Ο Σεντρίκ Καν έχει σκηνοθετήσει μια εξαιρετική ταινία για την ενηλικίωση και τους δεσμούς ανάμεσα σε εφήβους, το Trop de Bonheur, και εδώ προσπαθεί με κομψό ρεαλισμό να σχολιάσει τις επιπτώσεις της ύφεσης αλλά και να αποδώσει ανάγλυφα τον δεσμό ανάμεσα σε έναν άνδρα που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο και ένα αγόρι που ακροβατεί ανάμεσα στην ανέχεια και την ανάγκη για χαρά και φροντίδα. Το δυνατό σημείο είναι οι φυσικοί, απροσποίητοι διάλογοι. Το ελάττωμα βρίσκεται στη χαλαρή υπόθεση.