Το Architecture & Design Film Festival έρχεται στο Μουσείο Μπενάκη

Η πρώτη ευρωπαϊκή εμφάνιση του επιτυχημένου στην Αμερική φεστιβάλ θα περιλαμβάνει προβολές, συζητήσεις, παράλληλα events και παρουσιάσεις

Κορίνα Φαρμακόρη, 3.4.2018 | 17:34

Το Architecture & Design Film Festival (ADFF) είναι μια γιορτή που αναδεικνύει την έμπνευση και τη δημιουργικότητα που χαρακτηρίζουν την Αρχιτεκτονική και το Design.

Με καλά επιμελημένη επιλογή ταινιών, οι οποίες συνοδεύονται από πάνελ συζητήσεων, παράλληλα events και παρουσιάσεις, το ADFF απευθύνεται σε όλους όσους αγαπούν την αρχιτεκτονική και το design, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συνδυάσουν διασκέδαση, δικτύωση και εκπαίδευση.

Το ADFF έχει ήδη διανύσει μια δεκαετή επιτυχημένη πορεία σε αίθουσες της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες, έχοντας πλέον καθιερωθεί στους κόλπους των δύο αυτών κοινοτήτων ως ένα σημαντικό και πολυαναμενόμενο Design Event.

Η πρώτη εμφάνιση του Architecture and Design Film Festival στην Ευρώπη θα γίνει επί ελληνικού εδάφους, συγκεκριμένα στο Μουσείο Μπενάκη (κτίριο Πειραιώς) στις 27, 28 και 29 Απριλίου, και είναι αποτέλεσμα της συνέργειας μεταξύ του Archisearch.gr και της Demand, δυο σημαντικών φορέων που αναπτύσσουν τα τελευταία χρόνια έναν συστηματικό διάλογο με τον κόσμο της Αρχιτεκτονικής και του Design.

Το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ταινίες που αντικατοπτρίζουν το πιο σύγχρονο και πρωτοποριακό προφίλ της παγκόσμιας Αρχιτεκτονικής και του Design, να παρακολουθήσει ενδιαφέρουσες θεματικές συζητήσεις σε καλά οργανωμένα πάνελ και να συναναστραφεί με προσωπικότητες που προσεγγίζουν τους δύο τομείς με το πιο υψηλό και καταξιωμένο αισθητικό κριτήριο σε διεθνές επίπεδο.

Οι εννέα βασικές ταινίες του ADFF θα ξεναγήσουν το κοινό σε αρχιτεκτονικά ενδιαφέρουσες γωνιές όλου του κόσμου:

Big Time

Δανία 2017

Σκηνοθεσία: Kaspar Astrup Schröder

Όταν ήταν νέος, ο Bjarke Ingels ονειρευόταν να σχεδιάζει κινούμενα σχέδια. Τώρα, σύμφωνα με την «The Wall Street Journal», είναι ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της σύγχρονης Αρχιτεκτονικής.

Ο σκηνοθέτης Kaspar Astrup Schröder ακολουθεί τον Δανό Αρχιτέκτονα για περισσότερα από πέντε χρόνια ενώ ο ίδιος αγωνίζεται να ολοκληρώσει το μεγαλύτερο έργο του μέχρι στιγμής. Η εταιρεία του Ingels, BIG (Bjarke Ingels Group), έχει αναλάβει τον σχεδιασμό και την κατασκευή ενός από τους μεγαλύτερους ουρανοξύστες που θα αντικαταστήσει τους Δίδυμους Πύργους, που κατέρρευσαν την 11η Σεπτεμβρίου. Το κτίριο θα αλλάξει για πάντα τον ορίζοντα της Νέας Υόρκης.

Το «Big Time» είναι μια ματιά στη ζωή και το έργο ενός από τους πιο καινοτόμους και φιλόδοξους αρχιτέκτονες της εποχής μας, το πορτρέτο μιας σύγχρονης μεγαλοφυΐας απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του.

Getting Frank Gehry

Αυστραλία 2015

Σκηνοθεσία: Sally Aitken

Το University of Technology, το νέο επιχειρηματικό σχολείο του Σίδνεϊ, είναι το τολμηρό «Treehouse project» του Frank Gehry, γνωστό και ως «τσαλακωμένη καφέ χάρτινη σακούλα» από τους κριτικούς του.

Εκ πρώτης όψεως, το κτίριο σίγουρα θα ταράξει όποιον δεν είναι ήδη εξοικειωμένος με το παγκόσμιο έργο του Gehry. Σχεδιασμένο να είναι ριζοσπαστικό μέσα και έξω, το κτίριο είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει συγκρούσεις για δεκαετίες! Παρόλα αυτά είναι πολύ πιθανό να χαρακτηριστεί και ως αριστούργημα της αρχιτεκτονικής των αρχών του 21ου αιώνα, όπως ακριβώς έχει ήδη συμβεί με πολλές άλλες δημιουργίες του.

Η ταινία ακολουθεί το δράμα, καθώς το όραμα του Gehry ξετυλίγεται!

Aires Mateus: Matter in Reverse

Πορτογαλία 2017

Σκηνοθεσία: Henrique Câmara Pina

Το έργο των Αρχιτεκτόνων του Aires Mateus καθρεφτίζει τη σύγχρονη εποχή -από την πολυπλοκότητα μέχρι και την αντίφαση της- μια δύσκολη κατάσταση να εκφραστεί στον τομέα της Αρχιτεκτονικής. Το μέγεθος του έργου που για πολλά χρόνια έχουν αναπτύξει, το επιβεβαιώνει!

Οι προτάσεις τους αναπτύσσουν μια γλώσσα με ισχυρό παγκόσμιο αντίκτυπο. Από αυτή την καθολικότητα αναδύεται μια προσαρμογή στην περιοχή, με ριζωμένη την πορτογαλική παράδοση. Κάποιος βρίσκει στην ερμηνεία του έργου των Αρχιτεκτόνων του Aires Mateus την όρεξη - σχεδόν επιθυμία- για μια κινηματογραφική οικειοποίηση: από την εφεύρεση ενός τόπου, την αντιπαράθεση μεταξύ σώματος και ύλης, τη σαφήνεια των παιχνιδιών της σκιάς, μέχρι την αναζήτηση μιας δικής του σιωπής.

Η ύλη θεμελιώνεται αντίστροφα!

Building Hope: The Maggie's Centres

Ηνωμένο Βασίλειο 2016

Σκηνοθεσία: Sarah Howitt

Το «Building Hope: The Maggie's Centres» είναι μια όμορφα γυρισμένη ταινία, η οποία σκηνοθετείται από τη βραβευμένη σκηνοθέτιδα Sarah Howitt. Διηγείται την ιστορία της Maggie, την προσέγγισή της ιατρικής κοινότητας στην φροντίδα του καρκίνου και τον ρόλο που παίζει ο εξαιρετικός σχεδιασμός και το design στην υποστήριξη παθόντων από καρκίνο.

Το 1993, η Maggie Keswick Jencks διαγνώστηκε με καρκίνο τελικού σταδίου και της είπαν ότι είχε μόλις τρεις μήνες ζωής. Αμέσως μετά το άκουσμα των καταστροφικών αυτών νέων, οδηγήθηκε σε ένα κρύο νοσοκομειακό διάδρομο, όπου κάθισε σε μια πλαστική καρέκλα. Το μόνο μέρος που μπορούσε να βρει για να κλάψει και να ξεσπάσει ήταν ένα δωμάτιο τουαλέτας. Ο σύζυγός της Charles Jencks, ο οποίος είναι συνιδρυτής των The Maggie's Centres, δήλωσε:

«Νομίζω ότι το αρχικό σοκ ήταν σίγουρα η στιγμή που η Maggie σκέφτηκε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από αυτό. Δεν χρειάζεται να υποφέρεις σε ένα απρόσωπο κρύο διάδρομο που μυρίζει θάνατο, στιγμές αφού σου έχει ανακοινωθεί ότι θα πεθάνεις. Αυτή ήταν η στιγμή που η Αρχιτεκτονική και η Ιατρική ενώθηκαν στο μυαλό μας».

Η προβολή της ταινίας θα πραγματοποιηθεί στον αίθριο χώρο του Μουσείου Μπενάκη το Σάββατο 28.4.2018 στις 20:30 και η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

How to Steal a Chair

Ελλάδα/ ΗΠΑ 2017

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Καμπούρογλου

Ο 73χρονος designer, συλλέκτης και δάσκαλος Στέργιος Δελιαλής, ζει σαν φάντασμα ανάμεσα στα συντρίμμια του ονείρου του: του Μουσείου Design Θεσσαλονίκης, που έκανε διεθνή πάταγο και μετά πέθανε με θάνατο αργό τη δεκαετία του '90. Γύρω του απομεινάρια μιας τεράστιας συλλογής έργων βιομηχανικού σχεδιασμού: η άλλοτε καρδιά του Μουσείου, που τώρα είναι παροπλισμένη και κοστοβόρα.

Η ταινία παρακολουθεί τη δονκιχωτική σύγκρουση του Στέργιου με την πραγματικότητα, καθώς αρνείται να αποχωριστεί τη συλλογή του, κι ας είναι πολύ δαπανηρή για να διατηρηθεί. Παράλληλα, επιχειρεί να στήσει την αναδρομική έκθεση της προσωπικής του δουλειάς στο χώρο που προοριζόταν για μόνιμη στέγη του Μουσείου Design.

Made in Ilima

Αμερική 2017

Σκηνοθεσία: Thatcher Bean

Στο κέντρο της επαρχίας του Ισημερινού, της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, η κοινότητα Ilima παραμένει μια από τις πιο απομονωμένες στον κόσμο. Έχουν συνυπάρξει με την απειλούμενη υπό εξαφάνιση άγρια ζωή για γενιές, αλλά καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης έχει αυξηθεί, αυτό το εύθραυστο οικοσύστημα έχει υποφέρει.

To MASS Design Group συνεργάστηκε με το Αφρικανικό Ίδρυμα για την Άγρια Ζωή το 2012, για να δημιουργηθεί ένα νέο σχολείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και ένα κοινοτικό κέντρο. Αυτή η ταινία καταγράφει τη συλλογική οικοδομική διαδικασία του σχολείου, που αποσκοπεί στην αξιοποίηση της τοπικής βιοτεχνίας και της οικολογικής γνώσης στην εκπαίδευση, τη συντήρηση και την ομορφιά.

Strange and Familiar: Architecture on Fogo Island

Καναδάς 2014

Σκηνοθεσία: Katherine Knight & Marcia Connolly

Αυτό το ντοκιμαντέρ καταγράφει ένα τολμηρό Αρχιτεκτονικό έργο στο νησί Fogo, Newfoundland περιγράφοντας τον ακραίο ενθουσιασμό της ζωής, τόσο σε σχέση με τη φύση όσο και με το σύγχρονο design. Μια όμορφα γυρισμένη ταινία που καταγράφει το εκπληκτικό τοπίο και την εξαιρετική αρχιτεκτονική από την οποία αποτελείται το έργο.

The Human Scale

Δανία 2012

Σκηνοθεσία: Andreas Dalsgaard

Το «Human Scale» αμφισβητεί τις υποθέσεις μας για νεωτερισμούς, διερευνώντας τι συμβαίνει όταν βάζουμε τους ανθρώπους στο κέντρο των εξισώσεών μας. Για 40 χρόνια ο Δανός Αρχιτέκτονας Jan Gehl έχει μελετήσει συστηματικά την ανθρώπινη συμπεριφορά στις πόλεις. Το σημείο εκκίνησής του ήταν το ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, περισσότερο από το ενδιαφέρον του για τα κτίρια - σε αυτό που ονομάζεται Life Between Buildings.

Τι το έκανε να υπάρχει; Πότε καταστράφηκε; Πώς θα μπορούσε να επιστραφεί;

Αυτό οδήγησε σε μελέτες για το πώς τα ανθρώπινα όντα χρησιμοποιούν τους δρόμους, πώς περπατούν, βλέπουν, ξεκουράζονται, συναντιούνται, αλληλεπιδρούν κ.λπ. Ο Jan Gehl χρησιμοποιεί επίσης στατιστικά στοιχεία, αλλά οι ερωτήσεις του είναι διαφορετικές από τις συνηθισμένες.

Για παράδειγμα: Πόσοι άνθρωποι περνούν αυτό το δρόμο ανά 24ωρο; Πόσοι από αυτούς είναι οι πεζοί; Πόσοι οδηγούν αυτοκίνητα ή ποδήλατα; Πόσο από το χώρο του δρόμου έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν οι διάφορες ομάδες; Είναι αποδοτικός αυτός ο δρόμος σε όλους τους χρήστες του;

Οι ιδέες του ενέπνευσαν τη δημιουργία πεζόδρομων και κτιρίων και τις βελτιώσεις ποδηλατοδρόμων και την αναδιοργάνωση πάρκων, πλατειών και άλλων δημόσιων χώρων στην Κοπεγχάγη για 40 ολόκληρα χρόνια, αλλά και σε πολλές άλλες πόλεις της Σκανδιναβικής περιοχής. Σε ολόκληρο τον κόσμο πόλεις όπως η Μελβούρνη, η Ντάκα, η Νέα Υόρκη, το Τσονγκκίνγκ και το Christchurch εμπνέονται τώρα από το έργο του Gehl και από τις εξελίξεις στην Κοπεγχάγη.

Glenn Murcutt: Spirit of Place

Αυστραλία 2017

Σκηνοθεσία: Catherine Hunter

H ταινία «Glenn Murcutt - Spirit of Place» διερευνά τη ζωή και την τέχνη του πιο διάσημου Αρχιτέκτονα της Αυστραλίας. Η διεθνής φήμη του Murcutt βασίζεται στην ομορφιά και την ακεραιότητα του έργου του. Με ένα κύρος διεθνών βραβείων (συμπεριλαμβανομένου του υψηλού κύρους βραβείο Pritzker) ο Murcutt τοποθέτησε κυριολεκτικά την Αυστραλιανή Αρχιτεκτονική στον παγκόσμιο χάρτη. Παρόλα αυτά, κατ' επιλογήν, ποτέ δεν έχει χτίσει έξω από τη χώρα του.

Το επίκεντρο του Murcutt ήταν η δημιουργία ενεργειακά αποδοτικών αριστουργημάτων τέλεια προσαρμοσμένων στο περιβάλλον τους και τα πρωτοποριακά του σχέδια επηρέασαν τους Αρχιτέκτονες σε όλο τον κόσμο.

Αυτό το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τον Glenn Murcutt, 80 ετών πια, καθώς σχεδιάζει το πιο φιλόδοξο έργο του μέχρι σήμερα - ένα τζαμί για μια ισλαμική κοινότητα στη Μελβούρνη.