Αν δεν καταλάβατε, πρόκειται για μια ακόμη παρωδία γνωστών ταινιών, από το 10000 π.Χ., μέχρι το Iron Man και το Μια Νύχτα στο Μουσείο και άπειρες ακόμη, χωρίς έρμα και νόημα και αστεία απ’ ό,τι μπόρεσα να δω. Δεν υπάρχει βαθμολογία. Δεν μπόρεσα, ευτυχώς, να ολοκληρώσω την ταινία. Δηλαδή, δεν ξεπέρασα τα 15 λεπτά (έμεινα «στον τόπο» εκεί που μια σωσίας της Έιμι Γουάινχαουζ έβγαλε ένα κρυστάλλινο κρανίο από το μαλλί-σφηκοφωλιά και άρχισε να πίνει και να ρεύεται σαν ανεμιστήρας. Δεν ήταν καλή και η εικόνα της κόπιας που είχα στη διάθεσή μου).