Άλλη μια ρομαντική κομεντί, προορισμένη για το κοινό που θέλει να δει έναν ωραίο και μια ωραία που είναι δίπλα αλλά για πολλούς και εξόχως κινηματογραφικούς λόγους δεν είναι μαζί ως όφειλαν, παντρεμένοι και ευτυχισμένοι. Αντίθετα, ο ένας από τους δύο έχει αγιάτρευτο κάλο που του εμποδίζει την όραση και τη λογική. Ο ωραίος ζαβός στη προκείμενη περίπτωση είναι ο Τομ που τα έχει όλα ωστόσο δεν αντιλαμβάνεται πως η γυναίκα της ζωής του είναι η καλύτερή του φίλη, η γυναίκα που δουλεύει δίπλα του και τον περιμένει επί χρόνια αλλά εκείνος αρκείται στη σιγουριά της φιλίας και της αξιοζήλευτης συνενοχής τους. Ώσπου η Χάνα γνωρίζει τον Σκωτζέζο Κόλιν σε ένα επαγγελματικό ταξίδι και αποφασίζει να τον παντρευτεί το ταχύτερο δυνατόν. Ο Τομ θα πρέπει να ακολουθήσει τη συμβουλή του «γάτου» πατέρα του (ο Σίντνεϊ Πόλακ που σκηνοθέτησε αξέχαστες ταινίες όπως τις Τρεις Μέρες του Κόνδορα στην τελευταία του εμφάνιση μπροστά στο φακό) και των φίλων του στο μπάσκετ, και να μπει δυναμικά στο παιχνίδι της διεκδίκησης, για να μη χάσει την ευκαιρία και το ταίρι της ζωής του, που εγκληματικά αμέλησε τόσον καιρό.

Με λίγα λόγια, βλέπουμε μια πολύ καλή ταινία στο είδος της, τον Γάμο του Καλύτερου μου Φίλου, με αντεστραμμένους ρόλους στα φύλα και τους φίλους, σε πολύ κακή εκδοχή, ξεθυμασμένη και επίπεδη, χάρτινη σε βαθμό απίστευτης φαντασίας, συντηρητική και άνευρη, με ηθοποιούς που δεν συγκρίνονται σε εκτόπισμα και κινηματογραφική προσωπικότητα. Ο Ντέμπσεϊ δεν είναι Κάρι Γκραντ, ούτε καν Τζούλια Ρόμπερτς, η Μόναγκαν δεν υποστηρίζει σεναριακά την εισαγωγή του χαρακτήρα της Χάνα ως έξυπνης και σύγχρονης Νεοϋορκέζας που κάνει σαν χαζό μωρό όταν δεν καλύπτεται συναισθηματικά, και οι υπόλοιποι λένε τα πιο κοινότοπα πράγματα του κόσμου για να συμπληρώσουν το στόχο του γάμου ανάμεσα σε ένα ζευγάρι που έπρεπε να είναι μαζί μόνο και μόνο επειδή επιμένει η ταινία του Γουέιλαντ. Οι σκηνές στο μπάσκετ, η προετοιμασία του γάμου στη Σκωτία, οι παράνυφοι και ο ανταγωνισμός μεταξύ τους, η αργοπορία του Τομ να εκστομίσει τους μαγικούς όρκους αφοσίωσης, ο υπέροχα τέλειος γαμπρός που σταδιακά αφήνει να διαφανούν τα ελαττώματά του, ο γαμπρός που καβαλάει το άλογο για να προλάβει τη νύφη και να της πει την αλήθεια… τι κλισέ, και τι κακοραμμένη κλεψιά από την κομεντί του Χόγκαν!