Το πρώτο φιλμ της Γιαπωνέζας Ναόμι Καβάσε, που έχει διεθνές καστ (τη Ζιλιέτ Μπινός ουσιαστικά) και είναι πολύγλωσσο, χάνεται από νωρίς στη μετάφραση και στην πλούσια βλάστηση ενός δάσους στο οποίο η Γαλλίδα ηθοποιός αναζητά ένα μαγικό βότανο που, σύμφωνα με τον θρύλο φυτρώνει κάθε 997 χρόνια.

 

Η γνωριμία της με έναν μοναχικό άνδρα που ζει εκεί ξεκινά μια παράσταση ασαφούς και επιτηδευμένα ελλειπτικής αφήγησης που, σε συνδυασμό με μια αλληλουχία ψευδοφιλοσοφικών στοχασμών για τον κύκλο της ζωής, εκτροχιάζουν εντελώς την ιστορία της ταινίας.

 

Με βοηθητικούς χαρακτήρες που εξαφανίζονται χωρίς λόγο και ανεξήγητα ταξίδια στον χωροχρόνο, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η έξοχη κινηματογράφηση του τοπίου, αρετή που έχει επιδείξει πολλές φορές στο παρελθόν η Καβάσε.