Mayvis: «Έχουμε αράξει και θαυμάζουμε αυτό που μας πλασάρουν κάποιοι ως μουσική»
O (σχεδόν) 17χρονος από τη Βέροια που θέλει να αλλάξει το νέο ραπ wave με τη δική του αισθητική.
Είμαι ο Mayvis (Mέιβις), είμαι 16 στα 17, γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στη Βέροια. Ασχολούμαι με τη μουσική με έναν δικό μου τρόπο, με δική μου αισθητική. Πάντα ζούσα στον κόσμο μου, στο δικό μου ροζ συννεφάκι, δηλαδή τα έγραφα όλα στ' αρχίδια μου, έτσι δεν καταλάβαινα τι έπαιζε γύρω μου. Αυτό μου άρεζε.
Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον περιτριγυρισμένος από παιδιά που δημιουργούν ή θέλουν να δημιουργήσουν τέχνη. Όλος μου ο κύκλος είχε πάντα γαμάτο στυλ, οπότε η κύρια πηγή του στυλ μου είναι η παρέα μου.
Το όνειρο που είχα από μικρός ήταν να γίνω διάσημος και να έχω πολλά λεφτά. Δεν ήξερα με ποιον τρόπο θα το κατάφερνα αυτό, αλλά το ήθελα. Λόγω του πατέρα μου, που είναι μεγάλος fan της ραπ, όσο μεγάλωνα άκουγα ραπ, έτσι μου κόλλησε κι εμένα το μικρόβιο. Με τον καιρό κατάλαβα ότι αυτό με εκφράζει και ότι από αυτό μπορώ να γίνω διάσημος – μέσω του ραπ μπορούν κι άλλα άτομα να νιώσουν την αισθητική μου. Άρχισα να γράφω τα δικά μου κομμάτια το 2018 και με τον καιρό να γίνομαι όλο και καλύτερος. Το 2019, που ήταν το peak για το ραπ, άρχισα να καταλαβαίνω, κι ας ήμουν μικρός, ότι υπάρχουν πολλά λάθη στη μουσική βιομηχανία. Από το 2020 και μετά δημιουργώ μουσική όχι για να γίνω διάσημος· ο στόχος μου πλέον είναι να αλλάξω τη μουσική βιομηχανία και να την πάω ένα βήμα παρά πέρα. Θέλω να με ακούσουν τα σωστά αυτιά, γιατί κατάλαβα ότι αυτό που κάνω είναι τέχνη και ότι δεν θέλω να είμαι ένας ακόμα, αλλά ο ένας. Έτσι άρχισα να δημιουργώ το δικό μου στυλ μουσικής που δεν μπορείς να του βάλεις ταμπέλα, είναι απλώς Mayvis. Μπορεί πολύ εύκολα να ξεχωρίσει κάποιος ένα δικό μου τραγούδι.
Είμαι περήφανος που έχω καταφέρει να μην είμαι σαν τους άλλους, δημιουργώ κάτι που έχει τη δική μου αισθητική και μπορώ να κάνω όποιον ακούει τη μουσική μου να φέρνει στο μυαλό του αναμνήσεις, να του δημιουργώ συναισθήματα. Αυτό είναι για μένα τέχνη.
Ο στόχος μου αυτήν τη στιγμή είναι να αρχίσω να πετυχαίνω, να με ακούσουν οι σωστοί άνθρωποι που θα με βοηθήσουν να κάνω το πρώτο μου live. Αυτό που ονειρεύομαι να κάνω στη ζωή μου είναι να καταφέρω να πληρώνομαι από αυτό που αγαπάω και να μην κάνω μια δουλειά που δεν μου αρέσει. Δεν θέλω να δουλεύω οκτάωρο και να πληρώνομαι με τον βασικό, θέλω να αμείβομαι για τη δουλειά μου ανάλογα με το πόσο έχω δουλέψει, να μην έχω αφεντικό πάνω απ’ το κεφάλι μου. Θέλω να είμαι να είμαι εγώ το αφεντικό του εαυτού μου.
Αυτήν τη στιγμή έχω κυκλοφορήσει το άλμπουμ «Opzz» στο SoundCloud και περιμένω να δω τι ανταπόκριση θα έχει, και δουλεύω διάφορα tracks που θα κυκλοφορήσουν στο Spotify. Έπειτα σκοπεύω να ξεκινήσω να δημιουργώ το main album μου. Τη μουσική μου κάποιος θα μπορούσε να την πει ατμοσφαιρική.
Με έχουν επηρεάσει ο Hawk, ο Saske, οι AXS, οι Above The Hood και ο Softkiss, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, με τη μουσική, με τα βίντεό του. Π.χ. ο Hawk μου δείχνει να τα γράφω όλα στ' αρχίδια μου, να κάνω αυτό που αγαπάω και όπως το αγαπάω, και αν πετύχει, πέτυχε. Ο Saske έφερε κάτι διαφορετικό στην Ελλάδα – και δεν το έφερε απλώς αλλά το έκανε και καλά. Αυτό εμένα μου δείχνει ότι εφόσον το έκανε αυτός, μπορώ κι εγώ. Αυτό που μου έχει αλλάξει τη ζωή είναι η μουσική, οι φίλοι μου και η κοπέλα μου. Η μουσική γιατί με κάνει νιώθω ελεύθερος, οι φίλοι μου γιατί είναι πάντα δίπλα μου, και στα καλά μου και στα κακά μου, και η κοπέλα μου γιατί χάρη σε αυτήν άρχισα να βγάζω δημόσια τα κομμάτια μου. Γενικά, είναι μαζί μου σε όλες μου τις δυσκολίες.
Είμαι περήφανος που έχω καταφέρει να μην είμαι σαν τους άλλους, δημιουργώ κάτι που έχει τη δική μου αισθητική και μπορώ να κάνω όποιον ακούει τη μουσική μου να φέρνει στο μυαλό του αναμνήσεις, να του δημιουργώ συναισθήματα. Αυτό είναι για μένα τέχνη.
Η πόλη μου είναι η Θεσσαλονίκη, αλλά μεγαλώνω στη Βέροια, που δεν έχει και τόσο σχέση με τη μουσική βιομηχανία. Ένας καλλιτέχνης που ξεκινάει τώρα τη μουσική και μένει στη Βέροια δεν έχει ευκαιρίες να κάνει αυτό που θέλει διότι δεν υπάρχουν καλά στούντιο, ούτε οι σωστοί άνθρωποι να σε κατευθύνουν, οπότε όλα πρέπει να τα κάνεις μόνος σου. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί έτσι έχεις μεγαλύτερη δίψα για να δημιουργήσεις τέχνη, το κυνηγάς παραπάνω από κάποιον που μένει στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη.
Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα πόλη μουσικής και τέχνης, αλλά οι εποχές αλλάζουν και είναι λογικό να αλλάζει και ο ήχος. Ωστόσο θεωρώ ότι παίζει πολύ σκουπίδι στη μουσική της Ελλάδας, αλλά δεν κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Έχουμε αράξει και θαυμάζουμε αυτό που μας πλασάρουν κάποιοι artists ως μουσική. Αναφέρομαι σε συγκεκριμένα άτομα που είναι στην κορυφή και για διάφορους λόγους δεν τους αξίζει να είναι εκεί – δεν μιλάω για όλους. Ελπίζω πως στα επόμενα χρόνια θα αλλάξει όλο αυτό με το νέο wave.
Πέρα από τη μουσική, μου αρέσει να περνάω χρόνο με τους φίλους μου, την κοπέλα μου και κάποιες φορές απλώς να αφαιρούμαι και να αποτυπώνω σε ένα χαρτί τα συναισθήματά μου. Αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι ότι πάντα οι άνθρωποι θα κράξουν το διαφορετικό και αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.
Για να γράψω ένα κομμάτι επιλέγω το beat που μου αρέσει, το αφήνω να παίξει και αν μου βγάζει συναισθήματα, αρχίζω να κάνω mumble πάνω στο mic μέχρι να βρω μια μελωδία και μετά, είτε κάθομαι να γράψω στίχους είτε κάνω freestyle. Για να κυκλοφορήσω ένα κομμάτι πρέπει να μου αρέσει φυσικά, να καταλάβω ότι βγάζει το vibe που θέλω και να είναι καλοφτιαγμένο.
Το Opzz album είναι ένα bad trip, πρέπει να το ακούσεις από την αρχή ως το τέλος με τη σειρά που έχουμε επιλέξει για να καταλάβεις τι εννοώ. Κάθε track είναι ένα διαφορετικό vibe και μια διαφορετική αισθητική, και αυτό θέλαμε να πετύχουμε. Η ουσία του άλμπουμ είναι ότι ζω μέσα σε ένα δικό μου trip, ένα bad trip, και ότι «the end is also the beginning». Αυτό δείχνει και το εξώφυλλο του άλμπουμ.
Αυτοί που βοήθησαν για να γίνει αυτό το άλμπουμ είναι ο κολλητός μου ο kydubeatz, ο οποίος έφτιαξε το beat για το «Astro», ο JusKara, που είναι feat σε δύο μου tracks, τα «Astro» και «Sex & Drugs», και ο yos1i, ένας man που κάνει supertrap beats και έφτιαξε το beat του «Dithen». Δεν έχει έναν συγκεκριμένο ήχο το άλμπουμ, είναι απλώς το δικό μου vibe.
Η δυσκολία που αντιμετωπίζει ένας new comer στην Ελλάδα είναι ότι αν δεν φας σπρώξιμο από εταιρείες ή από feat διασημοτήτων, δεν μπορείς να ακουστείς ως καλλιτέχνης, σε επισκιάζουν όσοι «σπρώχνονται». Είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που είναι στην κορυφή επειδή φάγανε σπρώξιμο.
Δεν με νοιάζει το είδος και αν είναι κάποιος αυτός που το φτιάχνει, αν αυτό που κάνει είναι γαμάτο, το ακούω. Πρόσφατα άκουσα το «Organised Chaos» του Zabxza, το οποίο είναι ένα ακραίο άλμπουμ και έχει γίνει από τα αγαπημένα μου. Είναι τέρμα καλοφτιαγμένο, έχει γαμάτο delivery, είναι άψογο από κάθε πλευρά. Οι καλλιτέχνες που θεωρώ συγγενείς στον ελληνικό ήχο θα έλεγα πως είναι οι MGK, JusKara, Xxhtos, Yungnsad, Hawk, Yngditto και Zabxza.
Μια ιδανική συνέχεια για μένα θα ήταν να πάει καλά η μουσική μου, να με ακούσουν τα σωστά αυτιά, να δημιουργήσω το main album μου και να καταφέρω να πληρώνομαι από αυτό.
— Τι σημαίνει «Opzz»;
Το όνομα του άλμπουμ μου είναι λίγο αστείο όπως έχει βγει, αλλά στην ουσία είναι μια λέξη που έφτιαξε η κοπέλα μου.
Μπορείς να ακούσεις το άλμπουμ του Mayvis εδώ:
