Το ντοκιμαντέρ που απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2013 είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιδέα που ο σκηνοθέτης Τζιανφράνκο Ρόσι προσεγγίζει άλλοτε ως φυσιοδίφης κι άλλοτε ως εντομολόγος, παραμένοντας σε απόσταση από τα δείγματα που έχει επιλέξει, φαινομενικά τυχαία, μετά από διετή έρευνα στα πέριξ του αυτοκινητόδρομου. Κι ενώ παρακολούθησα με προσοχή αλλά και τη φόρα του κοινωνιολόγου (οι σπουδές δεν ξεχνιούνται...) τις δραστηριότητες των εντελώς διαφορετικών ανθρώπων που κατοικούν και παρεπιδημούν στον κομβικό (λόγω μεγέθους και διακίνησης αυτοκινήτων), αν και περιφερειακό δρόμο, δεν κατάλαβα απολύτως προς τι ο έξυπνος τίτλος που συνδέει το όνομα του «αυτοδαχτυλιδιού», το G.R.A., με το Graal, το ιερό δισκοπότηρο, δηλαδή, κάνοντας ένα λογοπαίγνιο, που μου διέφυγε.