Μια σύγχρονη βιογραφία για τη Μαρία Κιουρί οφείλει να δαθέτει φεμινστική ατζέντα και η Ιρανή Μαρζάν Σατραπί εξαντλεί την αδικία πάνω στη φιλομαθή και αξιότατη, δις Νομπελίστα Πολωνή φυσικοχημικό, σύζυγο του Πιερ Κιουρί, και πιεστική παρείσακτο στην ανδροκρατούμενη επιστημονική κοινότητα του Παρισιού στις αρχές του 20ου, στο πρώτο μισό του βιογραφικού δράματος. Ξοδεμένο σε παρατεταμένη διαλογική ιοορροπία ανάμεσα στο οκογενειακό και το επιστημονικό, το Μαρία Κιουρί, η Γυναίκα που Άλλαξε τον Κόσμο δικαιώνει τον βαρύτιμο ελληνικό τίτλο στην τελική ευθεία, όταν η κόρη της, επίσης βραβευμένη με Νόμπελ, την παρακινεί να συνεισφέρει σε μια δύσκολη, σκληρή φάση, να ξεμυτίσει πέρα από την έρευνα και επιτέλους να πάρει μια πρωτοβουλία ενεργητική, αντί να ανθίσταται για να βρει το δίκιο της. Η Ρόζαμουντ Πάϊκ κρατά το ρόλο με αξιοπρέπεια, σαν μια γυναίκα με απωθημένα, δυναμικά όσο της επιτρέπει η δημιουργός του Persepolis, και κάπως αμήχανα όταν ψάχνεται σε παύσεις χωρίς βαθύτερο νόημα.