Ο Τσάκι επιστρέφει, ακούει στο όνομα Μπάντι, μοιάζει με ξεχαρβαλωμένη κούκλα εγγαστρίμυθου, προορίζεται για τη χαρά των παιδιών, αλλά ένας πολύ τσαντισμένος Βιετναμέζος τεχνικός τροποποιεί τις φωνητικές υποδοχές κι έτσι, αντί να υπακούει πιστά στις ανώδυνες εντολές του ανήλικου ιδιοκτήτη του, του Άντι, διαστρέφει την έννοια της φιλίας προς το δαιμονικότερο και παθαίνει φονική εμμονή, γιατί δεν του δίνουν την πρέπουσα σημασία.

 

Σκηνοθετημένη από τον Νορβηγό Λαρς Κλέβμπεργκ, ο οποίος διακρίθηκε σε ένα μικρότερο συναφές horror, το Polaroid, με ήρωα μια δαιμονισμένη κάμερα, η επανεκκίνηση της Κούκλας του Σατανά προσφέρει τίμια διασκέδαση για το είδος και καταφέρνει να ρίξει απανωτές σατιρικές μπηχτές για την απατηλή αντικατάσταση της μοναχικότητας από τον καταναλωτισμό.