Αν υπάρχει μια ταινία στο σύμπαν της Marvel που μπορεί να υπερηφανευτεί πως προκύπτει από τις ανάγκες της εποχής και τα σημάδια των καιρών και δεν αποτελεί εμπορικό αναμάσημα της τεράστιας δεξαμενής των κόμικς, είναι ο Μαύρος Πάνθηρας, σε όλο του το αφρικανικό μεγαλείο και τις πολιτιστικά και πολιτικά φορτισμένες συμπαραδηλώσεις του.

 

Η αλήθεια είναι πως ο ήρωας T'Challa δεν είναι σημερινός ούτε και χτεσινός: πρωτοεμφανίστηκε το 1966, ανδρώθηκε στους Fantastic Four, πέρασε στους Εκδικητές το 1968 και πρωταγωνίστησε στη δική του ιστορία το 1973, στο απόγειο του blaxploitation, χωρίς ωστόσο να γίνει, κατά κάποιον τρόπο, το αντίστοιχο του Shaft, στο πλαίσιο του φανταστικού.

 

Η ταινία του Κούγκλερ, μια ονειρώδης ουτοπία για τη μεγάλη υπόσχεση της Γης της Επαγγελίας, ξεκουνάει τη Marvel από τον λήθαργο του αυτόματου πιλότου, βάζοντας μπροστά έναν διαφορετικό μηχανισμό με οικεία υφή, αλλά διαφορετικά υλικά.

Με σκηνοθέτη τον Ράιαν Κούγκλερ του Creed και εντελώς «μαύρο» επιτελείο ηθοποιών, όπου τους νέους Μπόουζμαν, Τζόρνταν, Καλούα και Νιόγκο συμπληρώνουν η Άντζελα Μπάσετ και ο Φόρεστ Γουίτακερ, με μοναδικές εξαιρέσεις τον Άντι Σέρκις σε ρόλο κακού χωρίς ψηφιακή υποστήριξη (αν εξαιρεθεί το μηχανικό χέρι/μπαζούκα) και τον Μάρτιν Φρίμαν στην έξυπνη εκδοχή του πράκτορα της CIA που μένει άναυδος με ό,τι συμβαίνει γύρω του, ο Μαύρος Πάνθηρας βασικά ανατρέχει στις ρίζες του νέου βασιλιά της Γουακάντα, μιας αφρικανικής χώρας με προηγμένη, αν και κρυφή, τεχνολογία χάρη στο πολύτιμο ορυκτό βιμπράνιο, με το οποίο έχουν κάνει θαύματα, αλλά δεν το πολυδιαδίδουν, γιατί γνωρίζουν πόσο καταστροφικό μπορεί να αποβεί, αν πέσει στα λάθος χέρια.

 

Κι ενώ η πλοκή αναπτύσσεται γύρω από την απόκτηση του ενισχυτικού υλικού, εμφανίζεται στο προσκήνιο ένας αμοραλιστής διεκδικητής του βασιλείου που απέκτησε ο T'Challa όταν πέθανε ο πατέρας του, ο Έρικ Στίβενς, Αμερικανός με όλα τα χαρακτηριστικά του καλά εκπαιδευμένου μισθοφόρου, και προκύπτει μια τραυματική αιτία που τον οδηγεί σε μια σειρά από βίαιες κινήσεις για να υφαρπάξει τον θρόνο και να ακυρώσει την ουδετερότητα που επιθυμεί να διατηρήσει η άρχουσα οικογένεια.

 

Το δίπολο είναι έκδηλο: ο νέος ηγέτης έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά από προβλήματα και διλήμματα και να πράξει ως συνετός άρχοντας για να ενώσει τις φυλές με τις διαφορετικές απόψεις, ενώ ο ορμητικός Στίβενς απαιτεί δράση και εγείρει την επείγουσα ανάγκη για παραβατικό κάλεσμα στα όπλα ‒ ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κόντρα στον Μάλκολμ Εξ.

 

Το ντεμπούτο του Μαύρου Πάνθηρα συνέπεσε με την εμφάνιση του κινήματος black power, 50 χρόνια πριν, και χρειάστηκε μισό αιώνα για να ανακεφαλαιωθούν ψυχαγωγικά οι κοινωνικές εκκρεμότητες που ως έναν βαθμό ισχύουν και σήμερα.

 

Ταυτόχρονα, η ταινία του Κούγκλερ, μια ονειρώδης ουτοπία για τη μεγάλη υπόσχεση της Γης της Επαγγελίας, ξεκουνάει τη Marvel από τον λήθαργο του αυτόματου πιλότου, βάζοντας μπροστά έναν διαφορετικό μηχανισμό με οικεία υφή, αλλά διαφορετικά υλικά.

 

Το προσωπικό και το πολιτικό συνυπάρχουν, οι σκηνές δράσης και το χιούμορ της Marvel ελαφραίνουν μια εξωτική απεικόνιση της Γουακάντα που στο τσακ αποφεύγει το ντισνεϊκό κιτς αλά tribal γλύκα του Βασιλιά των Λιονταριών και το καστ δείχνει, για πρώτη φορά, αποφασισμένο και απόλυτα δεμένο, να αρθρώσει, διά της κόμικ αλληγορίας, ιστορικές αλήθειες σε μια παραγωγή 200 εκατομμυρίων δολαρίων.