Ζαν Λικ

Το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στη φετινή Berlinale απονεμήθηκε σε μια συγκλονιστική ιστορία.

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.

Αυτή η κινηματογραφική εβδομάδα απευθύνεται -κυρίως- στους λάτρεις του κινηματογραφικού τρόμου και του γαλλόφωνου κινηματογράφου.

Έπαιξε με τα είδη, ανέδειξε υποτιμημένους ηθοποιούς, εισήγαγε τον «ταραντινισμό» στο κινηματογραφικό λεξικό, απέκτησε σκληροπυρηνικούς φαν και ορκισμένους εχθρούς.

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.

Πρόκειται για την ωραιότερη ταινία του Όμηρου Ευστρατιάδη, από τη δεκαετία του ’70

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.

Κονγκό, 1960: Σε ρυθμούς αντιαποικιακούς και τζαζ.

Δεν ήθελε ποτέ να γίνει ηθοποιός, δεν είναι ένα ακόμα nepo-baby, και αυτό που του λείπει περισσότερο σήμερα είναι το PlayStation με την παρέα του.

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.

Ξεχωρίσαμε τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις από το πρόγραμμα του FFF25, που φέτος γιορτάζει τα 25 του χρόνια.

Τα micro dramas θυμίζουν σαπουνόπερες ή telenovelas και συνήθως χωρίζονται σε πολλά κεφάλαια με μικρή διάρκεια, ιδανική για την εποχή του TikTok και των reels.

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.

Ωμή, διεισδυτική, αφτιασίδωτη, η ταινία «To a land unknown» εστιάζει στο προσφυγικό και ιδιαίτερα στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο σκηνοθέτης Μαντί Φλάιφελ μίλησε στη LifO για όλα τα ζητήματα που θίγει η εξαιρετική και με έντονο ελληνικό «χρώμα» ταινία του.

Ο σκηνοθέτης που μόλις παρουσίασε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Κρέας», μοιράζεται μια λίστα που περιλαμβάνει από ρουμάνικο νέο κύμα μέχρι την ταινία με το πιο αταίριαστο ζευγάρι στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η ηθοποιός που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1936 είχε καταγράψει τις αναμνήσεις της από την ιστορική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου στην οποία πρωταγωνιστούσε.

Μία ακόμα παραβολή για το αποτύπωμα του Χόλιγουντ –πιο προσωπική και ονειρική από εκείνη του Mulholland Drive–, το γλυκόπικρο κλείσιμο ενός καλλιτέχνη που κατάφερε να δημιουργήσει τα πάντα μόνος του.