Δυστυχώς, ήταν παράδεισος*#5: τρεις ταινίες που πραγματεύονται τη φύση των συνόρων στο Σινέ Φλερύ
Οι κλεφτές ματιές στο ευρύτερο περιβάλλον, αυτές που χαρακτηριστικά ονομάζει «προ-εικόνες» και αποτελούν θραύσματα ενός συναρμολογούμενου μέλλοντος, δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή από το να κοιτάμε ψηλά.
Δυστυχώς, ήταν παράδεισος είναι ο τίτλος του προγράμματος συλλογικού σινεμά σε επιμέλεια: Delphine Leccas και online εκδόσεων επιμέλεια των Delphine Leccas locus athens. Η 5η ενότητα προβολών θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021 στις 21:00 στο Σινέ Φλερύ Σκίπη 5-7, Καλλιθέα, 17675)
Οι τρεις ταινίες της ενότητας, μέσα από διαφορετικές οπτικές και ποιητικές προσεγγίσεις βασισμένες σε προσωπικές εμπειρίες, πραγματεύονται τη φύση των συνόρων, την ευαίσθητη μετακίνηση των σωμάτων και την αστάθεια των μεταβατικών καταστάσεων.
Ceuta’s Gate της Randa Maroufi (2019, 19 λεπτά, Γαλλία/Μαρόκο)
Στα αραβικά και τα ισπανικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους.
Η ταινία Ceuta’s Gate αποτελείται από μια σειρά ανακατασκευασμένων καταστάσεων βασισμένων στην παρατήρηση των συνόρων της Θέουτα, ενός ισπανικού θύλακα στο Βόρειο Μαρόκο. Το σύνορο είναι το σκηνικό μιας σφοδρής διακίνησης μεταποιημένων προϊόντων που πωλούνται σε μειωμένες τιμές.
Εκεί εργάζονται χιλιάδες άνθρωποι. Η ταινία παρουσιάζει τη «χορογραφία» αυτών των ατόμων γύρω από τα σύνορα και μαρτυράει τη δυναμική της κίνησης, την οπτική αποτύπωση της διαδρομής και τις χαρακτηριστικές καταστάσεις της αναμονής.
Pre-Image (Blind as the Mother Tongue) του Hiwa K (2017, 18 λεπτά, Γερμανία/Ελλάδα)
Στα αγγλικά με ελληνικούς και αραβικούς υπότιτλους.
Ως μέλος της μεταναστευτικής γενιάς που μετακινήθηκε περπατώντας από το Ιρακινό Κουρδιστάν στην Ευρώπη, το "Mirror" του Hiwa K προσομοιώνει μία περιπατητική εμπειρία σε ξένα εδάφη. Με ένα «αντικείμενο- γλυπτό» φτιαγμένο από ξύλο και καθρέπτες μηχανής να ισορροπεί στη μύτη του, ο Hiwa K επιχειρεί να βρει τον δρόμο του. Οι κλεφτές ματιές στο ευρύτερο περιβάλλον, αυτές που χαρακτηριστικά ονομάζει «προ-εικόνες» και αποτελούν θραύσματα ενός συναρμολογούμενου μέλλοντος, δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή από το να κοιτάμε ψηλά.
Ο πιο μακρύς δρόμος της Μαριάννας Οικονόμου (2015, 74 λεπτά, Ελλάδα)
Στα αραβικά, κουρδικά και ελληνικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους.
Γυρισμένη στο ελληνικό Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων και σε μία αίθουσα δικαστηρίου, η ταινία Ο πιο μακρύς δρόμος ακολουθεί τις ιστορίες του Alsaleh από τη Συρία και του Jasim από το Ιράκ, οι οποίοι κατηγορήθηκαν για παράνομη διακίνηση μεταναστών. Μέσω των τηλεφωνικών συζητήσεων των νέων με τους γονείς τους στη Μέση Ανατολή, τα τραγικά γεγονότα του πολέμου εισέρχονται στο κατάστημα κράτησης και εντείνουν το άγχος των αγοριών ενόσω η ημερομηνία της δίκης πλησιάζει.
Είσοδος ελεύθερη
Ώρα προσέλευσης: 20:30
Διαβάστε περισσότερα για τις ταινίες εδώ: https://tavros.space/.../unfortunately-it-was-paradise5/
Online Αλληλογραφίες: κείμενα της ακαδημαϊκού και σκηνοθέτιδας Αργυρώς Νικολάου και του κριτικού τέχνης και κινηματογράφου Nicolas Feodoroff με αφορμή τη συγκεκριμένη ενότητα ταινιών. Μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ: https://tavros.space/el/projects/correspondences-5/
Με την υποστήριξη των: Iδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, Goethe-Institut Athen και υπό την αιγίδα του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου. Σε συνεργασία με τον οργανισμό ΑΙΝ.
