1.
TOMAS ALFREDSON
Let the Right One in
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2008, sold-out προβολή, ταινία με βαμπίρ, λέω, ό,τι καλύτερο. Κι εκεί που περιμένεις κάτι κλισέ, έρχεται η ερωτική ιστορία δύο παιδιών που μιλάει για την απόλυτη αγάπη, την αποδοχή και για το τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος γι’ αυτό.
Oskar: Well... Will you be my girlfriend?
Eli: Oskar... I'm not a girl.
Oskar: You're not?
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 
2.
AGNES VARDA
La Pointe-Courte
"When I met you there were no questions." Είδα την ταινία για πρώτη φορά σε ένα αφιέρωμα στο Αττικόν. Δεν γνώριζα καν τι πάω να παρακολουθήσω. Για μένα, οι ατέλειωτοι διάλογοι του ζευγαριού που περπατάει στο νησί είναι ωδή στις ανθρώπινες σχέσεις. Μια σπουδή στο σινεμά. Με αυτή την ταινία γνώρισα την Agnès Varda. "The bonds between us are stronger than we are."
3.
JR and AGNES VARDA
Faces Places
Από το πρώτο λεπτό της ταινίας/ντοκιμαντέρ μέχρι το τελευταίο δεν σταμάτησα να κλαίω. Το πιο συγκινητικό πορτρέτο καλλιτέχνη που είχα την τύχη να δω.
4.
ANA LILY AMIRPOUR
A Girl Walks Home Alone at Night
Έχω αδυναμία στα βαμπίρ. Ένα φοβερό ιρανικό γουέστερν horror, σε μια πόλη-φάντασμα με μια κοπέλα βαμπίρ και ένα αγόρι κάτοικο της θλιμμένης και σκοτεινής πόλης να ερωτεύονται υπό τους ήχους ιρανικού ροκαμπιλοσέρφ. Τη λάτρεψα και ακόμα τη λατρεύω.
5.
KATHRYN BIGELOW
Near Dark
Άλλη μια ταινία με βαμπίρ που μου άρεσε πολύ, αν και είναι η μόνη που είδα πρόσφατα... γουέστερν/τρόμου, '80s, φοβερό soundtrack κι αυτή! Απόλαυση και τρόμος.
«At dawn they hide. At dark they wake. At night they search for blood... pray for daylight.»
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 6.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΤΑΚΗΣ
Οι βοσκοί της συμφοράς ή Βοσκοί
Μια πιστή απεικόνιση της ελληνικής κοινωνίας η οποία είναι τόσο επίκαιρη ακόμα και σήμερα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει στο μυαλό και την ψυχή.
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 7.
DAVID LYNCH
Mulholland Drive
Μου αρέσουν όλες οι ταινίες του. Μου αρέσει που βάζει μέσα ό,τι θέλει απλώς επειδή το ήθελε. Χωρίς εξηγήσεις, χωρίς να χρειαστεί να το ερμηνεύσει ούτε αυτός ούτε το κοινό του. Κι αυτό ακριβώς είναι το απελευθερωτικό στο σινεμά του Lynch. Απόλαυσέ το χωρίς να το εξηγείς. Μεγάλη κουβέντα αυτή...
Facebook Twitter 
Facebook Twitter 8.
ROB REINER
This is Spinal Tap
Πολύ αστεία ταινία. Ξεκαρδιστική! Ένα '80s ψευτοντοκιμαντέρ για μια ροκ μπάντα που ο κιθαρίστας της, π.χ., έχει έναν ειδικά φτιαγμένο ενισχυτή (custom που λένε) ο οποίος είναι καλύτερος από τους άλλους γιατί το volume του φτάνει στο... 11! Δεν συνεχίζω. Δες το οπωσδήποτε!
Nigel's amplifier dials that have "eleven" as the highest volume setting. This scene is the origin of the phrase “up to eleven”.
9.
PATRICIA ROZEMA
When Night is Falling
Η πρώτη λεσβιακή ταινία που είδα, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Όμως ήταν η πρώτη και φυσικά με σημάδεψε. Η ταύτιση που αναζητούσα στο σινεμά άργησε να έρθει, αλλά ήρθε. Και ένας λόγος παραπάνω ήταν ότι είναι από τις ελάχιστες ταινίες του είδους με happy end. Επιτέλους!
10.
JAΜES SIGNORELLI
Elvira Mistress of the Dark
Λατρεύω αυτή την κωμωδία όσες φορές και να τη δω. Τέλος.
