Το Ares διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό περιβάλλον περίπου 20 χρόνια μετά την εποχή μας, που έχει δημιουργηθεί πάνω σε βάσεις τις οποίες βλέπουμε σήμερα. Το Παρίσι είναι πια μια κατεστραμμένη μεγαλούπολη, απόρροια της γενικευμένης οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη που χτυπά τη Γαλλία και αφήνει πίσω της χάος, από το οποίο γλίτωσαν μόνο οι φαρμακευτικές εταιρείες που βγάζουν μεγάλα κέρδη και μπορούν, νόμιμα πια, να χρησιμοποιούν όσους ανθρώπους θέλουν ως πειραματόζωα, ενώ παράλληλα φτιάχνουν και ένα νέου τύπου θέαμα, όπου ντοπαρισμένοι αθλητές μάχονται μέχρι θανάτου. Ακόμη και ο βασικός ήρωας, ένας Πολωνός μετανάστης, μας αναγκάζει να κοιτάξουμε στην εποχή μας και όχι στο μακρινό μέλλον για να δικαιολογήσουμε τα κίνητρά του. Αισθητικά, η ταινία, με όσα μέσα διαθέτει, κοιτά προς το «Blade Runner» χωρίς να ενδιαφέρεται να αναμετρηθεί μαζί του. Αντιθέτως, καταφέρνει σε σύντομο χρόνο (μόλις 80 λεπτά) να παρουσιάσει ένα αξιοπρεπές θέαμα που παλεύει, κάποιες φορές υπέρμετρα, για να αποδείξει τη σοβαρότητά του.