Η ταινία πραγματοποιήθηκε με την αμέριστη υποστήριξη της νιγηριανής κοινότητας στην Αθήνα και σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης στην προβληματική του σκηνοθέτη Πέτρου Σεβαστίκογλου, μετά τις ανεπαρκέστατες Τρεις Ευχές, την προηγούμενη ταινία του. Υιοθετώντας ρεαλιστικό ύφος, αυτό το σχεδόν γκανγκστερικό φιλμ στην καρδιά της πρωτεύουσας φαντάζει ως ένα παράδοξο από μόνο του: ασταμάτητο κυνηγητό στο γκέτο, ντοκιμαντερίστικη τακτική στις λήψεις, ένταση και δράμα στα άκρα, σε κάθε πλάνο και χαρακτήρα του υποκόσμου. Το σενάριο είναι προσχηματικό και η απόπειρα διαφορετική.