Όταν βλέπουμε πως καταμεσής της υποβλητικά φωτογραφημένης, αχανούς ερήμου Γκόμπι ανατρέπεται ένα λεωφορείο και ανάμεσα στους σώους, αλλά έξαλλους επιβάτες ανακρίνεται από την αστυνομία ένας πρώην ροκ σταρ και κασκαντέρ μοτοσικλετιστής που επιστρέφει στη γενέτειρά του μετά από ποινή φυλάκισης για ανθρωποκτονία, καταλαβαίνουμε πως σίγουρα θα παρακολουθήσουμε μια ασυνήθιστη περιπέτεια – απλώς θα μάθουμε μετά τη μέση της πλοκής πόσο θα ισορροπήσει η δράση με τον παραλογισμό.

 

Ο αμίλητος «ωραίος» της υπόθεσης, ο Λανγκ, που τον υποδύεται ο πάλαι ποτέ σταρ ρομαντικών ταινιών της Ταϊβάν, Έντι Πενγκ, θα γίνει δεκτός ως περίπου ήρωας στο χωριό του, θα βολευτεί όπως όπως με τον άρρωστο πατέρα του, αλλά δεν θα μείνει για πολύ ήρεμος, αφού ο ντόπιος γκάνγκστερ θα τον κυνηγήσει για να εκδικηθεί τον φόνο του ανιψιού του. Ανάμεσα στα μέλη της συμμορίας του φιγουράρει ο κορυφαίος Κινέζος σκηνοθέτης Ζία Ζανγκέ διόλου τυχαία: το Black Dog διαδραματίζεται στην Κίνα του 2008, κατά τη διάρκεια της «σκούπας καλλωπισμού» εν όψει των Ολυμπιακών του Πεκίνου εκείνο το καλοκαίρι και το προσωπικό δράμα που περικλείεται στις ριζικές αλλαγές του πολιτικοκοινωνικού τοπίου θυμίζει τη φιλμική προβληματική του Ζανγκέ.

 

Σε ένα σύμπαν ανέχειας και συγκεχυμένης προσδοκίας για όνειρα βαθιά απωθημένα, οι μπόγιες που προσπαθούν να βγάλουν μεροκάματο, μαντρώνοντας αδέσποτα που χαλάνε το φόντο, δεν απέχουν πολύ από τους γκάνγκστερ της γειτονιάς που βάζουν σημάδι τον μοναδικό που διακρίθηκε και αναγκάστηκε να επιστρέψει με την ουρά στα σκέλια. Ο Χου δημιουργεί ένα απολαυστικό νουάρ εντυπωσιακών εικόνων και υπολογισμένου, αν και ενίοτε άνισου, ρυθμού, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκονται πάντα ο ήρωας και ο αχώριστος τετράποδος φίλος που αποκτά στην παρατεταμένη διαδρομή του. Ανάμεσα σε ιστορίες με έναν (ο Άγκι του Artist του Μισέλ Χαζαναβίσιους) ή πολύ περισσότερων (το White Dog του Κορνέλ Μουντρουκσό) σκύλων που πολλές φορές κλέβουν άνετα την παράσταση σε ταινίες όπου πρωταγωνιστούν οι «άλλοι», το Black Dog, που κέρδισε το βραβείο του τμήματος Ένα Κάποιο Βλέμμα αλλά και το μεγάλο βραβείο της επιτροπής Palm Dog για την αξιολάτρευτη Σιαοσίν στο Φεστιβάλ Καννών του 2024, τοποθετείται άνετα στο πάνθεον των ταινιών με ξεχωριστό δραματικό δεσμό μεταξύ ανθρώπου και σκύλου, μαζί με το σπαρακτικό Ουμπέρτο Ντ. του Βιτόριο ντε Σίκα από το 1952.