6.7.2013 | 13:31
Καθώς οι τέχνες και οι επιστήμες κάλπαζαν προς τα εμπρός, στον 17ο αιώνα, οι δεισιδαιμονίες και η βαρβαρότητα δεν παύουν να είναι μια μεγάλη πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες της εποχής και κάθε εποχής μέχρι σήμερα προκειμένου να κάνουν το προσωπικό τους σχόλιο πάνω στην εποχή.
Ο Νεύτωνας διατυπώνει τους νόμους της βαρύτητας και της κίνησης, ο Γαλιλαίος ανακαλύπτει νέους πλανήτες γύρω από τον Δία, ο Ρέμπραντ αποκαλύπτει την νέα υποκειμενικότητα της ζωγραφικής, και εφευρίσκεται το παγωτό.
Ομως, η Αγγλία ζει τον παρατεταμένο καταστροφικό εμφύλιο, την επιδημία της μεγάλης πανούκλας του Λονδίνου και την υστερία με τη μαγεία, όπου γίνονται ακόμα και εκκαθαρίσεις ακόμα και υπόπτων για μαγεία γυναικών.
Rembrandt (1936)
Πόλεμος, περούκες και κυνήγι μαγισσών: Ο 17ος αιώνας προσφέρει άφθονο δράμα. Ερωτες, μίση πάθη και χιλιάδες κομπάρσοι. Με αφορμή την κυκλοφορία του A Field in England, του Robert Wheatly, ορίστε δέκα μεγάλες ταινίες για τον 17ο αιώνα. Σηκώστε τα σπαθιά σας.
Day of Wrath (1943)
Mother Joan of the Angels (1961)
Harakiri (1962)
Witchfinder General (1968)
The Three Musketeers (1973)
Winstanley (1976)
The Draughtsman’s Contract (1982)
Cyrano de Bergerac (1990)
The New World (2005)
