Μετά τα γεγονότα που άλλαξαν τη ζωή του (βλ. Οι Εκδικητές), ο Στιβ Ρότζερς (Κρις Έβανς) παλεύει ακόμα να προσαρμοστεί στο σήμερα. Οι συνθήκες τον υποχρεώνουν να συνασπιστεί με τη Natasha Romanoff (Σκάρλετ Τζοχάνσον), γνωστή ως Black Widow, για να αντιμετωπίσει έναν πανίσχυρο, αλλά συγκαλυμμένο εχθρό στην Ουάσινγκτον. Στη συνέχεια οι δυο τους θα ζητήσουν τη βοήθεια του Falcon (Άντονι Μακί), αφού ο Στρατιώτης του Χειμώνα, ένας ψυχρός δολοφόνος, έχει βαλθεί να τους εξοντώσει.

 

Ο Captain America, ένα κόμικ που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1941 και διακατέχεται από αγνό ιδεαλισμό και πατριωτική αυτοθυσία, όταν η έννοια του πατριώτη σήμαινε την ηρωική αντίσταση κατά του ναζισμού, είναι μια ευχάριστη ρετρό νότα στο φανταστικό σύμπαν της Marvel, ένας μαχητής πρόθυμος να συνεχίσει σε καινούργιες προκλήσεις αφότου ξύπνησε από τον μακρύ του λήθαργο, αλλά και να προσαρμοστεί στην τεχνολογικά προηγμένη πραγματικότητα, πάντοτε με τη βοήθεια της ασπίδας-μπούμερανγκ και της υπερφυσικής δύναμης του. Σοφά οι παραγωγοί παραπέμπουν στις σκοτεινές σκιές και στα περίπου ή εντελώς ζωντανά απομεινάρια για να τον συνδέσουν καλύτερα με το παρελθόν και να βρουν ένα πειστικό νήμα με μια σύγχρονη ίντριγκα. Στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς, ο Captain πρέπει να βρει ποιος θέλει να σαμποτάρει την οργάνωση SHIELD μέσα στην Ουάσινγκτον αλλά και να σταματήσει έναν ισχυρότατο, ψυχρό δολοφόνο, τον Στρατιώτη του Χειμώνα, που όλο και κάποια εμπλοκή έχει μαζί του. Ζουμερότερο ρόλο έχει ο μονόφθαλμος προϊστάμενος Νικ Φιούρι (Σάμιουελ Τζάκσον), ενώ η Σκάρλετ Τζοχάνσον, ως Μαύρη Χήρα με ευπρόσδεκτες αντιστάσεις που την κάνουν πιο σέξι, δένει αρμονικά και όσο πρέπει ελλειπτικά (για να έχουμε γεύση στη σχέση και όχι λίγωμα) με τον πρωταγωνιστή – επαναλαμβάνει τον ρόλο του ο Κρις  Έβανς, που είναι και πάλι ιδανικός. Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, στην πρώτη του εμφάνιση σε blockbuster, εκπλήσσει στον ρόλο ενός παραστρατημένου σκεπτικιστή και κάνει τη διαφορά στην πινακοθήκη των αγίων που αποτελούν την φιλμογραφία του.

 

Χωρίς να ξεφεύγει από τους κώδικες των Εκδικητών, δηλαδή με την ισορροπημένη εναλλαγή των μεγάλων, ακριβών, αν και ποτέ υπερβολικών σκηνών δράσης, τη δόμηση των χαρακτήρων και των σεναριακών αρμών που υπονομεύουν τα φαινόμενα και υπονοούν συνεχώς απειλές από κρυφές δυνάμεις (ποτέ μην υποτιμάτε τη νεκρανάσταση στα κόμικς, ειδικά με τα ψηφιακά μέσα), ο Στρατιώτης του Χειμώνα ικανοποιεί απόλυτα και προτείνει μια αναπάντεχα χαμηλόφωνη ιστορία που όντως λειτουργεί δραματικά, χωρίς άκαιρο κυνισμό και περιττές εξυπνάδες, ξεφεύγοντας ευτυχώς από το στενό πλαίσιο της περιπέτειας με υπερήρωες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι κινηματογραφικές μεταφορές των χαρακτήρων της Marvel έχουν αποκτήσει ένα τεράστιο κοινό πιστών και σταδιακά την αυτοπεποίθηση που τους επιτρέπει να αναπτύσσονται απερίσπαστοι προς όποια κατεύθυνση πιστεύουν, έχοντας δεδομένη την ψήφο εμπιστοσύνης των εκατομμυρίων fans.