Το Riders of Justice, με τον αγαπημένο του ελληνικού κοινού Μαντς Μίκελσεν να εξακολουθεί να βρίσκεται σε φόρμα –έχει μια σκηνή ξεσπάσματος που θα θυμάστε για καιρό‒, ξεκινά με μια τραγωδία, το ατύχημα(;) στο τρένο που θέτει σε εκκίνηση την πλοκή. Ο Μίκελσεν υποδύεται έναν μισθοφόρο λακωνικό, εσωστρεφή, με καταστροφικά, βίαια ξεσπάσματα, που χάνει τη σύζυγό του και μένει να μεγαλώσει μόνος μια κόρη την οποία δεν έχει ιδέα πώς να προσεγγίσει. Όταν δυο άνθρωποι έρχονται και τον ενημερώνουν πως το ατύχημα ήταν στην πραγματικότητα βομβιστική επίθεση, γεννιέται μια παράδοξη συντροφιά που οργανώνει ένα σχέδιο εκδίκησης. Και η ταινία από δράμα γίνεται περιπέτεια, γίνεται και μαύρη κωμωδία, γίνεται και θρίλερ σε ένα όχι πάντα επιτυχημένο, αλλά σταθερά ενδιαφέρον μείγμα ειδών που κρύβει τις προθέσεις του (και μαζί το πραγματικό θέμα της ταινίας) στη μελωδία που ακούγεται με το που ξεκινά. Περισσότερα δεν κάνει να γράψουμε για να μη χαλάσουμε τις εκπλήξεις της ταινίας, θα τα ξαναπούμε σε μερικούς μήνες που, πιθανότατα, θα θέλετε να την ξαναδείτε.