. Μέχρι το βράδυ που χτυπάει την πόρτα του σπιτιού τους ένας νεαρός. Είχε μόλις ένα ατύχημα και δεν θυμάται ποιος είναι. Τον φιλοξενούν και τον περιθάλπουν. Όσο περνάνε οι μέρες όμως, το ζευγάρι δένεται όλο και περισσότερο με τον νεαρό. Αρχίζουν να παρεμβαίνουν πάνω στην εμφάνιση του με νυστέρι και ψαλίδι. Καθώς το πρόσωπό του αλλάζει, γίνεται παιδί τους.
Πληροφορίες:
Σκηνοθεσία: Έμιλυ Λουίζου
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Μουσική: Ειρήνη Σκυλακάκη
Κίνηση: Άλκηστις Πολυχρόνη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Διανομή: Στέλιος Μάινας, Ιωάννα Παππά, Ορέστης Χαλκιάς
Θέατρο Πορεία
3/5-5/6
Η Πόλη
Της Λούλας Αναγνωστάκη
Ο Ένκε Φεζολλάρι μετά την επιτυχημένη σκηνοθεσία του στην Παρέλαση επιστρέφει στην σημαντική Λούλα Αναγνωστάκη και στο εμβληματικό έργο της «Πόλη», στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάνης, στον ειδικά διαμορφωμένο υπόγειο χώρο του.
Κίμων και η Ελισάβετ στο διαμέρισμα ή, αν θέλετε, Εμείς σε κατάσταση Άμυνας. Η πόλη έξω από το διαμέρισμα ή, με άλλα λόγια, οι Άλλοι στην Επίθεση. Όσο ο διάλογος του ζευγαριού προχωρά αποσπασματικός, ελλειπτικός, αγωνιώδης, ένας διάχυτος φόβος ρευστοποιεί τα όρια και το «Τέρας», που μαίνεται απέξω, δεν είναι πια διακριτό, δεν εντοπίζεται και δεν ελέγχεται. Εντός, κάθε υποψία επικοινωνίας πνίγεται στην αμφισβήτηση, την εχθρότητα, τον εκφοβισμό. Οι σχέσεις συνύπαρξης με τον Φίλο κι ακόμα πιο βαθιά με τον Εαυτό, προκύπτουν βίαιες, στρεβλές, αδύνατες. Μόνη ελπίδα, κι εχέγγυο ψυχικής ισορροπίας, είναι να επαληθευτεί ο Άλλος στο πρόσωπο του επισκέπτη Φωτογράφου. Όμως ο Άλλος δεν είναι παρά μια εκ των έσω αφήγηση, μια ύπαρξη διαμεσολαβημένη από τον τρόμο του ζευγαριού κι ο φοβισμένος Φωτογράφος δεν δύναται να ανταποκριθεί στις προσδοκίες ενός Αντιπάλου.
Πληροφορίες:
Σκηνοθεσία:Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνικά: Γιώργος Λυντζέρης
Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη
Δραματολόγος: Ναταλί Μηνιώτη
Παίζουν: Βασίλης Αφεντούλης, Βάνα Πεφάνη, Δημήτρης Μπούρας και Ένκε Φεζολλάρι (διπλή διανομή)
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, 210 3418550
Από 5/5
Μάγισσες/Σφαγεία: το γεύμα
της Νατάσας Σίδερη
Η σκηνική σύνθεση «Μάγισσες/Σφαγεία: το γεύμα» έρχεται στον εμβληματικό χώρο των Δημοτικών Σφαγείων Ταύρου, ο οποίος ανοίγει τις πόρτες του για πρώτη φορά μετά την καταστροφική φωτιά που προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές σε σημαντικό μέρος των εγκαταστάσεων. Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο έργο της βραβευμένης συγγραφέως Νατάσας Σίδερη. Τη σκηνοθετική επιμέλεια έχει αναλάβει ο Θανάσης Δόβρης.
Οι «Μάγισσες» της εποχής μας, που γράφτηκαν με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα βίας κατά των γυναικών στη χώρα μας, συνδιαλέγονται με μπαρόκ μουσικά σπαράγματα και ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς. Αντλώντας υλικό τόσο από ιστορικές καταγραφές έμφυλης βίας που τελέστηκαν σε ευρωπαϊκό έδαφος, όσο και από την ελληνική προφορική παράδοση (το δεύτερο μέρος της παράστασης συνομιλεί με την παραλογή «Του Γεφυριού της Άρτας») καθώς και την σύγχρονη παράδοξη «ελληνικότητα», το έργο αναδεικνύει τα γυναικεία ζητήματα που ενσκήπτουν μέσα από αφηγήσεις του παρελθόντος ως ολοζώντανα αιτήματα του παρόντος.
Πληροφορίες:
Κείμενο: Νατάσα Σίδερη Σκηνοθεσία: Θανάσης Δόβρης
Ερμηνεία: Νικόλ Δημητρακοπούλου
Μουσικοί: Αναστασία Κότσαλη, μεσόφωνος Κωνσταντίνος Ζιγκερίδης, μπαγιάν
Κυριακή 8 Μαΐου 2022
Ώρα: 21.00
Σφαγεία (Πειραιώς 225, Ταύρος Αττικής)
Είσοδος Ελεύθερη (Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας)
Η Δημοκρατία του Μπακλαβά
Των Ανέστη Αζά, Γεράσιμου Μπέκα και Μιχάλη Πητίδη
Η σουρεαλιστική κωμωδία του Φεστιβάλ Αθηνών δίνει ξανά ραντεβού για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Αμφι-Θέατρο. Η «Η Δημοκρατία του Μπακλαβά» είναι ένα απρόσμενα ξεκαρδιστικό θεατρικό ψευδοντοκιμαντέρ, που αν και αντλεί έμπνευση από τα ιστορικά γεγονότα του 1821, τοποθετείται στο σύγχρονο, ψηφιακά διασυνδεδεμένο, κόσμο μας διερευνώντας ζητήματα ταυτότητας και πολιτικής οργάνωσης, μέσα από το φίλτρο του σήμερα.
Ένα μεικτό ελληνοτουρκικό ζευγάρι, η Σοφία και ο Φατίχ, δύο νέοι άνθρωποι που γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν ως φοιτητές σε μια ουδέτερη χώρα της Δύσης, ιδρύουν μια επιχείρηση, ένα μπακλαβατζίδικο, στην ιστορική πόλη του Μεσολογγίου. Όταν όμως βρεθούν αντιμέτωποι με την παραδοσιακή εχθρότητα ανάμεσα στις δύο χώρες, αποφασίζουν να ανακηρύξουν την επιχείρηση τους σε ανεξάρτητο κράτος. Ένα ρομαντικό εγχείρημα, καταδικασμένο εξαρχής να αποτύχει.
Πληροφορίες
Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς
Κείμενο: Γεράσιμος Μπέκας,Μιχάλης Πητίδης, Ανέστης Αζάς
Σκηνογραφία: Ελένη Στρούλια
Συνεργασία στη σκηνογραφία: Ζαΐρα Φαληρέα
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Φώτα: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Χορογραφία: Ζωή Χατζηαντωνίου
Ηθοποιοί: Cem Yigit Üzümoglu, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Γιώργος Κατσής,Gary Salomon
Αμφι-Θέατρο
Αγγελικής Χατζημιχάλη 15 & Ανδριανού, Αθήνα
19/5-5/6
Confess/Εξομολογηθείτε
Των Σάκη Σερέφα, Ανδρέα Φλουράκη, Μαρίας Γουλή
Η επιθυμία μας να αποκαλύψουμε την «αλήθεια» είναι μία από τις κυρίαρχες ανάγκες της εποχής μας. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις μυριάδες των απομνημονευμάτων στα ράφια των βιβλιοπωλείων ή να παρατηρήσει τη μετάβαση από την μυθοπλασία στα reality shows στην τηλεόραση. Συνεχώς ομολογούμε την αλήθεια σε θεραπευτές, στην Αστυνομία, στις τηλεοπτικές κάμερες, σε ομάδες υποστήριξης, σε στενούς φίλους, σε δασκάλους, σε συζύγους, σε παντελώς αγνώστους. Ομολογούμε αμαρτίες, σκέψεις, επιθυμίες, ασθένειες, προβλήματα, έρωτες ακόμη και εγκλήματα.
Η παράσταση καλεί τους θεατές στον φιλόξενο χώρο ενός σπιτιού για ν’ ακούσουν την εξομολόγηση των πέντε ηθοποιών. Οι θεατές –ένας, δύο, τρεις το πολύ, γιατί η εξομολόγηση είναι μία πολύ ιδιωτική εμπειρία– θα μπαίνουν διαδοχικά στα πέντε δωμάτια και θα γίνονται οι αποδέκτες της ακατάσχετης επιθυμίας των ηθοποιών να ομολογήσουν κάτι.
Πληροφορίες:
Κείμενα: Σάκης Σερέφας, Ανδρέας Φλουράκης, Μαρία Γουλή και κείμενα που προέκυψαν από την τεχνική του devised theatre
Σύλληψη/Σκηνοθεσία: Όλγα Ποζέλη
Συνεργάτης σκηνοθέτης: Τάσος Καρακύκλας
Σκηνικός χώρος: Κωστής Δάβαρης
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Κίνηση: Κατερίνα Σκιαδά
Παίζουν: Καλλιρρόη Μυριαγκού, Σοφία Λιάκου, Όλγα Ποζέλη, Κωσταντής Μιζάρας, Βασίλης Καζής
1927 art space
Κυψέλης 35
Έως 29/5
Ο Γλάρος
Του Άντον Τσέχωφ
Οι C. for Circus επιστρέφουν, για λίγες μόνο παραστάσεις, με το κλασικό αριστούργημα της σύγχρονης δραματουργίας «ο Γλάρος» του Άντον Τσέχωφ, σε μετάφραση Ξένιας Καλογεροπούλου και σκηνοθεσία Νικόλα Παπαδομιχελάκη στο θέατρο Τζένη Καρέζη.
Καλοκαιρινές διακοπές στο κτήμα των Σόριν, με φόντο τη μεγάλη λίμνη. Ένα τοπίο καθ’ όλα ειδυλλιακό, όμως η θύελλα που μαίνεται μέσα στους ήρωες του Τσέχωφ, φέρνει πιο κοντά το Χειμώνα. Ανάμεσά τους, ένα αόρατο αλλά αδιαπέραστο γυαλί, δεν τους επιτρέπει να συναισθανθούν την απελπισία του διπλανού τους, παρά μόνο να επικεντρωθούν στη δική τους. Αγναντεύοντας την αντίπερα όχθη, αναζητούν επιλογές για να ξεφύγουν από αυτό το τέλμα, πίνουν βότκα, παίζουν μουσική, μιλούν για την τέχνη, τη δουλειά. Ερωτεύονται ανέλπιδα. Ο Γλάρος σύμβολο αθωότητας και ελευθερίας ή ένα πλάσμα που έχει χαθεί απ’ το φυσικό του περιβάλλον, τον ωκεανό, και έχει παγιδευτεί σ’ αυτή τη λίμνη;
Πληροφορίες:
Μετάφραση: Ξένια Καλογεροπούλου
Σκηνοθεσία: Νικόλας Παπαδομιχελάκης
Σκηνικά - Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμός: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Μουσική: C for Circus
Παίζουν: Βαλέρια Δημητριάδου, Βαγγέλης Αμπατζής, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Μαρία Μοσχούρη, Σπύρος Χατζηαγγελάκης, Ειρήνη Μακρή, Χρύσα Κοτταράκου, Άλκης Μπακογιάννης, Παύλος Παυλίδης, Γιώργος Κισσανδράκης
Θέατρο Τζένη Καρέζη, Ακαδημίας 3, Αθήνα. 210 36 36 144
Από 19/5
Ερωτευμένα άλογα
Από την ομάδα «Εν Δυνάμει»
Η παράσταση «Ερωτευμένα Άλογα» από την ομάδα «Εν Δυνάμει» σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου, επιστρέφει στην πόλη της Θεσσαλονίκης για 8 μόνο παραστάσεις.
Τι είναι ο έρωτας; Πώς τον βιώνουμε; Έχουμε όλοι πρόσβαση σε αυτόν; Τρίτο μέρος της τριλογίας Το Άλλο το Κανονικό, η οποία προέκυψε από την ανάγκη των νέων καλλιτεχνών, με και χωρίς αναπηρία, της ομάδας «Εν Δυνάμει» να μοιραστούν ανοιχτά προσωπικές ιστορίες και να ερευνήσουν οικουμενικές πτυχές της ανθρώπινης ιδιαιτερότητας, η παράσταση «Ερωτευμένα Άλογα» είναι μια παράσταση για τον έρωτα, αυτή την «αναπηρία» που εξουσιάζει, τορπιλίζει, δυναμιτίζει, τρελαίνει, φλέγει. Μια παράσταση-ύμνος στην πηγαία ζωτικότητα, στη γενετήσια ορμή, σε όλες τις αισθήσεις που έχουν περιχαρακωθεί από μια αυστηρά ορθολογιστική αντίληψη της ζωής. Το κείμενο είναι αποτέλεσμα έρευνας πάνω στο ζήτημα του έρωτα και της αναπηρίας και συντίθεται από επεξεργασμένα αποσπάσματα συνεντεύξεων και πρωτότυπα κείμενα των μελών της ομάδας.
Πληροφορίες:
Σύλληψη– Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ελένη Δημοπούλου
Σκηνοθεσία: Ελένη Ευθυμίου
Έρευνα– Συγγραφή κειμένου: Ελένη Ευθυμίου & Ομάδα «Εν δυνάμει»
Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Ευτυχιάδου
Σκηνικά– Κοστούμια: Ευαγγελία Κιρκινέ
Σχεδιασμός φωτισμών: Richard Anthony, Βαγγέλης Μαρούλης
Χορογραφία - διδασκαλία κίνησης: Τάσος Παπαδόπουλος
Μουσική: Ελένη Ευθυμίου, Οδυσσέας Γκάλλιος
Επί σκηνής: Μαρία Δαχλύθρα, Αγάπη Θεοδωρίδου-Κουνινή, Άννα Καλίντσεβα, Θεανώ Κόντα, Βαγγέλης Κοσμίδης, Ηλίας Κουγιουμτζής, Γιώτα Κουϊτζόγλου, Νίκος Κυπαρίσσης, Άγγελος Κωνσταντίνου, Λωξάνδρα Λούκας, Θεοχάρης Μπαϊρακταρίδης, Γιώργος-Ζήσης Μπιλιώνης, Σοφία Μπλέτσου, Θάνος Νανάσης, Μιχάλης Ντολόπουλος, Θεανώ Παπαβασιλείου, Χάρις Σερδάρη, Χρήστος Σιούμης, Δανάη Τσορλίνη, Παναγιώτης Τσουρουπίδης, Μαρία-Ταρσή Χελά, Αλέξανδρος Χάτσιος
Πιάνο: Γιώργος Χωλόπουλος
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος
Σκηνή «Σωκράτης Καραντινός» της Μονής Λαζαριστών
4, 5, 6, 7, 8 Μάϊου
