Γυρισμένη στη Γλασκώβη, αυτή η εσχατολογική δραματική ταινία, που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Σάντανς του 2011, τουλάχιστον πρωτοτυπεί στο ότι το γυρίζει (και λόγω χαμηλού προϋπολογισμού) στο αίσθημα, για να δώσει νόημα σ’ έναν κόσμο που σβήνει από έναν ιό, ο οποίος στερεί τους ανθρώπους σταδιακά απ’ όλες τους τις αισθήσεις. Μέσα από τα μάτια ενός μάγειρα και μιας επιδημιολόγου βλέπουμε την αποσύνθεση μιας κοινωνίας που, χάνοντας τα εργαλεία συναισθηματικής αναγνώρισης, οδηγείται στην απελπισία και υποκύπτει στην τρέλα. Το εγχείρημα του Βρετανού σκηνοθέτη Ντέιβιντ Μακένζι σκοντάφτει σοβαρά πάνω στον μόνιμο ζόφο της  Έβα Γκριν και στην αδικαιολόγητη αποστασιοποίηση του Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, οι οποίοι ακυρώνουν τον προσδοκώμενο λυρισμό.