Άλλος σκηνοθέτης, άλλη ταινία: με τον Τιμ Μπέρτον να περιορίζεται στην παραγωγή, η νέα Αλίκη χάνει σε ψυχεδέλεια,φαντασία και ξαφνιάσματα και ποντάρει σε τρομερά σκηνικά και παραμυθένια περιπέτεια. Δεν είναι χειρότερη από την, ούτως ή άλλως, ελλειματική πρώτη, καθώς προσπερνάει τις χύμα γενικότητες και εκλαικεύει την έννοια του χρόνου με πιο καθαρό (και εμπορικό) μυαλό