«Θα συνεχίσω να γυρίζω περιπέτειες δράσης μέχρι να με θάψουν», είχε δηλώσει ο σχεδόν εβδομηντάχρονος Λίαμ Νίσον το 2017 και πέντε χρόνια αργότερα τιμά απρόσκοπτα τον όρκο του.

 

Χωρίς δηλώσεις, το ίδιο κάνει, αν και με πιο αργό τέμπο, ο σχεδόν ογδοντάχρονος Μάρτιν Κάμπελ που μετά από δύο Ζορό και δύο Τζέιμς Μποντ, ανάμεσά τους και το κορυφαίο Casino Royale, σκηνοθετεί το δεύτερο action thriller του σε διάστημα μηνών. Η Μνήμη του Δολοφόνου είναι η δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος The Alzheimer Case του Τζεφ Γκενέρτς, μετά από ένα βελγικό φιλμ του 2003, και επικεντρώνεται στην αλλαγή των σχεδίων ενός έμπειρου δολοφόνου, όταν συνειδητοποιεί πως έχει προσληφθεί να σκοτώσει μια ανήλικη ‒ υπάρχει και όριο.

 

Εμπλέκονται η αστυνομία και ο παραγκωνισμένος ντετέκτιβ Γκάι Πιρς, το οργανωμένο έγκλημα, μια αδίστακτη επιχειρηματίας (Μόνικα Μπελούτσι), ο αμαρτωλός γιος της και πολλά αναλώσιμα τσιράκια, καθώς και η εξασθενημένη μνήμη του έμπειρου σκοπευτή, που μειώνει την τελειότητα η οποία συνήθως τον διακρίνει, προς όφελος της πλοκής. Το στόρι δεν είναι αμελητέο, πάντα για τις προδιαγραφές του είδους: όσο περνάει η ώρα, οι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται παράλληλα με το σασπένς, αλλά οι ερμηνείες είναι αποσπασματικές και ψυχρές. Ο Κάμπελ δίνει έμφαση στο στόρι και συναρμολογεί περισσότερο απ’ ότι σκηνοθετεί.