Σαν το ανέκδοτο με τον γρύλο, τρεις φίλοι φαίνεται να έχουν αναπτύξει το τέλειο σχέδιο για να επανακτήσουν την αξιοπρέπεια των ζωών τους, όμως δεν μπορούν με τίποτα να το ξεκινήσουν λόγω μιας σειράς γελοίων περιστατικών και ανασφαλειών που λογικά δεν θα έπρεπε να έχουν.

 

Με πολύ ορατές τις θεατρικές καταβολές του, το φιλμ του Πόλο Μενάργκεζ παίρνει ένα κείμενο που προσπαθεί να συνοψίσει μέσα σε λίγη ώρα τις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης στις προσωπικές ζωές των θυμάτων της και διαλέγει μέσα από αυτό το κομμάτι που φαίνεται να τον ενδιαφέρει περισσότερο, την έννοια του ανδρισμού ως μετρήσιμο μέγεθος που καταρρέει όταν η τσέπη αδειάζει, το αυτοκίνητο χαλάει και η σύντροφος κοιτάζει αλλού, πράγματα δηλαδή που για την εργατική τάξη αντιστοιχούν σε βασικά στηρίγματά της κατά τον ίδιο.

 

Οι τρεις ήρωές του αποκαλύπτουν από νωρίς την ολική έλλειψη κινήτρου για να προσπαθήσουν για κάτι καλύτερο πέραν της αμπελοφιλοσοφίας, η ανάγκη όμως του σεναρίου να μετατοπιστεί προς το θρίλερ μειώνει τη σημασία αυτής της ενδιαφέρουσας ψυχικής απογύμνωσης.