Ο Κερκ, ένας συνηθισμένος άντρας, υπάλληλος αεροδρομίου, δεν έχει κανέναν άλλο στόχο στη ζωή του, παρά μονάχα την επανασύνδεσή του με την πρώην αγαπημένη του. Όταν συναντά τη Μόλι, την τέλεια γυναίκα, κι αρχίζει να βγαίνει μαζί της, κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει... Ούτε καν ο ίδιος... Όμως, η επιρροή των φίλων του σε συνδυασμό με τη δική του χαμηλή αυτοεκτίμηση πυρπολούν την πιθανότητα ευόδωσης και μακροημέρευσης του παράδοξου αυτού ειδυλλίου.

Ακολουθώντας τον συρμό της εναλλακτικής κωμωδίας που λάνσαρε ο Τζαντ Άπατοου, με ήρωες τους αναπληρωματικούς του έρωτα (αυτούς που κοιτάζουν την τέλεια εικόνα της αμερικάνικης ομορφιάς από την τηλεόραση), το δεν Είναι για τα μούτρα σου είναι μια χαριτωμένη εξερεύνηση της συνειδητοποίησης της αδυναμίας και της συμφιλίωσης με τον πραγματικό εαυτό. Αν η περιγραφή ακούγεται πολύ φιλολογική, η ταινία δεν είναι παρά η ιστορία ενός κακομοίρη παραπεταμένου από την γκόμενα και τη γύφτικη οικογένειά του, με μια εντυπωσιακή αλλά όχι τόσο τέλεια ξανθιά (μια ωραία έκδοση της Ρις Γουίδερσπουν).

Κλειδί, και κωμική ανακούφιση, οι φίλοι, που μπερδεύουν, αλλά τελικά βοηθούν, γιατί ο Κερκ και η Μόλι είναι καλά παιδιά και αξίζουν κάτι καλύτερο από τη μοναξιά και τον συμβιβασμό με την ανία και τους λάθος συντρόφους. Τα μουσικά χαλιά δίνουν δυναμισμό στις σκηνές και ο Μπαρούκελ πιάνει την ψυχή του loser, αν και δεν αποφεύγει την επανάληψη στις γκριμάτσες.