Μια νέα γυναίκα με ματωμένο πρόσωπο σαν να έχει ανοίξει ένα ρόδι στα δυο, ένα ακέφαλο κοτόπουλο, ένα αιδοιόσχημο λουλούδι που αχνίζει και μιλά με την αισθαντική φωνή της νεκρής μητέρας που τρία αδέλφια έχουν βάλει σκοπό της ναρκωμένης κοινής του ζωής να αναστήσουν με τη βοήθεια μιας προβληματικής χρονομηχανής: προσδεθείτε για τη γενναία και παιχνιδιάρικη βουτιά του Γιάννη Βεσλεμέ σε ένα ψυχεδελικό οιδιπόδειο που συμπληρώνεται ιδανικά από την άφιξη στη μικρή πόλη των χαμένων αγοριών του απόντα (και ένοχου; Μη βιάζεστε) Γάλλου πατέρα που δεν υποδύεται άλλος από τον Ντομινίκ Πινιόν, πρωταγωνιστή του εμβληματικού Delicatessen! Δεν είναι τυχαία η παρουσία του, αφού το συμπαγώς ρετρό και αδιόρατα φουτουριστικού σύμπαν του Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο αποπνέει το τραχιά νοσταλγικό σινεμά των Ζενέ και Καρό, με τον Έλληνα σκηνοθέτη να μοιάζει να φιλοξενείται στο κινηματογραφικό «σπιτικό» του Νίκου Νικολαΐδη, εκεί όπου οι γλυκιές οικογενειακές συμμορίες έβραζαν σε κοκτέιλ βίας και ερωτισμού – ως και τα εξωτικά σκηνικά θυμίζουν τα χειροποίητα ντεκόρ της απαράμιλλης Μαρί Λουίζ Βαρθολομαίου. Ωστόσο, ο Βεσλεμές κάνει step up μετά τη Νορβηγία και με την πολύτιμη συνδρομή του Χρήστου Καραμάνη στην καταπληκτική διεύθυνση φωτογραφίας υπογράφει από το δικό του μέταλλο μια ιστορία σταματημένη στον χρόνο ενηλικίωσης, με ψυχή και γνώση στην κατασκευή και τη χρονική δομή, fun και μελαγχολία σε μοιρασμένες δόσεις – μια τρελή βόλτα με παγιδευμένα συγκρουόμενα στο απρόβλεπτο σινεμά του φανταστικού, υπερστυλιζαρισμένη, με τρομερό soundtrack, φυσικά από τον ίδιο.