Πάνε οι εποχές που οι κακοί των κινουμένων σχεδίων είχαν ένα απλό σχέδιο, ήθελαν π.χ. να γδάρουν τους τετράποδους ήρωες για τη γούνα τους ή να εξολοθρεύσουν την ηρωίδα για να ικανοποιήσουν τον ναρκισσισμό τους και να είναι αυτοί οι ομορφότεροι στον κόσμο.

 

Ο κακός στη δεύτερη περιπέτεια του ροκά Μπάντι προγραμματίζει μια πλαστή κατεδάφιση του Πάρκου της Ροκ, ώστε να προσελκύσει μουσικούς για μια συναυλία αλληλεγγύης, με στόχο όχι να κλέψει τα έσοδα αλλά να απομυζήσει την μπλε ενέργεια της ροκ που παράγουν οι ταλαντούχοι ροκάδες. Ανάμεσα στους προσκεκλημένους μουσικούς βρίσκεται και ο Μπάντι που διαθέτει μπόλικη από αυτή την μπλε ενέργεια. Όταν προσγειώνεται μετά της θιβετιανής μπάντας του στο Πάρκο της Ροκ θαμπώνεται από τα φλας και παραστρατεί, παραμερίζοντας την αγνότητα που οφείλει να πρεσβεύει η ροκ ιδιοσυγκρασία.

 

Το κόστος της παραγωγής έχει μειωθεί δραστικά σε σχέση με την πρώτη ταινία, κάτι που προκύπτει τόσο από την ποιότητα του σχεδίου όσο και από το φωνητικό καστ – το πρώτο φιλμ είχε, μεταξύ άλλων, τον Τζέι Κέι Σίμονς και τον Έντι Ίζαρντ. Όχι ότι θα προσέξει κανείς το τελευταίο δηλαδή, καθώς το φιλμ θα προβληθεί στη χώρα μας αποκλειστικά μεταγλωττισμένο.

 

Θα προσέξει, όμως, την έλλειψη ευρημάτων που θα έπρεπε να είναι το όπλο φθηνότερων animated παραγωγών, αν θέλουν να συναγωνιστούν τους κολοσσούς του είδους, καθώς και την απουσία γνώριμης rock tracklist, με την ανεπαρκή υποκατάστασή της από ανέμπνευστες πρωτότυπες μελωδίες. Τα πιτσιρίκια που αγάπησαν την πρώτη ταινία ίσως μπορέσουν να ροκάρουν λίγο, οι μεγάλοι όμως θα θέλουν να βγάλουν τον ενισχυτή από την πρίζα.