ΟιΑδιακρισίες, που μάλλον θα έπρεπε να λέγονται «Διπλή Ταυτότητα», αν δεν είχε καπαρώσει τον τίτλο το αριστούργημα του Μπίλι Γουάιντερ, ξεκινάει με τη συνάντηση του πράκτορα της MI6 Ρέι Κοβάλ με την πράκτορα της CIA Κλερ Στάνγουικ, κάπου στο Ντουμπάι. Η έλξη είναι αστραπιαία, το πέσιμο του Κοβάλ αριστοτεχνικό, και η αντίσταση της Στάνγουικ περιορίζεται σε μερικές σκληρές κουβέντες και κάμπτεται γρήγορα από τα απανωτά κοκτέιλ. Την επόμενη μέρα, η Κλερ φεύγει πρώτη, έχοντας αρπάξει κρατικά μυστικά από τον αλλοδαπό συνάδελφό της. Ξανασυναντιούνται χρόνια αργότερα, κι εκείνη κάνει (;) πως δεν τον θυμάται. Εκείνος, ωστόσο, δεν έχει ξεχάσει το ρεζιλίκι και δεν της χαρίζεται, όσο κι αν η γοητευτική πράκτορας επιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή πως δεν τον έχει ξαναδεί στη ζωή της. Η έλξη παραμένει, αν και οι καταστάσεις έχουν αλλάξει. Έχουν αμφότεροι παραιτηθεί από τις υπηρεσίες τους και αποφασίζουν να δράσουν από κοινού με ένα μεγάλο κόλπο, εκμεταλλευόμενοι τον πόλεμο ανταγωνιστικών πολυεθνικών εταιρειών. Ο στόχος τους είναι να εξασφαλίσουν τη μυστική φόρμουλα ενός σούπερ προϊόντος που θα αποφέρει τεράστια κέρδη σε όποιον προλάβει τον αντίπαλο στο εμπορικό λανσάρισμα.

Ο Γκιλρόι έδειξε με τα σενάρια των Bourne Identity και κυρίως με τον τρόπο που χειρίστηκε το περιβάλλον στον Μάικλ Κλέιτον ότι είναι χαρισματικός στον ειδικό τομέα των corporate thrillers, εκεί δηλαδή που ένας άνθρωπος ισοδυναμεί με αναλώσιμη κουκίδα μπροστά στα συμφέροντα μιας μεγάλης επιχείρησης, κρατικής ή μη. Αντί λοιπόν να εξαντλήσει την πλοκή στο αγωνιώδες δράμα, την ανακατεύει με την ερωτική κομεντί στην πιο classy εκδοχή, όπως μεταφέρεται από το ενήλικο παιγνιώδες πνεύμα του πρωταγωνιστικού ζεύγους. Η Ρόμπερτς και ο Όουεν, άμα τη εμφανίσει, σίγουρα δεν είναι απλές μονάδες, αν και μπορούν να ταλαιπωρηθούν από τα μεγάλα συμφέροντα. Ο Γκιλρόι, εκτός από τις φλογοβόλες ατάκες και την ανταλλαγή ερωτικής ενέργειας μεταξύ τους, υποβάλλει την επαγγελματική τους ακεραιότητα σε μια διαρκή εκκρεμότητα: θα τα καταφέρουν; Θα μείνουν πιστοί ο ένας στον άλλο; Θα βγάλουν χρήματα; Πόσο μια γάτα με πέταλα και ένας γόης της πιάτσας μπορεί να υπερεκτιμήσουν τις δυνατότητές τους;

Έμπειροι και αγαπημένοι από την εποχή του Closer, ο Όουεν και η Ρόμπερτς δεν χρειάζεται να ιδρώσουν για να φτάσουν σε ένα ικανοποιητικό όριο επικίνδυνης οικειότητας. Δεν γίνονται ποτέ μπουρλότο ούτε δίνουν την εντύπωση πως γεννήθηκαν ο ένας για τον άλλο. Αυτή την εκκρεμότητα όμως, που λέγαμε, μας πείθουν πως τη βιώνουν με μεγαλύτερη αγωνία από ό,τι η casual ψυχραιμία τους αφήνει να διαφανεί. Και κρατάνε ένα έργο που τέμνει σέξι συμπεριφορές με εταιρικές αρπαγές, μας θυμίζουν σε κάποιες καλές στιγμές τουλάχιστον, τις ωραίες αντίστοιχες κωμωδίες εξαπάτησης από τη δεκαετία του ‘40, του Χάουαρντ Χοκς ας πούμε, και ψυχαγωγούν αβίαστα και πολιτισμένα. ΟιΑδιακρισίες φτιάχτηκαν για διαβασμένους 30+ που θέλουν να αισθάνονται πως το διασκεδαστικό σινεμά δεν υποτιμά τη νοημοσύνη τους εξακολουθητικά.