Υπάρχει μεγάλη διαφορά απόλαυσης και χρηστικότητας ανάμεσα στην 11η Ώρα και την Ενοχλητική Αλήθεια του Ντέιβις Γκούγκενχαϊμ, και το πλεονέκτημα έχει να κάνει με την προσωπικότητα του Αλ Γκορ και τον χειρισμό του κοινού θέματος των δύο ταινιών, της οικολογίας και της αφύπνισης των δυνητικών θεατών. Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ πήρε επάνω του το show και το μετέτρεψε σε προσωπική υπόθεση, προσεγγίζοντας τα θέματα με γνώση και εκλαϊκευτική ερμηνεία.

Η 11η Ώρα είναι ένα κινηματογραφημένο σεμινάριο με αφηγητή τον Λεονάρντο ντι Κάπριο, ο οποίος φαίνεται πως έχει μάθει τα λόγια του σαν καλός μαθητής και αναλαμβάνει το ρόλο του οικοδεσπότη εξαργυρώνοντας το πασίγνωστο πρόσωπό του για κοινωφελείς σκοπούς. Υπογράφει την παραγωγή αλλά, ενώ το project είναι δικό του, δεν νιώθει τον κίνδυνο, τον «παίζει» σαν να είναι χαρακτήρας σε μια οικολογική περιπέτεια. Κανείς δεν μπορεί να τον κακίσει γι’ αυτό, αλλά, τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, τι στο καλό, θα έπρεπε να έχει σκεφτεί ή να έχει προσλάβει κάποιους άλλους να σκεφτούν, μια πιο πρωτότυπη ιδέα από το να μοντάρει τις ρήσεις ειδικών με πλάνα του ωραίου αλλά χρεοκοπημένου μας πλανήτη. Χωρίς τον Ντι Κάπριο, για να το πούμε πιο λιανά, δεν θα είχε καμία τύχη να βγει στις αίθουσες, αλλά και με αυτόν δεν αλλάζει τίποτε από το περιεχόμενο και τη δομή της.