Οπισθοχωρώντας στην απόφασή του να τολμήσει το αγγλόφωνο ντεμπούτο του διασκευάζοντας Άλις Μονρό, ο Πέδρο Αλμοδόβαρ τελικά προσάρμοσε την Τζούλιετ Χέντερσον από τη συλλογή 8 διηγημάτων με τίτλο Runaway της Καναδής νομπελίστας στη δική του Χουλιέτα, μια γυναίκα που θυσιάζει την ακαδημαϊκή της καριέρα για χάρη ενός μεγάλου έρωτα και μιας αιφνιδιαστικής εγκυμοσύνης. Ο Ισπανός δημιουργός δομεί τη Julietta σε τρία μέρη και εξυφαίνει το πορτρέτο μιας γυναίκας σε διαφορετικές ηλικίες (όπως αποδίδεται από δύο ηθοποιούς, την Αδριάνα Ουγκάρτε και την Έμα Σουάρεθ), με έμφαση στη μεσήλικη ηρωίδα, που χτυπήθηκε από τη μοίρα και κουβαλάει στη συνείδηση της, με πείσμα και τύψεις, τη ραγισμένη σχέση της με την κόρη της μετά από ένα τραγικό περιστατικό.

 

Η ταραχώδης σχέση των γυναικών, με την υπερηφάνεια και τις ατέλειές τους, τα λάθη και τις αμαρτίες τους, απασχολεί και πάλι τον Αλμοδόβαρ, ο οποίος επανέρχεται σε γνώριμα μονοπάτια μετά το προχωρημένο Το δέρμα που κατοικώ και το ανάλαφρο Δεν Κρατιέμαι. Χωρίς να επανατοποθετηθεί στη φιλοσοφία και τις αναφορές του στο έργο και τους σκηνοθέτες που αγαπά, ανακυκλώνει τα πρόσωπα (πρωταγωνιστές μιας μεγάλης απόφασης και θύματα της κακιάς στιγμής), ικανοποιεί πλήρως τους θαυμαστές του με αυτό το μεστό μελό και ανακατεύει συγκρατημένα την τράπουλα που γνωρίζει πολύ καλά να χειρίζεται, χωρίς τις στυλιστικές εξάρσεις του παρελθόντος, αλλά πάντα με τις σωστές δόσεις πάθους και συγκίνησης που τονίζουν το μοιραίο και το μυθιστορηματικό. Στην πέμπτη του συμμετοχή στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Καννών, ο Αλμοδόβαρ παραμένει ένας από τους σπουδαίους χωρίς Χρυσό Φοίνικα.