Ερχόμενο από τη χώρα των Βάσκων, άρτιο τεχνικά και με αξιοσημείωτες εμπνεύσεις που προσπαθούν να χτίσουν μια ποιητική αφήγηση, το φιλμ που έφυγε με 10 βραβεία από τη φετινή τελετή των Goya, όχι όμως με κάποιο από τα μεγάλα, ακολουθεί στην παράδοση της χώρας να χρησιμοποιεί την Ιστορία της ως πεδίο για μεταφορικές ιστορίες.

 

Αντί του πολυχρησιμοποιημένου εμφύλιου πολέμου, εδώ βλέπουμε στο περιθώριο ο Πρώτος Καρλικός Πόλεμος στα μέσα του 19ου αιώνα, στον οποίο εμπλέκεται παρά τη θέλησή του ένας Βάσκος που γυρνά σώος στο σπίτι του για να διαπιστώσει πως ο μικρός αδερφός του είναι πλέον ένας γίγαντας.

 

Η σχέση των αδερφών, τα όνειρα του ενός για ένα μεγάλο ταξίδι στην Αμερική και η αναζήτηση του γίγαντα για τη θέση του στον κόσμο χρησιμοποιούνται ως μέσα για να καταδειχτεί η απομόνωση των Βάσκων και οι πολλαπλές όψεις της Ισπανίας που αδυνατεί να ενωθεί, όμως οι διάλογοι και η εξέλιξη της ιστορίας δεν μπορούν να φτάσουν σε επίπεδα ίδια με αυτά της δύναμης της εικόνας (εξαιρετική δουλειά του ταλαντούχου κινηματογραφιστή Χαβιέρ Αγκίρε), οδηγώντας σε ένα άνισο αποτέλεσμα με πολλές επί μέρους αρετές, δοσμένες με ανοικονόμητο τρόπο.