Το 1993 τρία οκτάχρονα αγόρια εξαφανίζονται από τα σπίτια τους στην περιοχή Γουέστ Μέμφις του Άρκανσο. Οι αστυνομικές αρχές πιστεύουν ότι τα παιδιά έπεσαν θύματα κάποιας περίεργης οργάνωσης. Έναν μήνα μετά συλλαμβάνουν τρεις νεαρούς, αφού ο ένας από τους τρεις, ο οποίος είναι άτομο με νοητική καθυστέρηση, ομολόγησε πως οι τρεις τους ήταν οι υπεύθυνοι για τις δολοφονίες των παιδιών. Στη δίκη που ακολούθησε καταδικάστηκαν οι δύο από τους τρεις σε ισόβια και ο τρίτος σε θάνατο, αν και επέμεναν όλοι πως ήταν αθώοι.
Άστοχη σκηνοθεσία από τον Εγκογιάν, ο οποίος πήρε ένα αληθινό γεγονός με μυστήριο και προεκτάσεις, αλλά δεν του προσέδωσε ύφος και κυρίως εσωτερικότητα – διότι απαντήσεις σίγουρα δεν περιμέναμε. Οι ομολογίες τραβάνε πολύ σε μάκρος, η Ρις Γουίδερσπουν φαίνεται παραδόξως αμέτοχη σε μια ιστορία που απαιτεί τραγικότητα εκ μέρους της, έστω και λανθάνουσα, και ο Φερθ ακολουθεί τα βήματα του σεναρίου με ελάχιστες στιγμές έξαψης.