Η δεύτερη ταινία του Παλαιστίνιου Μουαγιάντ Αλάγιαν είναι ένα ερωτικό χρονικό που παίρνει κοινωνικές διαστάσεις και εξελίσσεται σε δικαστικό δράμα με πολλαπλές συνέπειες.

 

Βαθιά ιστορική, βαριά συμβολική και έκρυθμα διχαστική, η Ιερουσαλήμ λειτουργεί οργανικά ως γεωπολιτική και αισθηματική «αρένα» για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας Παλαιστίνιος που διαμένει στην ανατολική πλευρά της πόλης και μια Ισραηλινή, που κατοικεί στη δυτική πλευρά.

 

Ο Σαλέμ και η Σάρα ισορροπούν το πάθος τους με τη φαινομενική αρμονία των οικογενειών τους: εκείνος κάνει παραδόσεις, έχει έγκυο γυναίκα, εκείνη, ιδιοκτήτρια καφετέριας, έχει έναν σοβαρό συνταγματάρχη σύζυγο και μια μικρή κόρη. Οι απαγορευμένες συναντήσεις τους διακόπτονται όταν ένας καβγάς σε ένα μπαρ στη Βηθλεέμ (στη δυτική όχθη, υπό παλαιστιανιακό καθεστώς) θα προκαλέσει τη σύλληψη του Σαλέμ με εσφαλμένες κατηγορίες.

 

Ο μικρότερος μπελάς είναι η αποκάλυψη της σχέσης τους κι ενώ ο Αλάγιαν διατηρεί το ενδιαφέρον του προσωπικού ιστού μέσα από γρήγορες αναδρομές στον χρόνο, περνά έντεχνα και πιο διακριτικά από τον Ντουεΐρι στην περσινή, λιβανέζικη Προσβολή, στην πολιτική έκλυση της αγιάτρευτης έριδας μέσα από αφήγηση ψυχολογικού θρίλερ.

 

Επιπρόσθετα, ο τρόπος που οι δύο εραστές αντιμετωπίζουν το βίαιο ξύπνημα από την ουτοπία του έρωτα στη νοσηρή πραγματικότητα δείχνει ανάγλυφα ποιος βλέπει τον εαυτό του ως θύμα των περιστάσεων και ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη με ψυχραιμία. Παρασκηνιακά, αξιοσημείωτη είναι η παρουσία Ισραηλινών ηθοποιών σε μια συμπαραγωγή Παλαιστίνης-Μεξικού, με ολλανδική και γερμανική οικονομική συμμετοχή.